Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Η ηθική των δυτικών


Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΑΛΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΞΕΝΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ. ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Αξιότιμες κυρίες και κύριοι

Σας απευθύνω την επιστολή αυτή ως ένας από τους πολλούς Έλληνες που όλος ο κόσμος αποκαλεί «τεμπέληδες» και «άχρηστους». Ίσως να μην είναι ξεκάθαρη η εικόνα που έχετε για την Ελλάδα και για αυτό θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω και μια άλλη διάσταση αυτής.

Την δεκαετία 2000-2010 πραγματικά η Ελλάδα ξόδευε πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που έβγαζε. Δυστυχώς αυτήν την σπατάλη την εκμεταλλεύτηκαν μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις από όλες τις χώρες για να κερδίσουν εύκολο χρήμα από τους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» Έλληνες.

Πολλές από αυτές τις πολυεθνικές επιχειρήσεις εκμεταλλεύτηκαν την άθλια λειτουργία του κράτους και παρανόμησαν επί σειρά ετών κερδίζοντας, παράνομα, πολλά εκατομμύρια ευρω από αυτά που μας κατηγορείται ότι σπαταλήσαμε.

Τα κέρδισαν πουλώντας τα προϊόντα τους σε υπερβολικά υψηλές τιμές, εκμεταλλευόμενες παράνομα την δεσπόζουσα θέση τους στην αγορά ή την δυνατότητα να επιβάλλουν παράνομους όρους στις συμφωνίες τους με τους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» Έλληνες. Τα κέρδισαν γιατί πολλοί έλληνες πολιτικοί από αυτούς που κυβερνούσαν ήθελα να έχουν καλές σχέσεις μαζί τους και φρόντισαν ώστε η τιμωρία τους να είναι αστεία.

Όλες αυτές οι πολυεθνικές εταιρείες διέλυσαν τους Έλληνες ανταγωνιστές τους χρησιμοποιώντας παράνομες μεθόδους αλλά και την κάλυψη των ελληνικών κυβερνήσεων. Έτσι η ανταγωνιστικότητα μας έπεσε στο μηδέν.
Όλες αυτές οι πολυεθνικές εταιρείες, με τα παράνομα υπερκέρδη από τους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» Έλληνες. Έδωσαν πολλά μεροκάματα σε ανθρώπους στις χώρες τους.

Θα σας δώσω ορισμένα παραδείγματα ώστε να γίνω πιο κατανοητός.

ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ PEARSON (FINANCIAL TIMES)
Ο μεγαλύτερος εκδοτικός οίκος του κόσμου, ο αγγλικός εκδοτικός οίκος PEARSON συνελήφθη από τις ελληνικές αρχές για παρανομίες στο δίκαιο του ανταγωνισμού τα έτη 2002 έως 2007. Οι παρανομίες του συνεχίστηκαν έως το 2009. Για τις παρανομίες τιμωρήθηκε από την Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού με πρόστιμο 1.500.000€ (έχει προσφύγει στο Εφετείο για το πρόστιμο αυτό).

Τα στελέχη του Paul Anderson, John Knight, Kenneth Bristow, John Fallon και Mark Short  διώκονται από την Ελληνική δικαιοσύνη γιατί με ευθύνη τους ο εκδοτικός οίκος πουλούσε τα προϊόντα του σε πολύ υψηλές τιμές στην Ελλάδα (βεβαίως όλοι είναι αθώοι έως να αποδειχθούν ένοχοι).
Το ίδιο χρονικό διάστημα (2002-2009) οι πωλήσεις και τα κέρδη της PEARSON από τους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» Έλληνες ήταν υπερπολλαπλάσια.

Η εταιρεία αυτή βέβαια είχε τα ίδια παράνομα συμβόλαια και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και μόνο κατόπιν της τιμωρίας της από τους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» Έλληνες αναγκάστηκε να τα αλλάξει και να προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό δίκαιο του ανταγωνισμού (η διαπίστωση αυτή έγινε κατόπιν της έρευνας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού «Case 39771 Floras Bookshops vs OUP-Burlington-Pearson» ύστερα από καταγγελία ενός «τεμπέλη» και «άχρηστου» Έλληνα).

NESTLE
Η μεγάλη πολυεθνική εταιρεία συνελήφθη από τις ελληνικές αρχές για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης τα έτη 2002-2006 και τιμωρήθηκε με πρόστιμο 30.000.000€. Το ίδιο διάστημα είχε κέρδη στην ελληνική αγορά 460.000.000€
Επίσης τιμωρήθηκε με πρόστιμο 4.100.000€ για συμμετοχή σε παράνομες πρακτικές καρτέλ.

COCA COLA HELLAS
Ένας από τους μεγαλύτερους εμφιαλωτές της Coca Cola παγκοσμίως τιμωρήθηκε με πρόστιμο εκατομμυρίων 11.000.000€ για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης τα έτη 1991-2006. Τα κέρδη της εταιρείας τα ίδια χρόνια ήταν περίπου 2.000.000.000 ευρω (δυο δισεκατομμύρια)

DIA HELLAS
Η θυγατρική της πολυεθνικής τιμωρήθηκε με πρόστιμο 5.192.000€ για επιβολή παράνομων όρων στην ελληνική αγορά

BRITISH PETROLEUM (BP) and ROYAL DUTCH SHELL
Οι θυγατρικές των παγκοσμίων κολοσσών τιμωρήθηκαν με πρόστιμα 50.000.000€ για παράνομες πρακτικές τα έτη για καρτέλ. Οι πωλήσεις τους το αντίστοιχο διάστημα ήταν περίπου 3.000.000.000€

UNILEVER
Η πολυεθνική τιμωρήθηκε με πρόστιμο 6.946.588€ για παρανομίες τα έτη 2001+2002. Το ίδιο διάστημα οι πωλήσεις της στην Ελλάδα ήταν 520.000.000€

CAREFURR
Η θυγατρική της πολυεθνικής στην Ελλάδα τιμωρήθηκε με πρόστιμο 12.512.000€ για παρανομίες τα έτη 2003-2008 ενώ το ίδιο διάστημα έκανε πωλήσεις στους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» Έλληνες συνολικού ύψους 8.694.000.000€

SIEMENS
Η πολυεθνική γερμανική εταιρεία δωροδοκούσε επί σειρά ετών τους Έλληνες πολιτικούς και εξασφάλιζε έργα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρω χρεώνοντας υπερβολικά τους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» Έλληνες που τώρα καλούνται να ξεπληρώσουν τα χρήματα αυτά.

HEINEKEN
Η θυγατρική της πολυεθνικής στην Ελλάδα (Athenian Brewery) κατηγορείται για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης. Την τελευταία δεκαετία έχει πωλήσεις στους «τεμπέληδες» και «άχρηστους» σχεδόν 4.500.000.000€ και κέρδη σχεδόν 1.000.000.000€

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω, εκ μέρους όλων των «τεμπέληδων» και «άχρηστων» Ελλήνων, να δείξετε λίγο συμπάθεια διότι όλα αυτά τα χρόνια της σπατάλης πολλές πολυεθνικές εταιρείες από όλες τις χώρες του κόσμου μας εκμεταλλεύτηκαν και «άρπαξαν» τα χρήματα που δυστυχώς ξοδεύαμε αλόγιστα για να δώσουν κέρδη και δουλειές στους πολίτες των δικών τους χωρών.

