Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Σκέφτομαι άρα....καθοδηγούμαι

Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι ο Καναδάς είναι μια από τις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες του κόσμου, που κόντρα στην κρίση δεν έχει ανεργία και συνεχίζει, ακόμη και σήμερα, με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν όμως ότι εκεί έχουν γίνει τα μεγαλύτερα πειράματα που αφορούν την ανθρώπινη ψυχολογία και την μεταφυσική. Πάντα, βέβαια, με .....
βιτρίνα διάφορες έρευνες μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και επιστημονικών ομάδων αλλά και πάντα με συμμετοχή των μυστικών υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ.

Τον Μάιο του 1961 συνέβη το εξής απίστευτο πείραμα με τα συνταρακτικά για τις Μυστικές υπηρεσίες αποτελέσματα: Σε 100 εθελοντές, μεταξύ 30 και 50 ετών τέθηκε μεταξύ άλλων και το ερώτημα: ''Επειδή οι αριθμοί και τα χρονικά διαστήματα είναι σχετικά για κάθε άνθρωπο, θέλουμε να μας πεις εάν το διάστημα των έξι μηνών είναι μεγάλο ή μικρό για εσένα.'' Απλό το ερώτημα απλή και η απάντηση. Από τους 100 οι 76 απάντησαν ότι το διάστημα είναι μεγάλο και οι υπόλοιποι 24 ότι είναι μικρό.

Ολόκληρο το πείραμα ήταν φυσικά μια πρόφαση για να τεθεί αυτή και μόνο η ερώτηση. Και αυτό γιατί μετά το τέλος της απάντησης του καθενός που είπε ''μικρό'' η επιστημονική ομάδα του αποκάλυψε το εξής: ‘’Ξέρεις, η ομάδα μας έχει κάνει 4 φορές στο παρελθόν την ίδια ερώτηση σε αντίστοιχους με εσένα εθελοντές. Και οφείλουμε να σου πούμε ότι το 60% των εθελοντών που απάντησαν ''μικρό'' πέθαναν μέσα σε περίοδο δύο ετών. Αυτό ίσως οφείλεται σε μία είδους ''πρόγνωση'' που κάνει ασυναίσθητα ο εγκέφαλος ή σε κάτι πιο πολύπλοκο σχετικά με εγκεφαλικά ιόντα αλλά αυτό το ερευνούμε στα εργαστήρια. Μέσα στο επόμενο έτος πιστεύουμε ότι θα φτάσουμε σε ασφαλή συμπεράσματα’’. Αφού φυσικά ζήτησαν την απόλυτη εχεμύθεια από τα ''πειραματόζωα'', λόγω της επιστήμης και της εθνικής ασφάλειας, τα αποχαιρέτησαν.

Αυτή η ανακάλυψη της επιστημονικής ομάδας ήταν εννοείται μια ανοησία, ένα συνειδητό ψέμα. Αλλά μιλάμε πάντα για το 1961 που οι άνθρωποι ήταν πολύ πιο ευκολόπιστοι και δεν υπήρχε ούτε η στοιχειώδης τεχνολογία για να ελέγξει κανείς κάτι τέτοιο. Και φυσικά οι 24 αυτοί άνθρωποι κατατρόμαξαν, όταν εξειδικευμένοι επιστήμονες τους είπαν ότι είναι πολύ πιθανόν να χάσουν την ζωή τους πολύ σύντομα. Και αυτό έκανε το επόμενο διάστημα της ζωής τους σκέτη κόλαση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία των επιστημόνων μόνο το 1% των ανθρώπων μεταξύ 30 και 50 ετών πεθαίνουν ξαφνικά από τροχαία, καρδιακά επεισόδια, άγνωστες ασθένειες κλπ. Αυτό επαληθεύτηκε και στους ''76'' που είχαν μία ανθρώπινη απώλεια από έμφραγμα, στατιστικά κανονικό. Όσον αφορά όμως τους 24 που απάντησαν ''λάθος'' δεν ίσχυσε το ίδιο. Εννέα από αυτούς έχασαν την ζωή τους, πράγμα που εντυπωσίασε την ομάδα που μελέτησε το πως και το γιατί έγινε αυτό.

Το πόρισμα τους; Η γνώση ότι είναι πολύ πιθανόν να πεθάνουν τους συνέτριψε. Οι οικείοι τους, ανέφεραν στα μέλη της ομάδας που τους πλησίασε μετά τον θάνατο των ‘’πειραματόζωων’’, ότι το μυαλό τους τον τελευταίο καιρό φαινόταν συνέχεια κολλημένο κάπου και κάτι έμοιαζε να τους απασχολεί. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μειωμένη απόδοση στον χώρο εργασίας, εκδήλωση παραβατικής συμπεριφοράς και κατάθλιψη. Επτά από αυτούς απολύθηκαν από την δουλειά τους και μετά τους πήρε η κατηφόρα. Δύο από αυτούς φυλακίστηκαν, ο ένας για ληστεία και άλλος ένας για απάτη. Τέσσερις σκοτώθηκαν σε τροχαίο, οι δύο εξ’ αυτών υπό την επήρεια αλκοόλ, τρεις πέθαναν από άγνωστα καρδιακά προβλήματα που αναζωπυρώθηκαν και που προκάλεσαν έμφραγμα του μυοκαρδίου και δύο από ραγδαία και απότομη εξάπλωση κακοήθους καρκίνου.

Αυτή η διαπίστωση εξέπληξε τα μέλη της ερευνητικής ομάδας και τους πολιτικούς προϊσταμένους τους. Δεν φαντάζονταν ότι ο εγκέφαλος θα επιτεθεί με τόση σφοδρότητα στο σώμα μόνο με την βεβαιότητα ενός μελλοντικού αρνητικού γεγονότος και θα επηρέαζε τους συμμετέχοντες ακόμη και στην πιο μικρή καθημερινή τους πράξη. Είναι σαν να βάζεις, έλεγαν, ένα ζευγάρι κόκκινο γυαλιά στα μάτια κάποιου και όλα να αποκτούν γύρω του αυτή την κοκκινωπή απόχρωση. Τίποτα δεν έχει αλλάξει πραγματικά, παρά μόνο ο τρόπος που τα βλέπει.

Μόνο που στο πείραμα, το φίλτρο ήταν ‘’θανατηφόρο’’. Κάποιο μελλοντικό φίλτρο, σκέφτηκαν, μπορεί να περιέχει εξάπλωση ασθενειών, οικονομικές κρίσεις κλπ. Να χρησιμοποιηθεί σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, που δεν θα κάνει τίποτε άλλο, από το να ωθεί την πραγματοποίηση σε οτιδήποτε εμείς επιλέξουμε. Και διαβίβασαν το πόρισμα τους στους πολιτικούς παράγοντες των χωρών τους.

Τα χρόνια πέρασαν από τότε και πολλά φίλτρα εφαρμόστηκαν στην ανθρωπότητα. Η εξάπλωση της τεχνολογίας βοήθησε πολύπλευρα την απορρόφηση τους από τον πληθυσμό και η αποτελεσματικότητα τους αποδείχθηκε πολύτιμη. Στην Ελλάδα την εξάπλωση των φίλτρων έχουν αναλάβει κυρίως τα media και τα τελευταία χρόνια το ίντερνετ.

Θυμηθείτε μόνο την ελληνική οικονομική κρίση. Το 2008 άρχισε, με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση, ένας ακήρυχτος πόλεμος στους Έλληνες πολίτες για την οικονομική κρίση που ζούσαμε, από τα κανάλια και το διαδίκτυο. Αλλά για μισό λεπτό! Το 2008 στην Ελλάδα δεν ζούσαμε καμία κρίση. Είχε σκάσει η Lehman Brothers και το αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα αλλά οι ελληνικές τράπεζες και επιχειρήσεις ήταν ανέγγιχτες. Δεν είχαν το παραμικρό πρόβλημα. Και όμως οι Έλληνες, χωρίς καμία μείωση στο εισόδημα τους, άρχισαν να ζούνε την κρίση ένα χρόνο πριν αυτή εμφανιστεί. Δεν έβλεπαν καμιά κρίση αλλά τα δελτία ειδήσεων τους διαβεβαίωναν ότι ήταν εκεί και τους απειλούσε.

Τι συμβαίνει σε έναν άνθρωπο όταν τον βεβαιώνεις ότι θα πεθάνει; Πεθαίνει. Έτσι και αυτόν που βεβαιώνεις ότι θα πτωχεύσει, πτωχεύει και ούτω κάθε εξής. Φυσικά η όλη διαδικασία δεν γίνεται αυτόματα, είναι δυναμική, δηλ. σταδιακά τρομοκρατείς τον καταναλωτή ότι η κρίση παραφυλά, αυτός σταματά να καταναλώνει, τα δημόσια έσοδα μειώνονται, τα κέρδη των επιχειρήσεων μειώνονται, οι επιχειρήσεις απολύουν κόσμο και σε ένα εξάμηνο μπαίνεις στην αδιέξοδη ύφεση. Εάν έχεις και έναν Παπανδρέου πρωθυπουργό αποκλείεσαι και από τις αγορές και έτσι προτρέχεις στο ΔΝΤ.

Από κει και πέρα όμως το πείραμα άλλαξε κατεύθυνση και θα επανέλθω με νεότερα στο μέλλον. Μέχρι τότε προσοχή στα γυαλιά που φοράτε!..

Πηγή : άγνωστη

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Ποιός ΕΓΩ ?


