Φείδου χρόνου

Οι χειρότεροι κλέφτες είναι αυτοί που σου κλέβουν το χρόνο.Γκαίτε

Διάβαζα αυτά τα λόγια του Γκαίτε αλλά δεν συμφωνώ, δεν υπάρχουν κλέφτες εμείς αγνοούμε την αξία του χρόνου, εμείς δεν σεβόμαστε το χρόνο μας και το χρόνο των άλλων.Η υγεία και ο χρόνος τα πολυτιμότερα αγαθά, τα αποζητούμε συνήθως όταν δεν τα έχουμε.

Πιστεύουμε ότι ο χρόνος είναι όλος δικός μας - πόσες φορές δεν λέμε πάρε το χρόνο σου να κάνεις αυτό ή το άλλο, και δεν ξέρουμε πόσο σημαντικό αγαθό είναι ο χρόνος, δεν σκεφτόμαστε εάν αυτό που θα κάνουμε αξίζει όλο αυτό το χρόνο που επενδύουμε.

Θα μπορούσαμε να εκλάβουμε το χρόνο σαν μονάδα μέτρησης της σημαντικότητας ή ασημαντότητας αυτού στο οποίο τον επενδύουμε. Πιστεύω ότι έτσι θα απλοποιούσαμε τη ζωή μας, πολλές περιττές ενέργειες τις οποίες αφήνουμε να μας κλέβουν χρόνο, για τις οποίες δεχόμαστε εκ προοιμίου - από τα κοινωνικά κατεστημένα μέσα στα οποία ζούμε - ότι είναι σημαντικές, θα υποβιβάζονταν ως ασήμαντες για να δαπανήσουμε περισσότερο από μια μονάδα χρόνου, ορίζωντας ως μονάδα ας πούμε το ένα λεπτό.

Αν τη ζωή μας έτσι όπως τη ζούμε τη μεταφράσουμε σε μονάδες χρόνου ίσως με απογοήτευση διαπιστώσουμε ότι έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά να κάνουμε πράγματα που δεν αφήσαν καμμιά εμπειρία, καμμιά γνώση και το κακό είναι ότι μετά την απόμακρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Δεν είναι θέμα επιλογής λοιπόν είναι μονόδρομος το να μάθουμε να διαχειριζόμαστε την αξία του χρόνου. Ολη μας τη ζωή από παιδιά μας μαθαίνουν την αποταμίευση και την έννοια του κουμπαρά για το χρήμα. Κανείς δεν είπε όμως πόσο σημαντικό είναι να μάθουμε την έννοια της αποταμίευσης και της σωστής επένδυσης του χρόνου ως μοναδικού τρόπου για να μπορέσουμε να "μεγαλώσουμε" ως άτομα και να αξιοποιήσουμε αυτές τις πολλές ή λίγες- κανείς δεν το ξέρει πόσες - μονάδες μας έχουν δωσει, αυτές που στο σύνολό τους αποτελούν το χρόνο ζωής που έχουμε.

Ο ανθρώπινος χρόνος είναι ίδιος στους ανθρώπους αλλά κατανέμεται ανάλογα με την αντίληψή του και αυτή την αντίληψη πρέπει να διορθώσουμε συλλογικά και ατομικά. Είναι μια μεγάλη προσωπική μάχη να επαναπροσδιορίσουμε την αξία σε μονάδες χρόνου σε ότι κάνουμε στη καθημερινή μας ζωή, χρειάζεται να απομυθοποίησουμε όλα αυτά που μας έμαθαν ως σημαντικά και να δώσουμε αξία στα ασήμαντα, αυτά που μας έμαθαν να προσπερνάμε.

Ζώντας έτσι το χρόνο και εκτιμώντας την αξία του τελικά σκέφτομαι ότι νικάμε το χρόνο, την περιορισμένη μας σαν άνθρωποι που είμαστε δυναμική, να γνωρίσουμε να μάθουμε, να αγγίξουμε την ουσία των πραγμάτων. Ετσι ο χρόνος δουλεύει υπέρ μας και μπορούμε να κατακτήσουμε την ανώτερη γνώση αυτήν που ελευθερώνει που βοηθάει το μεγάλο συνολικό μας εσύ να προχωρήσει το ταξίδι παίρνοντας από το εγώ τη μέγιστη γνώση, τις καλύτερες εμπειρίες.

Και αν στο καθρέφτη η εικόνα του σώματος που γερνάει δείχνει ότι ο χρόνος δεν μας χαρίστηκε, αυτό είναι μια ακόμη πλάνη, ένας φόβος που μας βάζουν στον μυαλό... η ζωή δεν είναι μάχη ενάντια στο χρόνο είναι η μάχη για το χρόνο, η μάχη να μην χαθεί ούτε μια μονάδα χρόνου αναίτια, ασυλλόγιστα, άσκοπα, άκαιρα.

Φείδου χρόνου,

και με αυτές τις σκέψεις ενώ το ρολοι δείχνει τρείς περασμένες

Τρεις η ώρα το πρωί είναι πολύ νωρίς και πολύ αργά για οτιδήποτε.

Jean-Paul Sartre

Πλανιόμαστε όταν λέμε ότι καιρός περνάει. Ο καιρός στέκεται, εμείς περνάμε.

Χρόνος: η κινούμενη μορφή της ακίνητης αιωνιότητας.

Ζαν-Ζακ Ρουσσώ

http://greekquotations.googlepages.com/προδοσια32 (περί χρόνου)

Posted in: Χρόνος