Με εκτίμηση
Φλωράς Γιώργος
Ένας «τεμπέλης» και «άχρηστος» ΕΛΛΗΝΑΣ
Αθήνα Ελλάδα

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

«Σκάνδαλο από αυτούς που δίνουν μαθήματα»



«Σκάνδαλο από αυτούς που δίνουν μαθήματα».Αυτός είναι ο τίτλος της Γαλλόφωνης εφημερίδας του Βελγίου «Le Soir» που επιτίθεται με αυτό τον τρόπο στη Γερμανία για την συμπεριφορά της προς την Ελλάδα.
Πιο αναλυτικά η εφημερίδα αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «η παραίτηση του Κρίστιαν Γουλφ θα έπρεπε να προκαλέσει προβληματισμό σε όλους αυτούς που, σήμερα στην Ευρώπη, δίνουν μαθήματα καλής διακυβέρνησης προς όλες τις κατευθύνσεις, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα.

Οι Γερμανοί δεν είναι οι μόνοι ιεροκήρυκες. Εδώ και καιρό, η ομάδα του «Τριπλού Α» -με τη Φινλανδία, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο- πρεσβεύουν την αρετή στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Ο αγνός Βορράς απέναντι στον απατεώνα Νότο: δεν απέχουμε και πολύ από την πιο διαστρεβλωμένη καρικατούρα».
Στη συνέχεια η εφημερίδα αναφέρεται στη «δακτυλοδεικτούμενη για τις πρακτικές διαφθοράς» Ελλάδα υπενθυμίζοντας πως το «μεγαλύτερο σκάνδαλο διαφθοράς που ταλαιπώρησε την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια, αφορούσε τη Siemens, τον Γερμανό γίγαντα που οι μικρές του κομπίνες κόστισαν τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ στους Έλληνες φορολογούμενους».

Συνεχίζει, θυμίζοντας στους αναγνώστες πως λίγα χρόνια νωρίτερα «οι γερμανικές εταιρείες HDW και Ferrostaal είχαν ανακατευτεί σε ένα άλλο μέγα-σκάνδαλο διαφθοράς, που αφορούσε αυτή τη φορά την αγορά υποβρυχίων».

Όσον αφορά την κατηγορία ότι η Ελλάδα «ζούσε πέρα από τις δυνάμεις της», η εφημερίδα διερωτάται «Που έκανε η Ελλάδα τις αγορές της;». Και αναφέρεται στην κατασκευή του νέου αεροδρομίου της Αθήνας από κοινοπραξία υπό τον έλεγχο της γερμανικής Hochtief Aktiengesselschaft με κόστος 2,25 δισ. ευρώ και στις γερμανικές «χωρίς ενδοιασμούς» εξαγωγές.

«Δεν τίθεται θέμα να δικάσουμε τη Γερμανία. Αλλά να θυμίσουμε γεγονότα που θα κάνουν και τους ίδιους πιο μετριόφρονες» σχολιάζει στη συνέχεια η εφημερίδα. Και θέτει το ερώτημα «Ποιος έδωσε την πρώτη μαχαιριά, το 2003, στο ευρωπαϊκό Σύμφωνο σταθερότητας;».

Ο Ιταλός Πρωθυπουργός έδωσε την απάντηση σε ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο την περασμένη Τετάρτη, όταν δήλωσε πως «για την κρίση του Συμφώνου σταθερότητας, της ανάπτυξης και της περιορισμένης αξιοπιστίας του» ευθύνονται «δύο κεντρικά κράτη, η Γαλλία και η Γερμανία, τα οποία προτίμησαν να ασκήσουν την πολιτική τους επιρροή στα άλλα Κράτη-μέλη με στόχο να τσακίσουν αυτόν τον μηχανισμό του σεβασμού και της εφαρμογής των κανόνων».

Η εφημερίδα σημειώνει στη συνέχεια πως «η Ελλάδα αλλοίωσε ορισμένα στοιχεία» αλλά δεν παραλείπει να επισημάνει πως η Γερμανία ήταν εκείνη που είχε απορρίψει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να έχει η Eurostat την άδεια να ελέγχει τους εθνικούς λογαριασμούς. Μια πρόταση που η Ελλάδα είχε δεχτεί.

Και προσθέτει: «Πρόσφατα, στις αρχές του 2010, ποιος "φρενάρισε" με όλες του τις δυνάμεις την ταχεία και αποφασιστική αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους που θα είχε απαλλάξει την Ευρώπη από τις ωδίνες της σημερινής κρίσης; Ποιος διατηρεί ένα προκλητικό εμπορικό πλεόνασμα;».
Το άρθρο καταλήγει πως «δεν έχουμε από τη μια πλευρά τους καλούς και από την άλλη τους κακούς».



ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

ACTA και φίμωση διαδικτύου



27-1-2012
Η κυβέρνηση Παπαδήμου ψήφισε διεθνή συμφωνία για φίμωση του διαδικτύου

Tα περισσότερα ιστολόγια δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί την σημαντική και ανησυχητική αυτή είδηση...

Χθες (26/1/2012) στην Ιαπωνία, 22 χώρες της ΕΕ, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, υπέγραψαν τη συμφωνία ACTA, για τα "πνευματικά δικαιώματα στο διαδίκτυο", που στην ουσία είναι μια συλλογική απόπειρα που στοχεύει στο να μην αναπαράγονται ειδήσεις και ανακοινώσεις από τη μια ιστοσελίδα στην άλλη, ούτε όπως έχουν, ούτε σε μετάφραση, ώστε να μην ενημερώνεται ο κόσμος.
είτε επειδή φοβόντουσαν τις αντιδράσεις των πολιτών τους.

Οι εδώ πολιτικοί μας θεωρούν πρόβατα και την υπέγραψαν χωρίς να ακουστεί ούτε ψίθυρος... Τον περασμένο Οκτώβριο,την ίδια συμφωνία υπέγραψαν οι: ΗΠΑ, Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία, Ιαπωνία, Ν. Κορέα, Σιγκαπούρη και Μαρόκο.

Είναι απίστευτο με ποιό τρόπο πλασάρεται η συμφωνία. Την ονομάζουν συμφωνία "κατά της πειρατείας", και έτσι σκέφτεται ο καθένας απλός και απονήρευτος πολίτης: "Το βρίσκω απόλυτα σωστό. Επιτέλους θα σταματήσει η πειρατεία στα μουσικά CD και στις ταινίες DVD".

Aυτό όμως που κυρίως επιδιώκουν είναι το φρένο στην αναπαραγωγή άρθρων, ειδησεογραφικών και άλλων, αλλά και ανακοινώσεων, εικόνων και βίντεο από τη μια ιστοσελίδα στην άλλη, όπως έχει, ή μεταφρασμένη.

Έτσι πιστεύουν πως θα καταφέρουν να κρατάνε τον κόσμο στο σκοτάδι. 

Συγχρόνως, θα είναι η τέλεια ευκαιρία να εντατικοποιηθεί η παρακολούθηση των χρηστών του διαδικτύου, με την πρόφαση ότι θα πρέπει να εντοπίζονται οι "παραβάτες". Οι καταδικασθέντες θα πληρώνουν πρόστιμα ή θα φυλακίζονται.

Μπορεί η μαζική διαμαρτυρία του διαδικτυακού κόσμου να πέτυχε όπως είδαμε την αναστολή των νομοσχεδίων SOPA και PIPA, τώρα όμως μια
νέα συμφωνία κατά της πειρατείας έρχεται να ταράξει και πάλι τα νερά.

Πράγματι, 22 κράτη μέλη της Ευρωπαικής Ένωσης -ανάμεσα τους και η χώρα μας-υπέγραψαν χθες στο Τόκυο τη συμφωνία κατά της πειρατείας ACTA (Anti-Coutnerfeiting Trade Agreement), με τις διαπραγματεύσεις να πραγματοποιούνται χωρίς δημόσιες διαβουλεύσεις -σχεδόν στα κρυφά.