Κατά την διάρκεια της ζωής μας χρειάστηκε να πάρουμε χιλιάδες αποφάσεις από τις πιο μικρές και φαινομενικά ή ουσιαστικά ασήμαντες έως τις σπουδαιότερες που καθόρισαν σημαντικά την ζωή μας.

Σκοπός του μικρού αυτού κειμένου δεν είναι να ασχοληθεί με τις ασήμαντες ή τις φαινομενικά ασήμαντες αποφάσεις μας, αν και ειδικά θεωρώ πως οι πιο σημαντικές για την διαμόρφωση της ζωής μας είναι οι φαινομενικά ασήμαντες, σκοπός του είναι να ασχοληθεί με τις σημαντικές αποφάσεις μας. Κινήσεις μας δηλαδή που διαμόρφωσαν την ζωή μας κατά ένα σημαντικό τρόπο.

Τι είναι μια απόφαση? Ουσιαστικά είναι μια επιλογή. Τότε τι σημαίνει η ύπαρξη μιας επιλογής? Μα φυσικά πως υπάρχουν και άλλες επιλογές τόσες που είμαστε αναγκασμένοι εκ των καταστάσεων ή της φύσης της επιλογής μας να διαλέξουμε μια από αυτές. Η επιλογή λοιπόν ανάμεσα σε εναλλακτικές επιλογές ονομάζεται απόφαση.

Μαθηματικά ή καλύτερα ορθολογικά σκεπτόμενοι η λογική είναι ο πρώτος μας σύμμαχος στο να πάρουμε μια απόφαση. Η σπουδαιότητα της λογικής σκέψης έγκειται στο γεγονός πως εξετάζουμε τα δεδομένα με επιστημονική ακρίβεια και με μαθηματική μέθοδο ακυρώνουμε ή ενισχύουμε παραμέτρους , εξαφανίζοντας επιλογές με τέτοιο τρόπο ώστε καταλήγουμε σε μία επιλογή που ονομάζουμε απόφαση.

Σε καθαρά επιστημονικό και μαθηματικό επίπεδο ο παραπάνω τρόπος τις περισσότερες φορές εγγυάται το σωστό αποτέλεσμα. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν άλλοι αστάθμητοι παράγοντες μπαίνουν στην εξίσωση που θα καθορίσει τις επιλογές μας. Συνήθως οι παράγοντες αυτοί έχουν ένα κοινό στοιχείο. Δεν είναι μετρήσιμοι και επομένως εξ ορισμού δεν εντάσσονται στην λογική και μαθηματική μέθοδο σκέψης.

Παράγοντες όπως οι κοινωνία στην οποία θέλουμε να ανήκουμε, τα συναισθήματα που μας διακατέχουν , οι ανασφάλειες που μας ακολουθούν και πολλά άλλα είναι παράγοντες μη μετρήσιμοι που συνήθως εντάσσουμε στην ζωή μας με μια λέξη ή μια “κατανόηση” όπου αδυνατεί να περιγράψει την ουσία των πραγμάτων.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχοντας εντάξει τέτοιους αστάθμητους παράγοντες στις εξισώσεις των αποφάσεων τους έχουν οδηγηθεί σε λάθη σημαντικά των οποίων το κόστος καλούνται να πληρώσουν αργότερα.

Σε πολλούς επικρατεί η άποψη πως αν βρίσκονταν στις ίδιες συνθήκες πάλι τα ίδια θα έκαναν γιατί αυτά τα λάθη τους, τούς οδήγησαν σ΄αυτό που είναι σήμερα. Υπάρχει βέβαια και η άποψη που λέει πως αν φρόντιζαν περισσότερο τις επιλογές τους τότε δεν θα είχαν υποπέσει στα λάθη των επιλογών τους και άρα πολύ νωρίτερα θα ήταν σε θέση να πουν πως είναι τα άτομα που (ύστερα από τα λάθη τους) έφτασαν σήμερα να είναι.

Τα λάθη δεν είναι πάντα κάτι κακό βέβαια καθώς όντως μέσα από αυτά εκείνος που πραγματικά εμβαθύνει μπορεί να βελτιωθεί σε σημαντικό βαθμό ώστε να μην δεχτεί το κόστος από νεότερα λάθη.
Το πρόβλημα βρίσκεται συνήθως σε ένα άλλο μη μετρήσιμο μέγεθος που ονομάζουμε “εγώ”. Είναι όντως πολύ δύσκολο να δεχθούμε πως από διάφορες επιλογές που υπήρξαν στην ζωή μας εμείς τελικά επιλέξαμε εκείνες τις αποφάσεις που οδήγησαν σε λανθασμένες για εμάς επιλογές.

Οι περισσότεροι μη θέλοντας να βρεθούν αντιμέτωποι με μια “αρνητική” κρίση πρός τον εαυτό τους, ουσιαστικά παραδεχόμενοι πως οι ίδιοι δεν γνωρίζουν αρκετά για το δικό τους “καλό” εύκολα μπαίνουν στην λογική να “εκλογικεύσουν” λανθασμένες επιλογές με επιχειρήματα που συνήθως όταν τα εξετάζουν κάποια στιγμή στο μέλλον φαίνονται τις περισσότερες φορές απίθανο πως εκείνοι τις έκαναν μη βλέποντας τα δεδομένα. Αντιμετωπίζουν δηλαδή τον εαυτό τους με μια επιοίκια τέτοια που σκοπό έχει να μην θίξει το εγώ τους ακόμα και αν φαινομενικά κάποιος που δεν εμβαθύνει θα την έβλεπε αυστηρή.

Χρειάζεται μεγάλο κουράγιο να κοιτάξουμε το “εγώ” μας και τον τρόπο που έχουμε λειτουργήσει ώστε πραγματικά να δεχθούμε τα λάθη μας. Και όμως αυτό είναι ο μόνος τρόπος ο οποίος θα μας βοηθήσει να δούμε τις αποφάσεις που μας οδήγησαν σε λάθη κάνοντας κακή χρήση της ορθολογικής σκέψης μας αφού αφήσαμε αστάθμητους παράγοντες που επιδέχονται πολλές και υποκειμενικές ερμηνείες, να ενταχθούν στην “εξίσωση” που τελικά χρησιμοποιήσαμε για να πάρουμε αποφάσεις.

Πολλές φορές γυρνάμε με έκπληξη (προς τον ίδιο μας τον εαυτό) για να πούμε “πως ήταν δυνατόν να το έκανα εγώ αυτό?”. Η απάντηση βρίσκεται κάπου στις παραπάνω γραμμές με την πιο πιθανή παράμετρο να είναι η ατολμία να αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια το “εγώ” μας και να δούμε πως λειτουργήσαμε ουσιαστικά ενάντια σε μας τους ίδιους με το να κάνουμε τα “στραβά μάτια” για πράγματα οφθαλμοφανή και για μας αλλά και για τους άλλους.

 Με λίγα λόγια ο μόνος τρόπος που μπορούμε να αντισταθμίσουμε τους αστάθμητους παράγοντες που αναφέραμε πιο πάνω οι οποίοι τελικά αλλιώνουν την ορθολογική μας σκέψη είναι να αντιμετωπίσουμε το εγώ μας με μεγαλύτερη ειλικρίνεια. Έτσι θα μπορέσουμε όσο δυσάρεστο και να είναι για μας να δούμε σε πιο βαθμό ουσιαστικά “κοροϊδέψαμε” τον εαυτό μας να βλέπει και να πιστεύει πράγματα που δεν υπάρχουν και που τελικά οδήγησαν σε επιλογές λανθασμένες εντελώς άσχετες από αυτές που πραγματικά θα ήταν καλές για μας.

Αντώνης Φασόλας.

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Η ιστορία ενός ..ξανθού τρομοκράτη


O 32χρονος Anders Behring Breivik, είχε γράψει στο Twitter του πως "ένα άτομο με πίστη είναι ίσο σε δύναμη με 100.000 που έχουν μόνο ενδιαφέροντα"...... και ποιος δεν θα συμφωνούσε. Η πίστη όχι με την θρησκευτική στενή της έννοια κινεί ως θετική ενέργεια τα πάντα. Είμαστε ενέργεια άλλωστε ο καθένας μας εκπεφρασμένη σε μια συγκεκριμένη μορφή ύλης και πόσο σωστά το ανέλυσαν οι αρχαίοι Ελληνες φιλόσοφοι

Ας γυρίσουμε όμως στον ήρωα μας ποιος είναι ο Breivik...ίσως ένας επιστήμονας θα πείτε που με τη πίστη του για την ίαση κάποιας ασθένειας βρήκε κάποιο μέθοδο θεραπείας ένα φάρμακο ή έκανε μια τεχνολογική ανακάλυψη με παγκόσμια απήχηση.

Ένας ακτιβιστής ίσως, οι συνειρμοί και οι ταμπέλες θα έδιναν σε ένα τέτοιο βόρειας καταγωγής άτομο, όπως εικάζουμε από το όνομα μια ιδιότητα ακτιβιστή, να μάχεται στις βόρειες θάλασσες τις πετρελαιοκηλίδες παρά ένας με ένα αραβικό όνομα που το πρώτο πράγμα που θα σκεφτούμε είναι τρομοκράτης που τινάζει αεροπλάνα για πρωινή γυμναστική ...χωρίς βέβαια να συνειδητοποιούμε το μέγεθος της δικής μας "ασθένειας" όταν κάνουμε αυτούς τους διαχωρισμούς.