 Στην πράξη, το ACTA αφορά τη θέσπιση διεθνών προτύπων σε ζητήματα που σχετίζονται με την προστασία και την επιβολή των πνευματικών δικαιωμάτων και την καταπολέμηση της πειρατείας.

Μεταξύ άλλων, η συμφωνία προτείνει σοβαρότατες κυρώσεις -όπως απαγόρευση πρόσβασης στο διαδίκτυο, πρόστιμα ή ακόμα και φυλάκιση- για όσους επιχειρήσουν να χρησιμοποιήσουν ή να μοιραστούν αρχεία προστατευμένα με copyrights.

Η υπογραφή της συμφωνίας έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην Ευρώπη με χιλιάδες οργανώσεις, ακτιβιστές αλλά και απλούς πολίτες να κατηγορούν το ACTA για κατάργηση της ελευθερίας της έκφρασης στο διαδίκτυο.
Ειδικότερα στην Πολωνία, η κατάσταση δείχνει να έχει ξεφύγει εκτός ελέγχου.

 Από την περασμένη εβδομάδα πλήθος κόσμου εκδηλώνει την αντίθεση του στη νέα συμφωνία με καθημερινές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα.

Οι διαμαρτυρίες είναι έκδηλες και στον κόσμο του διαδικτύου, όπου ακτιβιστές hackάρουν κυβερνητικές ιστοσελίδες, όπως αυτές του Πρωθυπουργού και του Κοινουβουλίου της χώρας.

Από την 1η Οκτωβρίου 2011 τη συμφωνία έχουν υπογράψει και οι ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς, Νότια Κορέα, Σιγκαπούρη, Νέα Ζηλανδία και Μαρόκο. 

Οι πέντε ευρωπαϊκές χώρες που δεν υπέγραψαν είναι οι Γερμανία, Ολλανδία, Εσθονία, Σλοβακία και Κύπρος.
Στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι προκειμένου να τεθεί σε ισχύ η συμφωνία θα πρέπει να λάβει την έγκριση του Ευρωκοινοβουλίου τον προσεχή Ιούνιο. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη συμφωνία ACTA διαβάστε εδώ.
29-1-2012

Παραιτήθηκε ο εισηγητής της ACTA (σχέδιο παγκόσμιας φίμωσης και ελέγχου της πληροφορίας)

• Ο ειδικός εισηγητής της ΕΕ για την ACTA παραιτήθηκε, αποκαλώντας την διαδικασία που προηγήθηκε "παρωδία"

Σύμφωνα με πληροφορίες της ιστοσελίδας Techdirt, o Kader Arif, ο αξιωματούχος που διόρισε η ΕΕ ως επίσημο εισηγητή για το θέμα της συμφωνίας ΑCTΑ, μιας συμφωνίας που αφορά επίσημα στην "κατοχύρωση της πνευματικής ιδιοκτησίας στο διαδίκτυο", αλλά ανεπίσημα και ουσιαστικά στο φίμωμα του διαδικτύου, είχε δηλώσει παραίτηση από προχθές, λίγο πριν υπογραφεί η συμφωνία από 22 κράτη- μέλη της ΕΕ (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα), αποκαλώντας την διαδικασία "παρωδία".

Ο κ. Kader Arif, το πρόσωπο που είχε την ευθύνη για τη διερεύνηση όλων των πτυχών της συμφωνίας ΑCTA, προτού αυτή ψηφιστεί από την ΕΕ, παραιτήθηκε, εκφράζοντας συγχρόνως την "αποστροφή" του, όπως δήλωσε, για τη διαδικασία που εκτυλίχθηκε παρασκηνιακά, μέχρι να πειστεί η ΕΕ να υπογράψει την συμφωνία ΑCTA.

Είναι προφανές από το παρακάτω απόσπασμα από την επιστολή παραίτησής του, ότι ο εισηγητής που διόρισε η ΕΕ κάθε άλλο παρά ικανοποιημένος ήταν από τις έρευνές του γύρω από τις επιπτώσεις της νέας νομοθεσίας στη ζωή των πολιτών της ΕΕ.

Παραθέτουμε ένα εύγλωττο απόσπασμα από την επιστολή παραίτησης του κ. Arif:

Επιθυμώ να καταγγείλω, με τον εντονότερο δυνατό τρόπο, την όλη διαδικασία που οδήγησε στην υπογραφή αυτής της συμφωνίας.

1ον: ∆εν ελήφθησαν υπ' όψιν σε αυτή τη διαδικασία οι απόψεις των κοινωνικών οργανώσεων των πολιτών
των χωρών-μελών της ΕΕ.
Υπήρξε έλλειψη διαφάνειας, ήδη από την έναρξη των διαπραγματεύσεων.

Υπήρξαν διαδοχικές αναβολές της υπογραφής του εγκεκριμένου από εμάς κειμένου, χωρίς να δοθούν εξηγήσεις.

∆εν περιελήφθησαν στο τελικό κείμενο τα αιτήματα τιυ Ευρωκοινοβουλίου , τα οποία είχαν διατυπωθεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των συνελεύσεών μας.

Ως εισηγητής του κειμένου αυτού, θα ήθελα να καταθέσω ότι δεν έχω ποτέ πριν έλθει αντιμέτωπος με ελιγμούς σαν αυτούς που προήλθαν κατ' επανάληψη από την δεξιά παράταξη αυτού του Κοινοβουλίου, οι οποίοι στόχευαν στο να επιβληθεί βεβιασμένα μια δέσμη προτετελεσμένων αποφάσεων, προτού προλάβει να ενημερωθεί η κοινή γνώμη, η οποία έπρεπε κανονικά να είναι σε εγρήγορση.

Λόγω της απαράδεκτης αυτής διαδικασίας, στερήθηκε το Κοινοβούλιο το αναφαίρετο δικαίωμά του της έκφρασης, αλλά στερήθηκε και τα μέσα, τα οποία δικαιωματικά έχει στη διάθεσή του ώστε να εκφράζει νόμιμα αιτήματα των πολιτών.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η συμφωνία ACTA είναι προβληματική, λόγω των επιπτώσεών της στις ατομικές ελευθερίες, λόγω του γεγονότος ότι αδίκως καθιστά υπεύθυνους τους παρόχους πρόσβασης στο ∆ιαδίκτυο,
λόγω των συνεπειών της στην παραγωγή γενόσημων φαρμακευτικών προϊόντων, αλλά και λόγω της μηδενικής προστασίας που μας παρέχει σε ό,τι αφορά στις γεωγραφικές ενδείξεις μας.

Η συμφωνία αυτή ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών, Και όμως, καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να αποτραπεί το Ευρωκοινοβούλιο από το να εκφράσει τη γνώμη πάνω σε αυτό το θέμα. Για αυτό ακριβώς τον λόγο, σήμερα

θα ήθελα να στείλω ένα σημαντικό μήνυμα και μια ηχηρή προειδοποίηση στην κοινή γνώμη σχετικά με αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση.
Σας δηλώνω, επίσης, ότι προσωπικά αρνούμαι να λάβω μέρος σε αυτή την παρωδία.

Σε τέτοιους καιρούς, είναι πραγματικά πολύ σπάνια μια τόσο αφοπλιστική ειλικρίνεια από τους πολιτικούς κύκλους. Η επιστολή αυτή του κ. Arif ισοδυναμεί με μια άμεση και σαφή αποκήρυξη της όλης διαδικασίας.

Όσον αφορά το πώς θα εξελιχθεί η διαδικασία, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε εάν η συγκεκριμένη επιστολή θα έχει κάποιο αντίκτυπο. Ενώ 22 χώρες της ΕΕ υπέγραψαν τελικά την συμφωνία ΑCTA στις

26/01, θα πρέπει να επικυρωθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον ερχόμενο Ιούνιο, ώστε να έχει ισχύ. Η παραίτηση του κ. Arif σίγουρα δεν θα περάσει απαρατήρητη. Ας ελπίσουμε ότι η πράξη του αυτή θα
διευκολύνει τα μέλη του Ευρωκοινωβουλίου να εκφραστούν απερίφραστα εναντίον της συμφωνίας ACTA.

Θα είναι σίγουρα μια δύσκολη μάχη. Οι υποστηρικτές της ACTA έχουν εργαστεί επιμελώς εδώ και χρόνια, έτσι ώστε η συμφωνία να εγκριθεί και στις ΗΠΑ, και στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Για αυτούς - δεν θα πρέπει να αμφιβάλλει κανείς για αυτό - η εφαρμογή της είναι μια τελειωμένη υπόθεση.
Ισχυρές αντιδράσεις από την Ε.Ε.

Η ΕΕ, μετά από τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν σε ορισμένες χώρες, τελικά ∆ΕΝ συμπεριέλαβε στη συμφωνία μια παράγραφο, σύμφωνα με την οποία, αν καταδικαστεί ένας χρήστης διαδικτύου 3 φορές για παράβαση της ΑCTA, του απαγορεύεται με το νόμο η πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Η παράγραφος δεν ισχύει τελικά για την ΕΕ.
Όμως, ισχύει για τους πολίτες των άλλων χωρών (εκτός ΕΕ), που υπέγραψαν τη συμφωνία...

Οι χρήστες το διαδικτύου αναρωτιούνται...
Πρόσεξτε τώρα... Αυτό που προέκυψε, και το συζητούν σε κάποια ιστολόγια, είναι:


επειδή κάναμε 3 παραβάσεις;
Ήμια χώρα θα μπορεί να αποκλείει την πρόσβαση σε χρήστες μιας άλλης χώρας;

Ανοίγουν οι πόρτες μίας παγκόσμιας δικτατορίας;

Απόσπασμα από σημερινό άρθρο σε αμερικάνικη ιστοσελίδα:


"Η νέα αυτή συμφωνία δίνει ακόμα και σε κυβερνήσεις εκτός της χώρας της οποίας κατοικεί κάποιος, αλλά και σε οποιονδήποτε είναι ιδιοκτήτης πνευματικών δικαιωμάτων, απεριόριστα δικαιώματα.

Αν σου απαγγελθεί η κατηγορία ότι παραβίασες τα πνευματικά δικαιώματα κάποιου, τότε θα σου κλείσουν την ιστοσελίδα σου χωρίς να σε περάσουν από δίκη και θα πληρώσεις πρόστιμο ή θα σε στείλουν στη φυλακή. Και δεν είναι απαραίτητο αυτός που σου έχει κάνει μήνυση να διαμένει στις ΗΠΑ.

Μπορεί να σε κατηγορήσει μια άλλη κυβέρνηση ή ένας ιδιοκτήτης πνευματικών δικαιωμάτων στην άλλη άκρη του κόσμου, ο οποίος ισχυρίζεται ότι έχεις παραβιάσει τα πνευματικά του δικαιώματα. ∆εν έχει σημασία. Μέχρι στιγμής την ΑCTA την υπέγραψαν οι ΗΠΑ, η ΕΕ και άλλες 7 χώρες, και ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί..."



30-1-2012
Το mail από την Google:

Αγαπητέ χρήστη του Google,
Καταργούμε περισσότερες από 60 διαφορετικές πολιτικές απορρήτου στη Google και τις αντικαθιστούμε με μία πολιτική που είναι αρκετά πιο σύντομη και ευανάγνωστη.

Η νέα πολιτική μας καλύπτει πολλά προϊόντα και λειτουργίες, εκφράζοντας την επιθυμία μας για τη δημιουργία μιας όμορφης, απλής και διαισθητικής εμπειρίας στη Google.

Πιστεύουμε ότι αυτό είναι σημαντικό. Γι'αυτό δώστε την απαραίτητη προσοχή και διαβάστε την ενημερωμένη Πολιτική Απορρήτου και τους νέους Όρους Παροχής Υπηρεσιών στη διεύθυνση http://www.google.com/policies/. Οι συγκεκριμένες αλλαγές θα τεθούν σε ισχύ την 1η Μαρτίου 2012.

Κυρίαρχο κράτος

Στην Ελλάδα σήμερα όλη μέρα ΜΜΕ και πολιτικοί παρουσιάζουν εικόνες από εμπάργκο τροφίμων φαρμάκων και καυσίμων και το αποκαλούν χρεοκοπία. Τερατολογούν για να στηρίξουν Σαμαρά  ΓΑΠ και τραπεζίτες.

Ας δούμε τι συνέβη σε μια πραγματική πολύ πρόσφατη  χρεοκοπία σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ας το διαβάσουμε το παρακάτω άρθρο σαν βιβλίο οδηγιών manual χρεοκοπίας....Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λίγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο.

Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».

Κατά την διάρκεια που οι ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη, απειλούνται από την πτώχευση, η οποία (η πτώχευση) απειλεί την ύπαρξη του Ευρώ, το πέσιμο της οποίας θα έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλο τον κόσμο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι Μερκελοσαρκοζύ και τα τσιράκια τους ανά τον κόσμο είναι να γίνει η Ισλανδία παράδειγμα για άλλες χώρες. Ας δούμε γιατί.

Η Ισλανδία (πληθυσμός 320 χιλιάδες) ήταν μια από της πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών.

Οι λογαριασμοί, οι οποίοι ονομάστηκαν IceSave, προσέλκυσαν πολλούς μικρούς Βρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών.Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%.

Στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 160%  Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρεις βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Η κρόνα έχασε 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ. Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση.

Η κρίση οδήγησε την Ισλανδία, με την διαδικασία της άμεσης δημοκρατίας, στην αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ισλανδών μέσον του νέου συντάγματος. Αλλά αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλο πόνο. Να πως έγινε αυτό.

Ο πρωθυπουργός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού Γκέιρ Χόρντε βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο (στο δάνειο) η Βρετανία και η Ολλανδία πρόσθεσαν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια. Η διεθνής οικονομικοί κύκλοι πίεζαν την Ισλανδία για δραστικά μέτρα.

Το ΔΝΤ και η ΕΕ ήθελαν να πάρουν το πιο πάνω χρέος «πάνω τους» με επιχείρημα ότι αυτός ο τρόπος είναι ο μόνος για να μπορέσει η Ισλανδία να ξεπληρώσει την Βρετανία και την Ολλανδία.

Οι συνεχόμενες διαμαρτυρίες και ταραχές ανάγκασαν την κυβέρνηση να παραιτηθεί. Οι πρόωρες εκλογές του Απριλίου του 2009 ανέδειξαν στην κυβέρνηση έναν αριστερό συνασπισμό το οποίο καταδίκασε το νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, αλλά αμέσως παραδόθηκε στις απαιτήσεις των δανειστών και έπρεπε -η Ισλανδία- να επιστρέψει συνολικά τρία και πλέον δισεκατομμύρια Ευρώ. Έπρεπε ο κάθε Ισλανδός τα επόμενα 15 χρόνια να πληρώνει 100 Ευρώ κάθε μήνα.

Έπρεπε δηλ. ο λαουτζίκος να θυσιαστεί για χρέη κάποιον ιδιωτών προς κάποιους άλλους ιδιώτες. Αυτό ήταν η σταγόνα η οποία υπερχείλισε το ποτήρι. Αυτό που συνέβη ήταν πρωτοφανές.