Και πάλι άνετα μπορούμε να σκεφτούμε ότι ίσως είναι ένας δημοσιογράφος ταγμένος στην αναζήτηση της αλήθειας, θύμα κάποιας σύρραξης στην Αφρική ή στη Μέση Ανατολή προσπαθώντας να καλύψει το ρεπορτάζ μιας από τις εκατοντάδες εκατόμβες θανάτου που συμβαίνουν τώρα ενώ εσείς επιβιβάζεστε στο όνειρο των ...με πόσο χρέος και μόχθο δανεισμένων ολίγων ημερών καλοκαιρινών διακοπών.

Ο Breivnik είναι όλα τα παραπάνω, καταγωγής βόρειας Νορβηγός, νέος ίσως με οράματα σε μια ήσυχη, μονότονη, χειμωνιάτικη κοινωνία μιας χώρας που ζει 6 μήνες νύχτα και 6 μήνες μέρα. Είναι αυτές οι χώρες που δεν ακούς συχνά στις ειδήσεις και δίνουν μια ίσως επίπλαστη εικόνα ευημερίας και τάξης....

Είναι ξανθός, ευγενής στη φυσιογνωμία, όπως οι συμπατριώτες του αυτοί που αποκαλούμε στην Ελλάδα καλοί και σπάνιοι τουρίστες, με αυτή τη ανέκφραστη ίσως φυσιογνωμία "λύπη χαρά μια πρόσοψη", μιας πολύ εσωστρεφούς κοινωνίας.

Επίσης ο ήρωας της ιστορίας μας είχε διαμορφώσει το δικό του ακτιβιστικό μανιφέστο για τα δεινά αυτού του κόσμου και τις βαθύτερες αιτίες των δεινών. Επίσης είχε σκεφτεί διάφορες αντιδράσεις σε αυτό που τον καταπίεζε και καταπιέζει όλους μας, την ανυπόφορη αδικία από το σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε.

Επίσης ο ήρωας της ιστορίας μας είναι οοο τι ανατροπή και τρομοκράτης...
Σας ξάφνιασα εεε Νορβηγός τρομοκράτης. Είδατε λοιπόν που οι ταμπέλες κάνουν κακό. Δεν είναι μελαμψός, δεν ζει σε σπηλιές στο Αφγανιστάν και δεν στέλνει σαν μαγικά χαλιά αεροπλάνα να γκρεμίζουν δίδυμους, τρίδυμους πύργους μέσα στο μεγαλύτερο άντρο του καπιταλισμού. Είδατε λοιπόν που η ζωή ξεπερνά το Χόλιγουντ σε σενάριο...

Ο Anders χτες το πρωί αποφάσισε να πάρει τη κατάσταση στα χέρια του, ξύπνησε κάτω από τον ίδιο γκρι ίσως ουρανό με όλους τους άλλους συντοπίτες του και κατέληξε στο τελικό σχέδιο δράσης. Να ταρακουνήσει αυτούς που έχουν μόνο ενδιαφέροντα με το τρόπο όμως που το σύστημα που τον καταπίεζε θα έκανε. Με το θάνατο. Η σκέψη του αυτή που ωρίμασε στα όσα χρόνια έχει ζήσει, μέσα από την εκπαίδευση και τα ερεθίσματα του ήρθε και έγινε η Λύση.

Λίγη ώρα μετά η Νορβηγία εμφανίστηκε χάρις στον Anders και πάλι στο χάρτη αιμορραγώντας. O Anders έκανε αυτό ακριβώς που δεν έπρεπε να κάνει αλλά που κανείς δεν τον βοήθησε να καταλάβει πόσο αντικατοπτρισμός του άρρωστου περιβάλλοντος που ήθελε να πολεμήσει είναι.

Ασύλληπτο είναι το μέγεθος της τραγωδίας στη Νορβηγία, καθώς από τις δύο δολοφονικές επιθέσεις, στο Όσλο και στο νησί Ουτόγια, οι νεκροί ξεπερνούν τους 87. Ο δράστης της πολύνεκρης επίθεσης στο νησί Ουτόγια ήταν Νορβηγός ντυμένος αστυνομικός, ενώ σύμφωνα με την αστυνομία το συγκεκριμένο άτομο συνδέεται και με την επίθεση στην έδρα της κυβέρνησης στο Όσλο, που προκάλεσε χάος στη νορβηγική πρωτεύουσα. «Ο παράδεισος των παιδικών μου χρόνων μετατράπηκε σε κόλαση» δήλωσε ο Νορβηγός πρωθυπουργός, το Σάββατο. http://www.in.gr/

Παράδεισος κύριε πρωθυπουργέ.... Ζείτε στο παράδεισο και το κρατάγατε για σας το μυστικό... και τότε ο Anders δίπλα πως βγήκε τρομοκράτης... Κανείς δεν ξυπνά ένα πρωί και μέσα σε πέντε λεπτά φορά τη "στολή" και προσωπικότητα ενός τρομοκράτη και εξολοθρευτή κύριε πρωθυπουργέ.

Σε αυτό παράδεισο εσείς κύριε πρωθυπουργέ με κάποιο τρόπο κτίζατε τη κόλαση του Anders και το θάνατο των 87 προς το παρόν Νορβηγών και τον όλεθρο και το χειρότερο το μέλλον με τα πιο σκοτεινά χρώματα. Ο φόβος, η καχυποψία, οι υποψίες για το διπλανό τους, οι σκιές θα στιγματίσουν τη "παραδεισένια ζωή" των Νορβηγών.
Αυτό που κατόρθωσαν στις 11/9 οι δημιουργοί της "τρομοκρατικής εποχής" και συνεχίζουν να κάνουν όλοι αυτοί που παράλληλα ζουν σε παραδείσους όπως ο πρωθυπουργός της Νορβηγίας και πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρχει έστω και κάπου παράδεισος σε αυτό το πλανήτη, στη δεδομένη χρονική στιγμή ή ακόμη πιο ανησυχητικό, πιστεύουν απόλυτα ότι μεγάλωσαν σε ένα παραδεισένιο περιβάλλον.

Δεν υπάρχει υπεράσπιση για τον Anders, ο ίδιος δεν την χρειάζεται, νοιώθει ότι έχει πράξει αυτό που είναι σωστό. Το σωστό, αυτό που έμαθε σωστό και ίσως ποτέ να μην σκεφτεί ότι ήταν ένας εν αγνοία του πράκτορας των δημιουργών αυτής της "τρομοκρατικής εποχής".

Ο Anders με τη πίστη του θα μπορούσε να γκρεμίσει άλλους πύργους σε αυτό το κόσμο, να αφανίσει άλλα δεινά, μέσα του και μετά στο κόσμο γύρω, θα μπορούσε εάν είχε γίνει η αλλαγή που πολύ πιθανόν ήθελε να δει στο κόσμο γύρω του.
Όμως ο Anders είναι ένας τρομοκράτης άρρωστος και ειδεχθής και εμείς θα συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε παραδείσους και να χτίζουμε κάστρα στην άμμο κάπου στις διακοπές μας και πύργους μέσα μας εγωισμού, αντιπαλότητας, διαχωρισμών και να κάνουμε αυτό που μας έμαθε το περιβάλλον μας να κάνουμε, για να μην αλλάξει ποτέ αυτό το περιβάλλον, αυτός ο κόσμος που ζούμε.

Προσοχή, το σύστημα μπορεί να παράξει τη σκέψη του Anders σε κάθε μυαλό, στο δικό σας, στο δικό μου, είμαστε όλοι εν δυνάμει εκπαιδευόμενοι τρομοκράτες, όσο θα είμαστε οι βαλίτσες που θα κουβαλάνε αυτές τις πεποιθήσεις, αυτό το τρόπο ζωής, αυτούς τους παραδείσους πάνω στο θάνατο, τη πείνα, το αφανισμό των συνανθρώπων μας και των πόρων που μας παρέχει ο πλανήτης μας. Σταματήστε τώρα και σκεφτείτε λίγο τώρα πίσω από τις εικόνες ολέθρου που θα σας φυτέψουν στο κεφάλι.....

Ίσως έτσι μπορεί ο Anders μέσα από τον όλεθρο πάλι εν αγνοία του να φτάσει να πετύχει μέσα από τη δική μας καθαρή σκέψη αυτό που και το δικό του "καθαρό" μυαλό σε μια μέρα με έντονη ηλιοφάνεια θα σκεφτόταν, μα δεν μπόρεσε. Να κάνει ένα κόσμο από την αρχή, όπως πρέπει να είναι ο πραγματικός παράδεισος, για όλους πάνω σε αυτό τον μοναδικά υπέροχο πλανήτη.

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Η ιστορία μας διδάσκει


Ο τράχηλος του Ελληνα ζυγόν μεν δεν υπομένει, αλλά ας δούμε κάποια στοιχεία για το πολιτικό μας σύστημα, σε μια τέτοια περίοδο πλήρους απαξίωσης και αποδοκιμασίας του. Δυστυχώς έχουμε πολλές και αρνητικές πρωτιές, έτσι γιατί η ιστορία μας κάποτε πρέπει να μας διδάξει τις αποφάσεις μας για το μέλλον, εάν βέβαια θέλουμε να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας.
Την 1.1.1822 λοιπόν η Α΄ Εθνοσυνέλευση καθορίζει την γαλανόλευκη ως σημαία της Ελλάδος και κηρύττει την πολιτική ύπαρξη και ανεξαρτησία της Ελλάδος και έτσι αρχίζει η νεώτερη ιστορία μας....