Η γνώμη ότι οι Ισλανδοί πρέπει να πληρώνουν για τα λάθη των οικονομικών μονοπωλίων, ότι το σύνολο της χώρας πρέπει να πολιορκείται για αποπληρωμή ιδιωτικών χρεών, άλλαξε την σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτικών θεσμών, γεγονός το οποίο τελικά οδήγησε την πολιτική ελίτ της Ισλανδίας να πάρει μέρος του εκλογικού σώματος. Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο το οποίο ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών και συμφώνησε να συγκαλέσει δημοψήφισμα.Φυσικά η διεθνής κοινότητα αύξησε την πίεση στην Ισλανδία.

Η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν με σκληρή καταστολή η οποία θα οδηγούσε σε απομόνωση της χώρας.

Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια. Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών.

Όπως έλεγε ο Γκρίμσον: «Μας έλεγαν αν δεν δεχθούμε τους όρους τους, θα γίνουμε η Κούβα του Βορρά. Ναι, αλλά αν συμφωνούσαμε θα γινόμασταν η Αϊτή του Βορρά».Στην Ελλάδα οι επιλογές είναι Ρουμανία στο ευρώ και Αργεντινή εκτός. Στο δημοψήφισμα του Μαρτίου του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά των πληρωμή των χρεών.

Το ΔΝΤ πάγωσε τους δανεισμούς αμέσως. Αλλά η επανάσταση (για την οποία δεν έγραψε κανένα από τα ΜΜΕ, περιλαμβανομένου και του Euronews) δεν πτοήθηκε. Με την υποστήριξη των οργισμένων πολιτών η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των υπευθύνων για την οικονομική κρίση.

 Το Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον πρώην πρόεδρο της τράπεζας Kaupthing Σιγκιζμούντ Έϊναρδσον. Αλλά και πολλοί τραπεζίτες, εγκατέλειψαν εσπευσμένα την χώρα.

Όμως οι Ισλανδοί δεν σταμάτησαν εκεί: αποφάσισαν να υιοθετήσουν νέο σύνταγμα, το οποίο θα απαλλάξει την χώρα από την δύναμη της Διεθνής οικονομίας και των εικονικών νομισμάτων.Για να γραφτεί νέο σύνταγμα ο Λαός της Ισλανδίας εξέλεξε 25 άτομα μεταξύ 522 ενήλικων, οι οποίοι δεν ανήκαν σε κανένα από τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου.

Οι αντιπρόσωποι αυτοί έπρεπε να είχαν προταθεί τουλάχιστον από 30 άτομα. Το έγγραφο γράφτηκε μέσα από το διαδίκτυο. Οι πολίτες μπορούσαν να κάνουν προτάσεις και σχόλια, βλέποντας με τα ίδια τους τα μάτια την διαμόρφωση του συντάγματος.

Το σύνταγμα το οποίο τελικά γεννήθηκε μέσα από συμμετοχή των πολιτών, θα παρουσιαστεί στο κοινοβούλιο προς έγκριση μετά από τις επόμενες εκλογές. όσοι φοβούνται την χρεοκοπία ας ρίξουν μια ματιά στην Ισλανδία όπου μια μικρή χώρα με δύναμη και με σαφήνεια διακηρύσσει ότι ο Λαός τους είναι κυρίαρχος….

Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις. Σήμερα η Ισλανδία  των ψαράδων χωρίς τον ορυκτό πλούτο,  την Βιομηχανία και τον Γεωργικό τομέα που έχουμε εμείς,  έχει ανάπτυξη 3.1% και ανεργία 6.9%  το 2011.

Η Ελλάδα έχει 7% ύφεση και 21% ανεργία

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Ο χαρακτήρας των δυτικών


Είναι άποψή μου πως οι ευθύνες των Ελλήνων συνολικά είναι τεράστιες για την κατάσταση που βρώνη.﷽﷽﷽﷽﷽﷽α τα ιστεγνωρυ ίσκεται η χώρα μας σήμερα. Δεν μπορώ όμως να μην αναφερθώ στον ρόλο των δυτικών φίλων μας σχετικά με όλα αυτά.

Κάθε άνθρωπος έχει έναν  χαρακτήρα, συνήθως προϊόν μιας πλειάδας ερεθισμάτων με τα οποία ήρθε σε επαφή και που υιοθέτησε ή απέρριψε μέσα στα χρόνια και τον διαμόρφωσαν.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και για τους λαούς ή τα έθνη. Έχουν διαχρονικά γνωρίσματα στις συμπεριφορές τους τα οποία διαμορφώνουν έναν «εθνικό χαρακτήρα».

Πιστεύω πως δώνη.﷽﷽﷽﷽﷽﷽α τα ιστεγνωρυ ύσκολα οι άνθρωποι αλλάζουν χαρακτήρα και συμπεριφορές και συνήθως ο βασικότερος τρόπος που κάτι τέτοιο μπορεί να προκύψει είναι μέσα από το κόστος(δεν είναι απαραίτητα οικονομικό).

Όσο μεγαλύτερο το κόστος τόσες περισσότερες οι πιθανότητες για να αλλάξουν βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα και συμπεριφορές.

Είναι αλήθεια πως υπάρχουν άτομα που εκεί που νομίζεις πως έχουν υποστεί ένα σημαντικό κόστος για μια κατάσταση, τέτοιο που θα ήταν αρκετό για να αλλάξουν τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα πράγματα, τελικά διαπιστώνεις πως δεν αρκεί αυτό και χρειάζονται πολλές φορές να επαναλάβουν τις χαρακτηριστικές συμπεριφορές που τους αναγνωρίζουν και να υποστούν υψηλότερο κόστος προκειμένου να  αλλάξουν.

Υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων που ενώ γίνονται αποδέκτες κόστους βρίσκονται σε τέτοιο επίπεδο συνειδητοποίησης που δεν το αναγνωρίζουν ως κόστος με αποτέλεσμα να έχουν μηδαμινές ελπίδες να αλλάξουν τον χαρακτήρα τους σε σχέση με κάποιες καταστάσεις.

Τα αντίστοιχα πιστεύω πως ισχύουν και για τα έθνη.

Όλη η παραπάνω ανάλυση πιστεύω βαθύτατα ανάγεται σίγουρα στην περίπτωση της Ελλάδας (ως έθνος) και ειδικότερα το κομμάτι που αναφέρομαι στην χαμηλή συνειδητότητα του κόστους (μιας και δεν είναι η πρώτη φορά που εισπράττουμε κόστος από συμπεριφορές μας ως λαός) όμως αν εξετάσουμε τα πράγματα σε σχέση με τους δυτικούς θα διαπιστώσουμε περίπου τα ίδια.

Ένας άνθρωπος για να κάνει την απαραίτητη «ενδοσκόπηση» προκειμένου να διαπιστώσει τις χαρακτηριστικές συμπεριφορές του που οδήγησαν στην είσπραξη κόστους είναι να ανατρέξει στις μνήμες του και να αναλύσει τον τρόπο που λειτούργησε.

Σε επίπεδο λαών είναι αναγκαίο να αναλύσει κανείς την ιστορία των λαών που τον ενδιαφέρουν προκειμένου να διαπιστώσει πράγματα.

Για συντομία δεν θα ακολουθήσω απαραίτητα αυστηρή ανάλυση των δυτικών με ιστορική σειρά και κάποιες φορές θα αναφέρομαι σε αυτούς με τον γενικό όρο «δυτικοί» και άλλες θα μιλώ για συγκεκριμένους λαούς. Πρώτα θα θυμίσω όμως πως το μεγαλύτερο κομμάτι αυτών που αποκαλούμε δυτικοί ανήκουν στο ευρύτερο φπολη﷽﷽﷽﷽﷽﷽ντινοντινικυ ύλλο των Σαξόνων.

Οι δυτικοί λοιπόν έχουν λειτουργήσει μέσα στους αιώνες με τρόπο που υποτίθεται προήγαγε τα εθνικά τους συμφέροντα καταλήγοντας τελικά να διαπιστώνουν πως αυτό οδήγησε στην καταστροφή ή συρρίκνωσή τους.

Το 1204 θεώρησαν πως καταστρέφοντας την Βυζαντινή αυτοκρατορία με το να αλώσουν την Κωνσταντινούπολη λειτουργούσαν υπέρ των συμφερόντων τους. Το πλείγμα για το Βυζάντιο ήταν τέτοιο που ποτέ δεν ορθοπόδησε και έτσι έπεσε στα χέρια των Οθωμανών που στην συνέχεια με συνεχείς πολέμους έφτασαν ως την Αυστρία και χρειάστηκαν πάνω από 400 χρόνια για να μπορέσουν να περιορίσουν τους Οθωμανούς στην Ασία.

Αποικιοκράτες και υποκριτές είτε στο όνομα του Θεού , είτε της Ελευθερίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου ρήμαξαν λαούς σε όλο τον πλανήτη, στερώντας τους τον πλούτο των εδαφών τους, αλλά και σκλαβώνοντας τους πληθυσμούς πολλές φορές μεταφέροντας τους από μια αποικία σε άλλη με μφέρω. Οι Ισπανοί είναι γνωστό τιυ όναδικο σκοπό την εκμετάλλευση τους.

Ποιοφέρω. Οι Ισπανοί είναι γνωστό τιυ ύς να πρωτοαναφέρω.

Οι Ισπανοί είναι γνωστό τι έκαναν στην Λατινική Αμερική.
Οι Άγγλοι ? υπήρχε μια περίοδος που έλεγαν πως ο ήλιος δεν έδυε ποτέ στην Βρετανική Αυτοκρατορία.
Οι Ολλανδοί? Στην νότια αφρική απαγορεύοταν στους μαύρους να κάθονται στα παγκάκια και όσοι γνωρίζουν τον αγώνα του Ν. Μαντέλα μπορούν να έχουν μια άποψη.
Οι Αυστριακοί? Διαβάστε για τον ρόλο τους στην Αυστρουγγαρία.
Οι Γάλλοι? Στην Πολυνησία έφτασε η αποικιοκρατική μανία τους για εκμετάλλευση. Οι Γερμανοί? Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι μέσα σε διάστημα 30 ετών δεν είναι και λίγο. Το τέταρτο Ράιχ το ζούμε σήμερα.

Θα μπορούσα να είμαι πολύ αναλυτικός για τα παραπάνω αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός του κειμένου.
Με λίγα λόγια μπορώ να συνοψίσω όμως τον χαρακτήρα τους.
Πόλεμος, Πόνος, Λεηλασία, Βαρβαρότητα, Εκμετάλλευση, Υποκρισία

Τους αρέσει να θεωρούν τους εαυτούς τους ως πολιτισμένους και φορείς πολιτισμού. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν μπερδέψει την τεχνολογική πρόοδο με τον πολιτισμό.
Η αλήθεια είναι πως η αξία μιας ιδέας με κίνητρο το καλό των ανθρ
ει ﷽﷽﷽﷽﷽﷽ δεν είναι αυτός οώπων συνολικά ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό τους γι αυτό ακόμα και σήμερα κάτω από τον υποκριτικό μανδύα των πολιτισμένων συνεχίζουν να σπέρνουν την καταστροφή μη δυνάμενοι να αναγνωρίσουν το κόστος που οι ίδιοι ως λαοί έχουν δεχθεί από την στάση τους. 

Δεν γνωρίζω πόσο ακόμα κόστος θα πρέπει να υποστούν (και μαζί τους όλοι εμείς) μέχρι να καταλάβουν πως είμαστε όλοι ένα και πως το «κακό» των άλλων δεν είναι απαραίτητα το «καλό» γι αυτούς.

Αυτές είναι μερικές πρωϊνές σκέψεις με την ελπίδα να πυροδοτήσουν άλλες σκέψεις των αναγνωστών.

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Οργανωμένη "χρεοκοπία" ?


Αν  παρατηρήσει κανείς τι λένε οι πολιτικοί και τα δελτία ειδήσεων θα διαπιστώσει πως μόνο δυο δρόμους δείχνουν για την «σωτηρία» της Ελλάδας.
Μια λύση περνάει από τα μνημόνια και τον δανεισμό της χώρας μας και η άλλη σαν αντίπαλο δέος είναι η άτακτη χρεοκοπία.

Κανείς δεν μιλά για μια τακτική χρεοκοπία και επιστροφή στην δραχμή. Κανείς δεν μιλά για τα οφέλη που η δραχμή θα προσέφερε σε μια χώρα σαν την δική μας που ουσιαστικά εξάγει τουρισμό και γεωργικά προϊόντα.

Με την αποδοχή του Ευρώ η χώρα μας ουσιαστικά απεμπόλησε το δικαίωμα να ασκήσει οποιαδήποτε πολιτική σχετικά με το νομισμά της καθώς  ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ρ χώρες με μεγάλο εύρομισμαυτή πλέον καθορίζεται από την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Θυμίζω πως η χρεοκοπία της Αργεντινής προήλθε όταν συνέδεσε το νόμισμά της με το Δολάριο (ένα ακόμα «σκληρό» νόμισμα).
Οι ιδιότητες του σκληρού νομίσματος είναι τέτοιες που βοηθούν μόνο χώρες με μεγάλο εύρος παραγωγής όπως η Γερμανία και η Γαλλία που ουσιαστικά το θέσπισαν.
Η παραγωγή αυτών των χωρών πλέον δεν στηρίζετε στα «Ευρωπαϊκά μεροκάματα» που πληρώνουν αλλά στα μεροκάματα που πληρώνουν σε «αναπτυσσόμενες αγορές» (λέγε με τριτοκοσμικές) και αυτό γιατί τα νομίσματα των χωρών εκείνων σε σχέση με το «σκληρό» Ευρώ είναι πολύ χαμηλά με αποτέλεσμα να έχουν μικρό παραγωγικό κόστος και άρα μέσω άλλων να απολαμβάνουν μεγάλη ανταγωνιστικότητα.

Σε μια χώρα όμως σαν την Ελλάδα που δεν παράγει ηλεκτρονικά μηχανήματα , δεν έχει βαριά βιομηχανία και που η παραγωγή της στηρίζεται στους καρπούς (γεωργία) και την ομορφιά (τουρισμός) της γής  της, μια τέτοια λύση δεν  θα ήταν ποτέ εφικτή καθώς δεν γίνεται να παράγουμε ελληνικά πορτοκάλια στην κίνα ούτε και να προτείνουμε για διακοπές σε περιοχές της Κίνας σαν να ήταν ελληνικές. Επομένως το σκληρό Ευρώ δεν μας βοηθά όσο δεν αλλάζουμε ως χώρα και αντί για πορτοκάλια να παράγουμε τηλεοράσεις πράγμα που φαίνεται το ίδιο απίθανο όσο και η αποπληρωμή του χρέους μας.

Αντίθετα με ένα νόμισμα σαν την δραχμή (όσο και υποτιμημένο νόμισμα να είναι έναντι του Ευρώ) τα προϊόντα και οι υπηρεσίες μας στους ξένους αυτόματα θα ήταν πολύ ανταγωνιστικά.  Επίσης θα μπορούσαμε εμείς να ασκούμε την οικονομική μας πολιτική και η παραγωγή μας δεν θα είχε τους περιορισμούς που σήμερα έχει λόγω της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα προϊόντα μας (κυρίως γεωργικά) θα αντιμετωπίζονταν από την Ευρώπη πολύ ευνοϊκότερα γιατί θα ήταν πολύ φθηνότερα έναντι άλλων μεσογειακών χωρών που θα μείνουν στην ΕΕ και θα έχουν Ευρώ.