1) Από το 1844 έως τις τελευταίες εκλογές και την έναρξη της περιόδου της Μνημονιοκρατίας 83 άνδρες έγιναν πρωθυπουργοί αυτού του τόπου αλλά μόνον οι 29 εκλέχτηκαν από τον λαό. Οι άλλοι διορίστηκαν από τους βασιλείς, εθνοσυνελεύσεις ή ήταν προσωρινοί – υπηρεσιακοί. Πέντε ήταν δικτάτορες ή εκπρόσωποι τους

2) Δύο πρωθυπουργοί έζησαν την κατάρα του Ελληνα ψηφοφόρου «να μου κοπεί το χέρι άν σε ξαναψηφίσω» τον απόλυτο θρίαμβο και κατόπιν στην απόλυτη καταβαράθροση Στις εκλογές της 3ης Μαϊου 1892, ο Χαρίλαος Τρικούπης έβγαλε 180 από τους συνολικά 207 βουλευτές: ποσοστό 86,95%! Στις αμέσως επόμενες (16 Απριλίου 1895), έπαθε πανωλεθρία: το κόμμα του ανέδειξε 15 βουλευτές (7,2%), ανάμεσα στους οποίους ο ίδιος δεν ήταν!
Στις εκλογές του 1910, ο Ελευθέριος Βενιζέλος είδε το κόμμα του (των Φιλελευθέρων) να κατακτά τις 307 από τις 362 έδρες του Κοινοβουλίου: ποσοστό 84,80%! Στα 1920, θριαμβευτής με τη συνθήκη των Σεβρών στην τσέπη, πανίσχυρος και σωτήρας του τόπου, καταποντίστηκε: το κόμμα του έπεσε στο 29,73% και ο ίδιος έφυγε στο Παρίσι, ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο που, 25 χρόνια πριν, είχε πάρει ο Χαρίλαος Τρικούπης! Και οι δύο πέθαναν αυτοεξόριστοι.

3)Τα οκτώ χρόνια, ένας μήνας και δεκαεπτά ημέρες της συνεχούς πρωθυπουργίας του Κώστα Σημίτη (από 18 Ιανουαρίου 1996 ως 7 Μαρτίου 2004) αποτελούν αξεπέραστο ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα.

4) Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος είναι ο πολιτικός που ορκίστηκε πρωθυπουργός τις περισσότερες φορές, συνολικά δέκα, από τις οποίες οι δύο την ίδια χρονιά. Ομως, μόνον οι τρεις ήταν με την ψήφο του λαού. Ακολουθεί ο Δημήτριος Βούλγαρης με οκτώ θητείες, από τις οποίες οι μισές με την ψήφο του λαού. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Χαρίλαος Τρικούπης ορκίστηκαν πρωθυπουργοί από επτά φορές ο καθένας (και οι δύο, μία φορά χωρίς την ψήφο του λαού).

5) Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατέχει ένα αξεπέραστο ρεκόρ, που δύσκολα στο μέλλον μπορεί να καταρριφθεί: από τη μέρα που ορκίστηκε για πρώτη φορά πρωθυπουργός (5/10/1955) ως τη στιγμή που παραιτήθηκε για τελευταία φορά, το 1980 για να αναλάβει την Προεδρία της Δημοκρατίας, κύλησαν περίπου 25 χρόνια. Είναι ο μοναδικός ηγέτης του τόπου, που κυριάρχησε στην πολιτική ζωή επί σαράντα χρόνια.

6) Οι Ελληνες έχουν κληθεί να δαπανήσουν φαιά ουσία για να ψηφίσουν κατά τη διάρκεια της σύγχρονης ιστορίας μας πάνω από 150 κόμματα κάποια με ιδιαίτερα ονόματα όπως ΡΟΖΑ, ΧΑΡΙΖΩ ΟΙΚΟΠΕΔΑ – ΧΑΡΙΖΩ ΧΡΕΗ, ΚΟΤΕΣ, Ουράνιο Τόξο, Ορεινοί – Πεδινοί ή πολύ πολύ παλαιότερα οι ΝΑΠΑΙΟΙ (Ρωσικό κόμμα).

7) Τα σκάνδαλα δεν είναι μόνο Ελληνικής προέλευσης, το πρώτο σκάνδαλο στην νεώτερη ιστορία μας της ναυπήγησης των φρεγατών, αποτελεί ένα από τα πρώτα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα στην νεώτερη ιστορία του ελληνικού κράτους έχοντας άμεση σχέση με την διαχείριση του αγγλικού δανείου του 1824. Επρόκειτο για μια εμπορική σύμβαση μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των Αμερικανών ναυπηγών, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα παρήγγειλε σειρά ατμοκίνητων πολεμικών πλοίων μεταξύ των οποίων και δύο φρεγάτες. Κατά τη διάρκεια όμως της ναυπήγησης οι Αμερικανοί ναυπηγοί χρησιμοποιώντας την εκεί νομοθεσία καθώς και άλλα αθέμιτα μέσα απαίτησαν μεγαλύτερα από τα ήδη συμφωνημένα ποσά καθυστερώντας την ναυπήγηση των πλοίων. Τελικά, ύστερα από παρέμβαση της ίδιας της αμερικανικής κυβέρνησης, κατέστη δυνατό να παραδοθεί μια μόνο φρεγάτα Ελλάς (έχουμε και τη παράδοση να μας πιάνουν κορόιδα).

Κατά τη περίοδο αυτή της νεώτερης Ελληνικής ιστορίας έχουμε ζήσει και τις χρεωκοπίες μας, και παρότι παλιά ιστορία για την ταλαίπωρη Ελλάδα η συνταγή για την οικονομική μας εξαθλίωση, ακολουθούμε πιστά το δρόμο προς το γκρεμό για άλλη μια φορά.
Η πρώτη μας χρεοκοπία, γνήσια χρεοκοπία σαν ελληνικό κράτος, συνέβη στα 1827. Η πρώτη πράξη που έκανε ο κυβερνήτης τότε ήταν να δηλώσει αδυναμία πληρωμής των λεγόμενων "δανείων ανεξαρτησίας".
Η δεύτερη χρεωκοπία στα 1843. Κατά την εξέγερση της 3ης Σεπτέμβρη του 1843 που διεκδικήθηκε σύνταγμα, το ελληνικό κράτος αδυνατούσε να πληρώσει ή να έρθει σε διευθέτηση με τους χρηματιστές του, οπότε έχουμε τη πρώτη κατοχή (σε απελευθερωμένο ελληνικό κράτος) που είναι η κατοχή του 1853 όταν Άγγλοι και Γάλλοι αποβίβασαν 15.000 πεζοναύτες στο Πειραιά, ασκήσανε κατοχή επί μια σχεδόν 10ετία που ήταν από τις πιο αιματηρές κατοχές που έζησε ο τόπος.
Η τρίτη και η πιο γνωστή το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη στα 1893 και ακολουθεί την άνοιξη του 1932 η υποτίμηση της δραχμής από το Βενιζέλο. Την πρωτομαγιά του 1932 ανακοινώνει στη βουλή την πτώχευση της Ελλάδας και την στάση πληρωμών του εξωτερικού χρέους.

6) Η ιστορία του δανεισμού στη νεώτερη ελληνική ιστορία αρχίζει με το πρώτο δάνειο που πήρε η Ελλάδα από τους Αγγλους ήταν ονοµαστικής αξίας 800.000 λιρών, αλλά µόνο 308.000 λίρες και εφόδια αξίας 11.900 λιρών δόθηκαν στην Ελλάδα (πάλι μας έπιασαν κότσους).
Από το 1879 µέχρι και το 1893 συνήφθησαν τα περισσότερα σε τέτοιο διάστημα, 9 δάνεια, (τα 8 επί Τρικούπη) ύψους 643.000.000 χρυσών φράγκων με μιά σημαντική πρωτοτυπία. Εισπράχθηκαν µόνο 463 εκατοµµύρια και καταβλήθηκαν 455 εκατοµµύρια για τοκοχρεολύσια αλλά είναι τα δάνεια που αξιοποιήθηκαν περισσότερο για τις υποδομές της χώρας (βλ.Διώρυγα της Κορίνθου, σιδηροδρομικό δίκτυο που ακόμη χρησιμοποιούμε, διάνοιξη οδικού δικτύου, κλπ.) ∆εν πρόλαβε να πραγµατοποιήσει το όραµά του για τη ζεύξη του Ρίου µε τον Αντίρριο. Θα υλοποιηθεί ύστερα από 110 χρόνια !!!! και η γέφυρα θα φέρει το όνοµά του.

Το εξωτερικό δημόσιο χρέος της χώρας όταν πήρε την εξουσία η Ν.Δ μετά από μια απίστευτα μακρά σύναψη δανείων (το αφεντικό τρελάθηκε και τα πουλάει όσο όσο) από το 1900, ήταν πιά 170.000.000.000 δολάρια. Σήμερα το ποσό αυτό έχει εκτοξευτεί στα 260.000.000.000 δολάρια και περισσότερο !

7) Το ρεκόρ του πλέον καταστροφικού πρωθυπουργού κατέχει μακράν, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πραγματικά παγκόσμιο ρεκόρ, 4πλασιασμού του χρέους, κυριολεκτικά μέσα σε 3 χρόνια σε απόλυτα νούμερα, αλλά είναι και ο πρώτος αντί να δανείζεται από το εσωτερικό όπως γινόταν τότε με δραχμικό χρέος από την εσωτερική αγορά, άρχισε να δανείζεται ως επί το πλείστον από τη ξένη αγορά, δηλαδή από τις ξένες αγορές σε σκληρό νόμισμα.