Σήμερα αν ένα μεγάλο μέρος της γεωργικής παραγωωσαν)﷽﷽﷽﷽﷽της ΕΕ (που πλέον τελεντιμετωπγής έχει σταματήσει οφείλεται αφενός τις επιχορηγήσεις της ΕΕ (που πλέον τελείωσαν) και στον έλεγχο που η ΕΕ θέτει για να ελέγξει τον εσωτερικό ανταγωνισμό που αναπτύσσεται στην ΕΕ. Οι γεωργοί αρκούνταν στο να καλλιεργούν μόνο εκείνα τα προϊόντα που επιχορηγούντο και δήλωναν πλαστά που είχαν παραγωγή 100 τόνων ενώ είχαν 10 προκειμένου να πάρουν τις επιχορηγήσεις και μετά άραζαν στο καφενείο του χωριού.

Εννοείτε πως με μια επιστροφή στην δραχμή όλα αυτά θα πρέπει να σταματήσουν , οι Έλληνες παραγωγοί θα πρέπει να ψάξουν σ ολόκληρο τον κόσμο για πελάτες που θέλουν οτιδήποτε η ελληνική γή μπορεί να παράξει και να εγκαταλείψουν το καφενείο να πάνε στην παραγωγή και να εξάγουν ποσότητες παντού. Πρέπει να μορφωθούν και να τυποποιήσουν τα προϊόντα τους να οργανώσουν και να διαφημίσουν παντού αυτά που προσφέρουν αντί να περιμένουν την επιχορήγηση. Με λίγα λόγια πρέπει να δουλέψουν.

Επίσης η χώρα μας έχει πολλούς και ανεκμετάλλευτους φυσικούς πόρους. Αρκούν τα κατάλληλα συμβόλαια με τις εταιρείες που στηρίζουν οι δανειστές μας προκειμένου και να αποπληρώσουμε όσα χρωστάμε αλλά και να υπάρξει απασχόληση και ανάπτυξη στην Ελλάδα.

Σε μια οικονομία με δραχμή δεν τίθεται θέμα πληρωμής μισθών, συντάξεων κτλ. Τα δάνεια είναι ακριβότερα όμως ύστερα από την εμπειρία που είχαμε με τα φθηνά δάνεια του Ευρώ μπορούμε όλοι μαζί να φωνάξουμε ΕΥΤΥΧΩΣ γιατί μας ενδιαφέρει οι επενδύσεις να έρθουν από το εξωτερικό και όχι με τον εσωτερικό δανεισμό που οδηγεί στον γνωστό δρόμο που βρισκόμαστε σήμερα.

Φάρμακα, Πετρέλαιο και άλλα βασικά πράγματα θα αγοράζουμε όπως πάντα καθώς οι εξαγωγές θα δουν σημαντική αύξηση και άρα η εισροή συναλλάγματος το ίδιο.

Συμμάζεμα στο τεράστιο μπάχαλο του ελληνικού κράτους έπρεπε να γίνει άσχετα με την χρεοκοπία, απλά τα λαμόγια οι πολιτικοί συντήρησαν τις πελατειακές σχέσεις μέχρι και την έσχατη στιγμή της χρεοκοπίας.

Θσουμε ﷽﷽﷽﷽ αποπληρα με τις εταιρεττικικπέλω να πιστεύω όμως πως όλη αυτή η εμπειρία μας ωρίμασε σαν λαό και πως πλέον όλοι μας και κυρίως αυτός που διορίστηκε με το πολιτικό μέσον και έμαθε πως «έτσι είναι τα πράγματα», μπορούμε πια να καταλάβουμε πως μια τέτοια στάση ζωής γίνεται τελικά μπούμερανγκ και επιστρέφει με πολύ πιο καταστροφικά αποτελέσματα πίσω στους αυτουργούς και όχι μόνο.

Το κείμενο αυτό θα μπορούσα να το αναπτύξω με πάρα πολλές σελίδες που γνωρίσω πως δεν θα διαβάσετε επομένως σαν κάτι τελευταίο θα προσπαθήσω να σταματήσω εδώ.

Δεν κάνει το νόμισμα τον Ευρωπαίο. Οι νοοτροπίες, οι αντιλήψεις και η τεράστια επιείκεια που δείξαμε στις λαμογιές μας ως έθνος μας καθιστούν μη Ευρωπαίους ακόμα και αν είχαμε το σπουδαιότερο νόμισμα του κόσμου. Όταν αυτά αλλάξουν έχουμε την δύναμη και το πιο αδύναμο νόμισμα του κόσμου να το κάνουμε ισχυρό.

Αυτά για όσους δεν μπορούν να φανταστούν έναν κόσμο χωρίς χρήμα....αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Θύμωσε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς


Η ψηφοφορία τελείωσε, το μνημόνιο 2 πέρασε όπως ήταν αναμενόμενο. Το σύστημα έχει πολύ συγκεκριμένους τρόπους για να «ελευθερώνει» φαινομενικά ένα λαό ολόκληρο και ήταν δεδομένο πως οι «ηγέτες» της πατρίδας μας θα αποζητούσαν την «ελευθερία» μέσα στα συγκεκριμένα πλαίσια που το διεθνές σύστημα στήνει για τους λαούς.

Είναι βέβαια τουλάχιστον τραγελαφικό να βλέπει κανείς τον «κοσμάκη» (κυρίαρχο λαό κατά τους πολιτικούς και τους αφελής που ακόμα πιστεύουν) να διαδηλώνει και να αυξάνει την «αντίδρασή» του ενάντια στους σωτήρες που ο ίδιος ψήφισε όλες αυτνα ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ορλες της Ευρωπαικής έτές τις δεκαετίες. Όσο πιο κοντά είμαστε την ψηφοφορία για το εκάστοτε μνημόνιο στην Βουλή τόσο πιο πολύς κόσμος μαζεύεται να «αντιδράσει» στα μελλούμενα.

Λες και άμα γκαρίζεις σε ότα μη ακοώντων μπορείς ποτέ να πετύχεις τίποτα πέρα το να δίνεις τροφή στα ΜΜΕ να γεμίζουν με κατεβατά τις εφημερίδες τους και τους διάφορους «έγκυρους» δημοσιογράφους να αναλύουν την οργή του κόσμου από τα παράθυρα των τηλεοράσεων.

Θυμίζει λίγο το «θύμωσε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς»

Είναι σαφές πως με φωνές και «διαμαρτυρίες» ποτέ, κανείς, δεν εμπόδισε νόμους και ψηφίσματα να γίνουν πραγματικότητα.

Αποδεικνύεται πως ακόμα και τώρα που μέσα σε τρία χρόνια δανείστηκε η χώρα μας (δηλαδή χρωστάμε με τόκο) γύρω στα 240,000,000,000 Ευρώ (αλήθεια που πάνε όλα αυτά τα λεφτά αν όχι στους ίδιους που μας τα δάνεισαν?) όσο και να φωνάζει κανείς δεν σταματάνε οι ηγέτες μας να θέλουν να μας «σώσουν» με τον μοναδικό δυστυχώς τρόπο που το σύστημα τους επιτρέπει. Δηλαδή με το να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε και να χρωστάμε.

Ας ξεχάσουν οποιαδήποτε έννοια περί πολιτικής ένωσης της Ευρωπαικής Ένωσης οι αφελείς γιατί είναι προφανές πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κοράκια που βρήκαν ένα (απρόσμενο?) πτώμα (την Ελλάδα) και κάνουν πάρτυ.