8) Οι πρώτοι Αγανακτισμένοι βγήκαν στους δρόμους της Αθήνας στα τέλη του Φεβρουαρίου και τις αρχές Μαρτίου 1863 όταν άρχισε στη Συνέλευση η συζήτηση για τις περικοπές των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και την επιβολή φόρων στους κτηνοτρόφους, ενώ το προεδρείο της Βουλής πρότεινε ψήφισμα που προέβλεπε τη χορήγηση μηνιαίας αποζημίωσης στους πληρεξουσίους (βουλευτές) 400 δραχμών. Από νωρίς χιλιάδες κόσμου μαζεύτηκαν μπροστά στη Βουλή και έβριζαν τους πληρεξούσιους που έβγαιναν: «Γιούχα, παραδόπιστοι, Γιούχα, εκμεταλλευτές, Γιούχα…Οι άτιμοι μας φορολογούν και, ενώ εμείς δεν έχουμε να φάμε, αυτοί θα τσεπώνουν 300 δραχμές το μήνα»! Σήμερα ο κάθε βουλευτής μας κοστίζει 45.000 ευρώ το μήνα 16.200.000 δραχμές χοντρικά δηλαδή 54.000 Χ 300 δρχ. αύξηση από το 1863 !!!!

Δημοκρατία, δικτατορία, βασιλεία, στρατιωτικά πραξικοπήματα, πόλεμοι, καταστροφές, δανειστές, ξένες δυνάμεις, μετανάστευση, εμφύλιος και κομματικοί φανατισμοί, μετρήστε 80 πρωθυπουργούς με λιγότερο ή καθόλου πατριωτικές προθέσεις και πόσοι βουλευτές μπήκαν κάθε φορά μαζί τους στη Βουλή, μετρήστε πόσα ψέμματα ή υποσχέσεις για ψηφοθηρία έχει πει ο καθένας, πόσες δημοτικές εκλογές και πόσες για το Ευρωκοινοβούλιο, άλλα ψέμματα εκεί άλλες προεκλογικές δαπάνες, υποσχέσεις, μίζες, σκάνδαλα, βόλεμα και μια απατηλή ευδαιμονία που κατέληξε από τα πολλά μηδενικά στο νούμερο 5 ...τα πέντε δάχτυλα στη γνωστή χειρονομία.
Αδηλοι οι πόροι των κομμάτων που ρυθμίζουν την ιστορία αυτού του τόπου, αφού τα ψηφίζουμε, που αποδεκατίζουν τη ζωή των Ελλήνων και οδηγούν πια τη χώρα σε ολοκληρωτικό ξεπούλημα και υποδούλωση. Από ιδιώτες χορηγούς κρυφά κονδύλια για τους εθνοσωτήρες μας πακτωλός, στημένες δοσοληψίες, ενώ τα ποσά που εισπράττουν νόμιμα για να μας πουλάνε φούμαρα σε σύνολο για όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις προκαλούν ζάλη, μόνο πχ. για το 2008 τα κόμματα εισέπραξαν 62.489.723 ευρώ, ενώ ως τις 30 Σεπτεμβρίου 2009, λίγες ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, είχαν εκταμιευθεί 140.231.372 ευρώ...

Τέλος η μεγαλύτερη παρεξηγημένη αλήθεια στη νεώτερη ιστορία μας ήταν η δήλωση του Γιώργου ότι υπάρχουν λεφτά.... μόνο που δεν τελείωσε ποτέ τη πρότασή του ...."Λεφτά υπάρχουν αλλά δεν θα τα δείτε ποτέ για το καλό σας, γιατί είσαστε ηλίθιοι που δεν διδαχτήκατε από την ιστορία σας και μας ψηφίζετε και μας ανέχεστε ακόμη....".

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22733&subid=2&pubid=133192

http://dimitriskazakis.blogspot.com/2011/06/blog-post_02.html

http://gdailynews.wordpress.com/2011/03/09/στην-ελλάδα-το-1863-ξύλο-στους-βουλευτές-γ/

www.wikipedia.com


Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Oι "οίκοι" που κυβερνούν το κόσμο


Πρώτη είδηση σήμερα τα δυσάρεστα αλλά αναμενόμενα νέα για την πιστοληπτική υποβάθμιση της Πορτογαλίας κατά τρεις μονάδες από τη Fitch, ρίχνοντας τη Λισαβόνα κατά τρεις μονάδες στο ΒΒΒ-, με αρνητικές προοπτικές. Η επιθετική υποβάθμιση, τρεις ημέρες μετά την υποβάθμιση από την S&P μόλις μία μονάδα πριν το Junk, είναι ενδεικτική της πίεσης που δέχεται η Πορτογαλία για προσφυγή της στον ευρωπαϊκό μηχανισμό και βέβαια αυτό δεν σταματά εδώ. Την ανάσα των "οίκων" αισθάνεται και η Ισπανία ήδη. Που σταματά αυτό αναρωτιώμαστε άραγε και τα σενάρια για την επόμενη μέρα όταν θα έχουν γονατίσει οι ευρωπαϊκές οικονομίες, όταν θα υπάρξει το κοινωνικό χάος είναι αρκετά, σίγουρα συγκλείνουν σε αυτό που ονομάζεται παγκόσμια οικονομική δικτατορία.

Εάν όμως με δέος και τρόμο μιλάμε για αυτό το μέλλον που μας πλησιάζει με γοργό βήμα ας πάμε πίσω να δούμε την ιστορία κάποιων "καουμπόηδων" στην άλλη άκρη του ωκεανού που κατόρθωσαν σήμερα νά γίνουν οι οίκοι που κυβερνούν το κόσμο.

Η ιστορία των οίκων αξιολόγησης ξεκινάει πριν από 100 χρόνια, όταν στις Η.Π.Α. ξεκίνησε η κατασκευή του τεράστιου σιδηροδρομικού δικτύου. Έπρεπε να βρεθούν επενδυτές ώστε να επενδύσουν τα κεφάλαια τους σε αυτό το πραγματικά δύσκολο εγχείρημα για την εποχή.

Εκείνη την περίοδο ο John Moody, ένας ιδιαίτερα αξιόλογος χρηματοοικονομικός αναλυτής, διέκρινε το πρόβλημα και ανακάλυψε τη λύση του, δημιουργώντας το 1909 την πρώτη εταιρεία αξιολόγησης πιστωτικών κινδύνων. Επινοώντας την αξιολόγηση με τα αρχικά γράμματα του αλφαβήτου, καθιέρωσε τη βαθμολογία ΑΑΑ (και τα παράγωγα της), η οποία έκτοτε υποδηλώνει το χαμηλότερο δυνατό ρίσκο, με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπος ένας επενδυτής, όταν δανείζει τα χρήματα του σε μία επιχείρηση η ένα κράτος κλπ.

Το 1916, και αφού είχε κάνει την αρχή ο Moody, εισήλθε στο χώρο η Standard Statistics (η σημερινή Standard & PoorΆs), ενώ ακολούθησε το 1924 η Fitch. Αυτό το ολιγοπώλιο κατέχει σήμερα το 95% της παγκόσμιας αγοράς.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Τόσο ο τζίρος, όσο και τα τεράστια καθαρά κέρδη των εταιριών αξιολόγησης, τα οποία πλησιάζουν το 40%, αναδεικνύουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη διαχρονική αξία της επιχειρηματικής ιδέας. Φυσικά και δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από το παιχνίδι ο γνωστός σε όλους μας Warren Buffet (αυξημένη πληροφόρηση, ενδεχομένως «έγκαιρη» γνώση των αξιολογήσεων πολλών εταιρειών κλπ ? εάν τυχόν γνωρίζεις από πριν την «ύστερη» υποτίμηση της πιστοληπτικής ικανότητας μίας εταιρείας ή ενός κράτους, μπορείς να κερδίσεις τεράστια ποσά) ο οποίος επένδυσε την MoodyΆs, πράγμα το οποίο ερμηνεύει, σε κάποιο βαθμό βέβαια, ένα μέρος των πασίγνωστων επενδυτικών του επιτυχιών.

Οι τζίροι των "οίκων" είναι ενδεικτικοί

Standard & PoorΆs ΤΖΙΡΟΣ $2.645.00.0000 ΚΕΡΔΗ $ 1.055.000.000
MoodyΆs ΤΖΙΡΟΣ 1.755.000.000 ΚΕΡΔΗ 748.000.000
Fitch Rating ΤΖΙΡΟΣ 882.000.000 ΚΕΡΔΗ 246.000.00
Σε ποσοστά το 2008 η Fitch Rating είχε το 16%, η MoodyΆs το 39% και η Standard & PoorΆs το 40%.

Ανεξήγητο παραμένει το γεγονός ότι, οι υπόλοιπες ανεπτυγμένες οικονομίες όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση η Ιαπωνία κ.α. (εκτός της Κίνας που έχει δημιουργήσει τον δικό της οίκο αξιολόγησης Dagong Global Credit Rating ο οποίος μάλιστα υποβάθμισε την πιστοληπτική αξιολόγηση των ΗΠΑ στο Α- από ΑΑ) δεν φρόντισαν να δημιουργήσουν ανάλογες εταιρείες, αφήνοντας στην κυριολεξία «έρμαιο» στις διαθέσεις των αμερικανικών εταιρειών αξιολόγησης τόσο τις επιχειρήσεις τους, όσο και τους δημόσιους τομείς τους.

Τον Ιούνιο του 1999, όταν ξεκίνησε η συνθήκη της Βασιλείας ΙΙ, μέσα στα πλαίσια της οποίας επιβλέπονται τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αποφασίσθηκε η «συσχέτιση» της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών, με τη «νόμιμη» αξιολόγηση των επενδυτικών τους τοποθετήσεων. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δηλαδή, τα οποία επενδύουν σε «χρεόγραφα» με υψηλή πιστωτική αξιολόγηση, χρειάζονται να «δεσμεύουν» σημαντικά χαμηλότερα «εγγυητικά» κεφάλαια ? οπότε μπορούν να πολλαπλασιάζουν τις πιστώσεις τους (ακολούθησε ο «χορός» της υπερχρέωσης και η απόλυτη ηγεμονία των εταιρειών αξιολόγησης).

Σύμφωνα με του κανόνες της Βασιλείας ΙΙ, για την αγορά ενός επενδυτικού προϊόντος αξίας 1.000.000 €, με αξιολόγηση ΑΑΑ, η τράπεζα έχει την υποχρέωση να κατέχει ίδια κεφάλαια ύψους μόλις 5.600 € (περίπου 178 φορές λιγότερα). Εάν όμως η αξιολόγηση του προϊόντος μειωθεί στο Ba1, τότε η τράπεζα οφείλει να αυξήσει τα ίδια κεφάλαια της, για το ίδιο προϊόν, στις 200.000 € (μόλις 5 φορές λιγότερα, έναντι 178 του προηγουμένου).
Εάν η αξιολόγηση μειωθεί ακόμη περισσότερο, στο B1, τότε η τράπεζα είναι υποχρεωμένη να διατηρεί ολόκληρο το ποσόν (100%) σαν «αντίκρισμα» ? επομένως, χρειάζεται 178 φορές περισσότερα ίδια κεφάλαια για ένα χρεόγραφο Β1, από ότι για ένα χρεόγραφο με την αξιολόγηση ΑΑΑ (ας φαντασθούμε εδώ τι σημαίνει για μία χώρα, η οποία έχει διαθέσει ομόλογα του δημοσίου της στις τράπεζες η ενδεχόμενη υποτίμηση της πιστοληπτικής της ικανότητας: τόσο σε σχέση με το επιτόκιο που η ίδια πληρώνει, όσο και σε σχέση με τα επί πλέον κεφάλαια που πρέπει να δεσμεύσουν ξαφνικά οι τράπεζες που έχουν ήδη αγοράσει τα ομόλογα της).

Όλα τα παραπάνω ισχύουν σε μεγάλο βαθμό και για τα κράτη, ο δανεισμός των οποίων, καθώς επίσης το επιτόκιο του, είναι «μεγέθη» απολύτως ανάλογα της αξιολόγησης τους , όσο χαμηλότερη είναι δηλαδή η αξιολόγηση τους, τόσο περισσότερους τόκους εισπράττουν οι πιστωτές τους για το αυξημένο ρίσκο τους (για παράδειγμα, όταν ένα κράτος δανείζεται 100 δις €, όσο περίπου δανειστήκαμε εμείς, τότε ένα 2% μεγαλύτερο επιτόκιο, σημαίνει 2 δις € επί πλέον ετήσιους τόκους) και τόσο δυσκολότερη είναι η πρόσβαση τους στις διεθνείς χρηματαγορές.

ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
Οι όποιες αξιολογήσεις τους δεν χρειάζεται καν να είναι σωστές. Απλά εκφράζουν την υποκειμενική άποψη τους κάτι ανάλογο δηλαδή με αυτήν των δημοσιογράφων του οικονομικού Τύπου, οι οποίοι αναλύουν εισηγμένες ή άλλες επιχειρήσεις, χωρίς να αναλαμβάνουν την παραμικρή προσωπική ευθύνη και χωρίς να ελέγχονται από κάποιους ειδικούς για τα αναγραφόμενα τους. Αυτό ακριβώς το γεγονός (επειδή δηλαδή εκφράζουν απλά τις υποκειμενικές απόψεις τους «επιφυλασσόμενες»), δεν μπορεί κανένας δημόσιος ή άλλος οργανισμός να τις καλέσει σε απολογία ? πόσο μάλλον να τις κατηγορήσει ή να καταθέσει αγωγές εναντίον τους. Επί πλέον οι εκτιμήσεις τους πληρώνονται από τους χρεώστες: από αυτούς δηλαδή που ζητούν να αξιολογηθούν για να δανειστούν χρήματα και όχι από τους πιστωτές τους, οι οποίοι τους δανείζουν.

Οι χθεσινές αντιδράσεις του κ.Τρισέ των Ευρωπαϊων πρωθυπουργών αλλά και η έκθεση του ΔΝΤ που αποφαίνεται ότι "Συστημικές επιπτώσεις στις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών έχουν οι ανακοινώσεις των οίκων αξιολόγησης για την πιστοληπτική τους ικανότητα και επηρεάζουν αρνητικά τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα" είναι ενδιαφέρουσες, αλλά δεν ξέρουμε πόσο μπορούν να κλονίσουν την παντοκρατορία των οίκων αξιολόγησης και αυτών που είναι πίσω από αυτούς. Μια πρόβλεψη λέει ότι εάν τραβήξουν τους οίκους αξιολόγησης στο πάτο ο ασφυκτικός εναγκαλισμός τους με τους μοχλούς του παρόντος χρηματοπιστωτικού συστήματος θα τραβήξει την παγκόσμια οικονομία στο πάτο.

Σε αυτούς τους ταραγμένους, σκοτεινούς καιρούς, τους καιρούς του "μαύρου" χρήματος, του "μαύρου" σύνεφου πάνω από τη Φουκοσίμα, ας αναρωτηθούμε εάν υπάρχει λύση να στείλουμε όλο αυτό σαθρό κανιβαλικό σύστημα στο πάτο, αρχίζοντας έναν καινούργιο ανθρώπινο πολιτισμό από την αρχή, όχι με οίκους αξιολόγησης και καταδυνάστευσης, αλλά με έναν και μόνον οίκο αξιολόγησης, το πλανήτη μας και τους πόρους που διαθέτουμε και την απίστευτη δυναμική του ανθρώπινου μυαλού για να δημιουργήσουμε ένα μέλλον στα μέτρα μας ή μάλλον για έχουμε μέλλον ως σκεπτόμενοι, ελεύθεροι άνθρωποι πάνω σε αυτό το πλανήτη.

http://unews.pathfinder.gr/world/oikoi-axiologhshs-ti-soi-froyto-einai-ayto-.html
http://noname-gr.blogspot.com/2011/03/blog-post_548.html

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Είναι και φαίνεσθαι σε πρώτη προσέγγιση



O Ευκλείδης ο Μεγαρέας (καμιά σχέση με τον μαθηματικό) έλεγε:
«Όταν παλεύουμε για έναν σκοπό πρέπει να προσέχουμε ώστε αντικείμενο των επιθυμιών μας να είναι το είναι κι όχι το φαίνεσθαι».
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα: αν κάποιος θέλει να κυβερνήσει ένα κράτος γιατί νιώθει την ανάγκη να βελτιώσει τη ζωή των συμπολιτών του, πλησιάζει το «είναι» της δουλειάς τού κυβερνήτη!

Αν όμως κίνητρό του είναι το γόητρο, το προσωπικό κέρδος και οι τιμές τις εξουσίας, τότε πάει να πει πως τον έλκυσε το «φαίνεσθαι» του ρόλου!
Στην τελευταία περίπτωση, κατά τον Ευκλείδη, δεν έχει καμία ελπίδα να φτάσει στο Αγαθό!

O Καστοριάδης στην εισαγωγή στο γλωσσάρι στην “Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας” δηλώνει ότι η λέξη Φαίνεσθαι είναι μόνη της φιλοσοφία. Παίρνει όλες τις αποχρώσεις από το Φαίνομαι γιατί υπάρχω (είμαι) μέχρι το Φαίνομαι γιατί δεν υπάρχω (είμαι φάντασμα).

Θυμάστε τον παλιό κοινωνικό προβληματισμό του Έριχ Φρομ:"Να έχεις ή να είσαι;" Σήμερα έχει μετατραπεί σε: "Να είσαι ή να φαίνεσαι" με το κοινωνικό βάρος να κλίνει απαρέγκλιτα με κενότητα προς το δεύτερο.
Φαινόταν καλός άνθρωπος πως μπόρεσε να διαπράξει τέτοιο έγκλημα.....
Η κατάσταση φαινόταν ότι ήταν υπό έλεγχο, κανείς δεν υπολόγιζε ότι θα πάρει τέτοιες ανέξελεγκτες διαστάσεις, δυστυχώς τα φαινόμενα απατούν
Φάνηκε τόσο σίγουρος που τον εμπιστετευτήκαμε και τώρα μας πήρε στο λαιμό του.
Φαινόταν τόσο ευτυχισμένη, τόσο ικανοποιημένη από τη ζωή της, όμως δεν ήταν τελικά. Ολα ήταν μια βιτρίνα για τη κοινωνία, το είναι της είχε χαθεί στο φαίνεσθαι.
Τελικά όμως το είναι πήρε την εκδίκησή του (σχόλιο για περιστατικό βαριά καταθλιπτικής γυναίκας).