Για το κακομαθημένο αυτό παιδί που το αποτελούμε όλοι μας και λέγεται νεοέλληνας τα πράγματα είναι γνωστά.
Ένα παιδί στερημένο από χροοόνια δεξιών κυβερνήσεων που φρόντιζαν να μοιράζουν την πίτα μεταξύ των λίγων και να κρατούν ένα λαό με τα απολύτως απαραίτητα.

 Ένα παιδί που όταν (ατυχώς σκεπτόμενος) ο Ανδρέας Παπανδρέου ήρθε στα πράγματα νόμισε πως δανειζόμενος και ρίχνοντας χρήματα στο στερημένο αυτό παιδί θα έδινε τα απαραίτητα για παραγωγή για δημιουργία.

Πελατειακές σχέσεις στο έπακρο, λαϊκή απληστία, βόλεμα στο περιβόητο δημόσιο, ήταν αρκετά καλά συστατικά για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα.

Όλη αυτή η ιστορία που συμβαίνει εδώ και τριάντα χρόνια δεν μπορεί να συνειδητοποιήθηκε προχθές από τους χιλιάδες στο Σύνταγμα που φώναζαν. Είμαι δε σίγουρος πως χιλιάδες από τους διαμαρτυρόμενους πολίτες έχουν βάλει και το χεράκι τους για το χάλι που μετά από τριάντα χρόνια έφτασε την Ελλάδα εδώ.

Το θέμα είναι πως όλα αυτά τα χρόνια μέσα στο γενικότερο χάος που επικρατούσε είχαν καταφέρει να βρουν μια θέση στον ήλιο και όλοι ξέρουμε πόσο άσχημο είναι να βρίσκεσαι σε καλό σημείο στην παραλία και κάποιος ξαφνικά να στήσει την ομπρέλα του μπροστά σου.

Σήμερα πια που το πάρτι τελειώνει , τώρα επιλέγουν να ξυπνήσουν από το λήθαργο. Σήμερα που η τσέπη τους αδειάζει (προσωπικά του καθενός) νιώθουν την αγανάκτηση και νιώθουν πως οφείλουν να «αντισταθούν»

Είπαμε όμως ο νεοέλληνας είναι ένα κακομαθημένο παιδί και ως παιδί οφείλουμε να του συγχωρήσουμε την παιδική συμπεριφορά του.

Συμβουλή πρός ναυτιλλομένους λοιπόν. Ενημερωθείτε. Γνωρίστε καλύτερα με τι ακριβώς είσαστε αντιμέτωποι. 

Πάψτε να καθησυχάζετε τον εαυτό σας που επειδή πήγατε μια φορά στη ζωή σας σε μια πορεία κάνατε «επανάσταση» και όταν γνωρίσετε την φύση του αντιπάλου σας, αναρωτηθείτε ΤΙ ακριβώς είσαστε διατεθειμένοι να χάσετε (και δεν εννοώ χρήματα) και όταν τα διαπιστώσετε αυτά οργανωθείτε για να ανατρέψετε με καθημερινές πράξεις ενός οργανωμένου σχεδίου την κατάσταση γιατί αν πιστεύεται πως με φωνές μπορείτε να κερδίσετε κάτι παραπάνω από δακρυγόνα και προβοκάτσιες τότε έχετε πολύ δρόμο ακόμα.

* Το «δικαίωμα» να φωνάζει κανείς μπροστά σε κτήρια είναι μια βαλβίδα αποσυμπίεσης, αυτά που το σύστημα φοβάται οργανώνονται όχι στο πόδι και στον δρόμο.

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Albrecht Ritschl έξω από τα δόντια για το ελληνικό χρεός


Για το ελληνικό χρέος μίλησε Γερμανός καθηγητής Ιστορίας-Οικονομίας στο Spiegel  σε σκληρή γλώσσα για τη Γερμανία. Ο Γερμανός καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας Albrecht Ritschl (LSE) τα λέει έξω από τα δόντια για το ελληνικό χρεός στο έξαλλα ανθελληνικό Spiegel, ο δημοσιογράφος του οποίου δεν πιστεύει στα αυτιά του.

Spiegel: Κύριε Ritschl, η Γερμανική κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία στο θέμα της Ελλάδας, στη λογική «λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε ό,τι σας λέμε». Κρίνετε δίκαιη αυτή τη συμπεριφορά;

Ritschl: Όχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη. Η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και το ρόλο του «Δασκάλου της Ευρώπης» η Γερμανία τα χρωστάει… στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον Α΄ αλλά και τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμά τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό το ξεχνούν όλοι.

Spiegel: Θα μας πείτε τι ακριβώς συνέβη τότε;

Ritschl: Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι το 1929 αποκλειστικά με δανεικά. Μάλιστα για τις αποζημιώσεις του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Επρόκειτο για μια «δανειακή Πυραμίδα», η οποία κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ ήταν τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ φρόντισαν να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία. Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία. Στην ουσία πάνω σε αυτό στηρίχθηκε το περίφημο γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα! Παράλληλα όμως, τα θύματα της γερμανικής κατοχής όπως οι Έλληνες, ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση.

Spiegel: Πόσο μεγάλα ήταν τότε τα ποσά από τις γερμανικές χρεοκοπίες;

Ritschl: Με βάση την οικονομική επιφάνεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, αναλογικά τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του ‘30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Αν τα συγκρίνουμε λοιπόν με τα ελληνικά χρέη, τότε, πιστέψτε, με τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και ίσως της νεότερης οικονομικής ιστορίας.

Spiegel: Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;

Ritschl: Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστον τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του ‘30, ανακουφίστηκε η Γερμανία από τις ΗΠΑ με το γνωστό πλέον haircut, σαν να μετατρέπεις ένα afro look σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της. Στο ίδιο διάστημα όμως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να σηκώσουν κεφάλι από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel: Είστε βέβαιος;

Ritschl: Φυσικά! Ήταν όταν ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανιών, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμανία όμως πλήρωσε ελαχιστότατες αποζημιώσεις μετά το 1990, ούτε τα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα. Μην κρυβόμαστε! Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, ο δεύτερος μάλιστα ήταν πόλεμος αφανισμού και εξολόθρευσης. Στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμά τους εν μέρει ή και καθολικά για αποζημιώσεις. Το περίφημο «γερμανικό θαύμα» συντελέστηκε πάνω στις πλάτες άλλων Ευρωπαίων. Αυτό δεν το ξεχνούν οι Έλληνες.

Spiegel: Αυτή τη στιγμή συζητιέται η διάσωση της Ελλάδας μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ελεγχόμενης αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;

Ritschl: Βεβαίως! Ακόμη κι αν ένα κράτος δεν είναι εντελώς ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Όπως και στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του ’50. Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Άρα είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένη. Επιτέλους θα πρέπει να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν.

Spiegel: Ναι, αλλά το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.

Ritschl: Νομίζω πως έτσι θα πρέπει να γίνει. Έχουμε υπάρξει στο παρελθόν υπερβολικά ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι ανθελληνικές θέσεις που προβάλλουν τα γερμανικά ΜΜΕ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις. Οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά την εχθρική στάση των γερμανικών ΜΜΕ. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις! Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα.

Spiegel: Τι προτείνετε δηλαδή να κάνουμε στο θέμα της Ελλάδας;

Ritschl: Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες και να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς συνεχίζουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, ίσως κάποιοι μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς. Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια δείχνουν τη λύση: πρέπει τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. 

Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους! Ξέρω πως αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι’ αυτό και είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Δυστυχώς, η λύση αυτή είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι τελικά θα πρέπει να πληρώσουμε. Μόνο έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Hot Sonakshi Sinha, Car Price in India