Είμαστε αλήθεια ότι φαινόμαστε ή παραμυθιαζόμαστε. Στη σημερινή κοινωνία έχουμε φτάσει να πιστεύουμε, για την κοινωνική μας επιβίωση, ότι είμαστε αυτό που φαινόμαστε, μέσω μιας βασανιστικής αυθυποβολής που συντρίβει κάθε μέρα το πραγματικό είναι. Ετσι το φαίνεσθαι γίνεται το είναι και το πραγματικό είναι καταπνίγεται στο υποσυνείδητο, στα όνειρα και στις λίγες φευγαλέες στιγμές διαφυγής που μπορούμε να βρίσκουμε τον εαυτό μας όπως πραγματικά είναι.Οσο λιγοστεύουν οι στιγμές συνάντησης και αναγνώρισης ότι το είναι και το φαίνεσθαι ή το κοινωνικά κατεστημένο είναι απέχουν μακράν τόσο αλλοτριωνόμαστε και τόσο πιο πολύ είμαστε εύκολοι σε γρήγορες ατεκμηριώτες αποφάσεις που βασίζονται στο δεδομένο ότι αυτό που φαίνεται είναι. Και παράλληλα τόσο πιο πολύ υποδουλωνόμαστε στο κοινωνικά κατεστημένο είναι με ότι σκοπούς έχουν αυτοί που μας το επιβάλλουν.

Οταν πάλι φαινόμαστε αυτό που πραγματικά είμαστε με θάρρος, αποθώντας το δήθεν, το φαίνεσθαι όπου είναι τελείως απαραίτητο για τη κοινωνική συνύπαρξη, τότε οι ταγοί του φαίνεσθαι δημιουργούν ταμπέλες που επισείουν τη ποινή εξοστρακισμού από τη κοινωνία. Ονειροπόλος, αλλοπαρμένος, απροσάρμοστος και συνήθως αποτυχημένος. Αυτός που δεν κατακτά ότι θα πρέπει να τον κάνει να φαίνεται «καταξιωμένος» βάσει των κανόνων του φαίνεσθαι στη σημερινή κοινωνία.

Τα φαινόμενα απατούν λέμε συχνά, ενώ ζούμε την ίδια στιγμή την απόλυτη δικτατορία του φαίνεσθαι, όπου η αρμονία με το είναι έχουν διαταραχθεί σε βαθμό σχιζοφρένειας. Πόσες φορές έχουμε ακούσει την έκφραση «θέλω να απομακρυνθώ από όλα να βρω λίγο τον εαυτό μου» ή «δεν με αναγνωρίζω» ή «εάν μπορούσα να κάνω αυτό που πραγματικά με εκφράζει θα....».

Εάν αύριο λοιπόν βάζατε για 24 ώρες στοίχημα να φανείτε ότι είσαστε πως θα ήταν η ζωή σας. Λογικό είναι ότι θα διατηρούσαμε κάποιους κανόνες κοινωνικής συνύπαρξης, δεν μιλάμε για αποχαλίνωση των άγριων ενστίκτων επί τας κεφαλάς καθενός που δεν θα μας ήταν αρεστός. Μιλάμε για τη διαδικασία να φέρουμε τον άλλον να αποδεχτεί ότι το είναι μας θα πρέπει να είναι αυτό που πραγματικά πρέπει να προσεγγίσει, εάν θέλει να καταλήξει σε τεκμηριωμένη γνώση σχετικά με το άτομο μας. Παράλληλα μιλάμε για μια διαδικασία βασισμένη στη λογική και το διάλογο που θα φέρει τον άλλον να παρουσιάσει και σε μας το είναι του, ώστε να υπάρξει μια πραγματική γνωριμία μεταξύ δύο ανθρώπων, απαλλαγμένη από τις παραμορφώσεις του αισθητού, όπως το έχουμε εκπαιδεύσει στη ταχυκοινωνία μας να στέκεται στα προφανή και τη πρώτη εντύπωση. Εάν αυτό το πείραμα το πολλαπλασιάζαμε στο στενό μας κοινωνικό κύκλο και σιγά σιγά απλώναμε το κύκλο πόσο διαφορετικές, λογικές και τεκμηριωμένες θα ήταν οι αποφάσεις που θα βασίζονταν στο είναι. Πόσο αναγκαίο τελικά θα κατέληγε να είναι το να φαινόμαστε ότι είμαστε και πόσο φαιδρός, ανώριμος και αποτυχημένος θα είναι οποίος βασίζεται στο φαίνεσθαι για να οικοδομήσει τη ζωή του και τις σχέσεις του, πόσο μάλλον να ηγηθεί μιας κοινωνίας.

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου εκπέμπουμε, μιλάμε και εποικονωνούμε τη γλώσσα του φαίνεσθαι. Στέλνουμε λάθος σήματα, λαμβάνουμε λάθος σήματα, συντάσσουμε λάθος αναφορές και λαμβάνουμε αποφάσεις σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο βασισμένες σε μια λάθος γλώσσα. Ο πολιτισμός μας βασίζεται σε αυτή τη γλώσσα. Σε μια τέτοια κοινωνία όλοι αυτοί που έχτισαν τη δικτατορία του φαίνεσθαι την εμφυτέουν στα μυαλά μας από τη παιδική μας ηλικία σε κάθε λεπτό της ζωής μας, σε κάθε τι που κάνουμε. Πλούσιος σημαίνει ευτυχής ή έξυπνος ή ικανός, ο (εμφανισιακά) όμορφος, τυχερός, αγαπητός, επιτυχημένος ή κάποιος που έχει μεγάλες πιθανότητες να επιτύχει περισσότερο από κάποιον άσχημο (ιδίως για τις γυναίκες).

Ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή λοιπόν να δούμε τι είμαστε – εντάξει ίσως κάποιοι χρειαστούν γεωτρύπανο για να φτάσουν, τόσο βαθιά που το έχουν καταχωνιάσει - και πόση απόσταση έχει από αυτό που φαινόμασταν μέχρι τώρα και που πιστεύουμε ότι είναι το αρεστό στους άλλους. Η αλήθεια είναι ότι αξίζει να τολμήσουμε να δείξουμε ότι είμαστε αφού έτσι και αλλιώς με ότι φαίνομαστε σαν άτομα και σαν κοινωνία μάλλον δεν τα πήγαμε καθόλου καλά για να μην πούμε ότι αποτύχαμε παταγωδώς. Μια δοκιμή θα μας δείξει ότι είναι να φανεί και όχι ότι φαίνεται να ισχύει.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Ανακαλύψαμε τον κήπο της Εδέμ!!!


Εάν διασχίσετε ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ της Βόρειας Κορέας, τρώτε 12 χρόνια σκληρής εργασίας.

Εάν διασχίσετε ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ του Ιράν, κρατείστε επ'αόριστον.

Εάν διασχίσετε ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ του Αφγανισταν,  τρως σφαιρα.

Εάν διασχίσετε ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ της Σαουδικής Αραβίας, . θα πρέπει να φυλακιστείτε.

Εάν διασχίσετε ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ των ΗΠΑ,ΘΑ υποστείτε ξυλοδαρμό από την τοπική αστυνομία.

Εάν διασχίσετε ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ της Κίνας, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ακουστείτε ποτέ ξανά.

Εάν διασχίσετε ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ της Βενεζουέλας, ΘΑ περαστείτε για κατάσκοπος και θα σφραγιστείτε σε κανένα κελί.

Εάν διασχίσετε ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ της Κούβας, θα σαπίσετε σε πολιτική φυλακή.


Εάν διασχίσετε παράνομα τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ, . . . . . . ΠΑΙΡΝΕΤΕ:

- Μια θέση εργασίας,
- Μια άδεια οδήγησης,
- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ,
- Πρόνοια,
- κουπόνια συσσιτίου,
- ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ,
- ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ ενοικίου ή δάνειο για να αγοράσετε ένα σπίτι,
- ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ,
- ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ,
- Δωρεάν εξόδους απ' τις φυλακές και σε πολλές περιπτώσεις ...
- Μπορείτε ακόμη και να ψηφίσετε.
- ΑΝ ΠΑΡΕΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΩΡΟ Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ


Τελικά υπάρχει η χώρα της επαγγελίας, υπάρχει ο παράδεισος, υπάρχει ο κήπος της Εδέμ... και το όνομα αυτού ΕΛΛΑΣ !

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Ο νόμος των πιθανοτήτων


Διάβαζα προ ημερών μια λίστα πραγμάτων και την πιθανότητα να συμβούν στη ζωή μας

Ετσι βλέπουμε 2% πιθανότητα να ζήσουμε μέχρι τα 100 αλλά από το ποσοστό του ενός σε 20 εκ, άτομα στους αρχαίους χρόνους στο διάβα της ανθρώπινης ιστορίας έγινε με τη πρόοδο της επιστήμης 1 στους 50 που μπορεί πράγματι να τα εκατοστήσει.

Η πιθανότητα για κάποιον να αποτολμήσει ένα ταξίδι για να πατήσει τη κορυφή του βουνού Εβερεστ είναι 1 προς 50.000.000. Σε περίπτωση που το αποτολμήσει τότε έχει 33,33% πιθανότητα να φτάσει τη κορυφή. Σε περίπτωση που ανήκει στο 33,33% που θα πατήσει τη κορυφή υπάρχει ένα 4% πιθανότητα ότι δεν θα γυρίσει πίσω.

Οι πιθανότητες να έχεις έναν επιτυχημένο πρώτο γάμο και να μην χωρίσεις για 15 χρόνια είναι 1.3 προς. 1 Εάν πιστεύεις στη πιθανότητα να χωρίσεις τη εις άντα καραβοτσακισμένη γυναίκα σου για να βρεις μια Ζιζέλ (Μπούνχεν) ή ένα supermodel τότε δυστυχώς οι στατιστικές λένε ότι αυτό είναι 88,000 προς 1.
Για τις γυναίκες δε που κάνουν όνειρα για ένα γάμο με πολλά μηδενικά τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα. Οι πιθανότητες είναι 215 προς 1 για να βγεις ραντεβού βέβαια κανείς δεν εγγυάται ότι αυτό θα καταλήξει σε γάμο.

Πολλές φορές αντιμετωπίζοντας το στριφνό αφεντικό σου, τη πεθερά σου ή κάποιον που σου κάνει το βίο αβίωτο και σου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι σκέφτεσαι να αποδημήσει από διάφορους λιγότερο ή περισσότερο βίαιους τρόπους. Οι πιθανότητες λοιπόν να πάει κάποιος από στραβοκατάπημα είναι μόλις 1 σε 370,035 ή από πέσιμο (ξέρετε αυτό που λένε για τους ηλικιωμένους) 1 σε 20.666 ή από δάγκωμα σκύλου (άσε κάτω Αζωρ τη γιαγιά) 1 σε 700.000 ή από πνιγμό 1 σε 79.065 (για αυτό κολυμπάνε περπατώντας στα ρηχά ή συμπαθείς γραίες). Εάν δε περιμένετε ότι μπορεί το εν λόγω άτομο που σας κάνει τη ζωή πατίνι να «αγιάσει» οι πιθανότητες είναι μια προς 20.000.000 ενώ οι πιθανότητες να πάθετε εσείς εν τω μεταξύ θανατηφόρο έμφραγμα είναι 1 προς 6 και να καταλήξετε από καρδιακό νόσημα είναι 1 στις 3. Εάν επαφίεστε δε σε θεόσταλτες δυνάμεις τύπου να έπεφτε ένας μετεωρίτης στο κεφάλι – σπίτι του συγκεκριμένου ανθρώπου είναι 182,138,880,000,000 προς 1.

Τέλος εάν ελπίζετε ότι η λύση είναι να γίνετε πολυεκατομυριούχος και να δραπετεύσετε από αυτή τη αδυσώπητη καθημερινότητα από τα κέρδη μιας λοταρίας είναι 13.000.000 προς 1, 1 σε 7.000.000 άτομα παγκοσμίως ενώ για την Αμερική έχουν φροντίσει να είναι καλύτερα τα πράγματα 1 σε 1.000.000 άτομα. Βέβαια μπορεί να είσαι ο ένας από 500.000 που θα βρεθεί σε αεροπορικό δυστύχημα ή να κολυμπάς αμέριμνος στο τροπικό τοπίο ενώ στη παραλία σε περιμένουν λογής λογής εξωτικά φρούτα (όπως ο καθένας τα φαντάζεται) και είσαι ο ένας από 10.000.000 άτομα που θα πάει από καρχαρία ή ένας από 250.000.000 άτομα που θα πάει από χτύπημα καρύδας.

Γενικά στη ζωή τα πάντα είναι ρίσκο για φτάσεις σε μια πιθανότητα έχεις ακυρώσει την ευκαιρία να συμβούν στο δικό σου σύμπαν χιλιάδες άλλες πιθανότητες (αλλά η κβαντική είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία) και δίνεις τη πιθανότητα να συμβούν μια αλύσιδα χιλιάδων άλλων συνδυασμών και γεγονότων. Τελικά στη ζωή το τετραφύλλο τριφύλλι έχεις πιθανότητες 10.000 προς 1 να βρεθεί αλλά μπορείς να διαλέξεις να αρκεστείς στο τρίφυλλο τριφύλλι και να προσθέσεις ένα ακόμη φύλλο ώστε να μοιάζει τετράφυλλο. Στο κάτω κάτω η ζωή μας είναι τόσο σύντομη για να τη δαπανούμε σε αναλύσεις όταν κάτι νοιώθουμε ότι αποτελεί για μας μοναδική αξία, ας μην χανόμαστε σε δαιδάλους συνειρμών και εικασιών για το τι μπορεί να γίνει στο μέλλον.
Αλλωστε υπάρχει και η πιθανότητα 1 προς 5000 κάποιος αστεροειδής να χτυπήσει τη γη στα επόμενα 100 χρόνια και επειδή η πιθανότητα να γίνει κάποιος αστροναύτης είναι 1 προς 13.200.000 μάλλον το μέλλον μας είναι απόλυτα συνδεδεμένο με το μέλλον του πλανήτη μας.

Με 6 δισεκατομμύρια ανθρώπους που έχουν 250 διαφορετικά όνειρα κάθε βράδυ ο καθένας, υπάρχει και η πιθανότητα ένα όνειρο να είναι κοινό, ίσως πολύ μικρή, ίσως σε μια παγκοσμιοποιημένα σαθρή κοινωνία μεγαλύτερη. Ένα γεγονός με μηδενική πιθανότητα ΜΠΟΡΕΙ να συμβεί, όπως επίσης και ένα γεγονός με 100% πιθανότητα μπορεί να ΜΗΝ συμβεί! Αρα με ένα δείγμα 6 δισεκατομμυρίων ατόμων στον κόσμο, αυτό που λέμε "μια στο εκατομμύριο" μπορεί να συμβεί αρκετά συχνά.

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Ελλάδα 2065...


Αθήνα 2065


Διαδηλώσεις για μια ακόμα μέρα στο κέντρο της Αθήνας, καθώς δύο πορείες συναντήθηκαν μπροστά στην Βουλή των Ελλήνων ενώνοντας τις δυνάμεις τους.


Διαδηλωτές ελληνικής καταγωγής υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα τους για νόμιμη εργασία με ασφάλιση και αξιοπρεπή σύνταξη ενώθηκαν με πορεία φοιτητών που ζητούσαν την επιστροφή των αρχαίων ελληνικών σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας καθώς  και αύξηση των μαθημάτων σχετικά με την ιστορία τους.


Οι διαδηλωτές σταματήθηκαν βίαια έξω από την Βουλή καθώς τα ΜΑΤ έκαναν εκτεταμένη χρήση χημικών.


Ο κος Agim Era Υπουργός των Εσωτερικών δήλωσε μεταξύ: «...η νομιμότητα πρέπει να υπάρχει σε όλες τις εκφράσεις του λαού, ο χώρος της Βουλής είναι ο πυρήνας της Δημοκρατίας μας και δεν γίνεται επειδή μερικοί θέλουν να ικανοποιήσουν τα αιτήματα τους να ονειρεύονται την κατάληψή του..»


Ωστόσο υπάρχουν δημοσιογραφικές πληροφορίες πως το επίλεκτο σώμα των ΜΑΤ «Shqipe» αντιμετώπισε με ακραία βιαιότητα τους διαδηλωτές και προχώρησε σε ηλεκτρονική καταγραφή αυτών που συμμετείχαν στις πορείες με την συσκευή «Bird Eye” που πρόσφατα μπήκε σε χρήση στον Ευρωπαϊκό στρατό (Bird Eye : πτητική μηχανή με ειδική κάμερα λήψης και ταυτοποίησης στόχων).

Στην συνέχεια υπήρξαν συλλήψεις μιας και ο Άρειος Πάγος υπό τον Πρόεδρό του Κο. Mir Lasi είχε κρίνει ως παράνομες και τις δύο διαδηλώσεις.


Έντονη ήταν η αντίδραση του κου Παπανικολάου του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματος «Ενότητα» της μειοψηφίας, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε. “…. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα στους ελληνόφωνους φοιτητές να απαιτούν την επιστροφή των ελληνικών σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα καθώς τους συνδέει με την πολιτιστική τους κληρονομιά. Θυμίζω πως η υποβάθμιση της ελληνικής γλώσσας σε δεύτερη μετά την Αγγλική, με το δημοψήφισμα του 2043 δεν έγινε ποτέ αποδεκτή από τους Έλληνες...» για να εισπράξει την άμεση απάντηση από τον Πρόεδρο του κόμματος της πλειοψηφίας στην Βουλή "Φωτεινό Μονοπάτι" , κο Ara Karadağ ο οποίος είπε «..... είναι γνωστό πως η ελληνική κοινότητα αδυνατεί χρόνια τώρα να αντιληφθεί πως η πληθυσμιακή συρρίκνωση της δεν της επιτρέπει πλέον αυθαίρετα να θεωρεί πως το Κράτος της ανήκει. Πέρασε προ πολλού ο καιρός των αφεντικών και σήμερα η Ελλάδα μπορεί να είναι υπερήφανη για την δεκτικότητά της στην πολυπολιτισμική κοινωνία που έχει».


Αθήνα 2011

Πετάχτηκα απ’ το κρεβάτι ιδρωμένος κοίταξα από το παράθυρο τον Παρθενώνα με φόντο τον καταγάλανο Αττικό ουρανό.... και μια φράση μου ήρθε στο μυαλό. « Η πόλις εάλω».

Για να προλάβω τους καλοθελητές. Δεν είναι εθνικιστική ονείρωξη είναι προέκταση της πραγματικότητας που οδηγεί σε κρίση ταυτότητας. Ακούει κανείς ;

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Αμείλικτοι αριθμοί



Μια ομάδα από προγραμματιστές,ερευνητές και εθελοντές δημιούργησαν το worldometers, μια πολύ ενδιαφέρουσα σελίδα που παρουσιάζει διάφορα παγκόσμια στατιστικά στοιχεία, που εξελίσσονται σε“πραγματικό χρόνο” (real time).

Πληροφορίες για τον πληθυσμό της γης, παγκόσμια οικονομικά στοιχεία, στατιστικά για το περιβάλλον, τα τρόφιμα, τονερό, την ενέργεια, την υγεία κ.α. Οι μετρητές βασίζονται σε πραγματικά δεδομένα, που συλλέγονται από πολλές αξιόπιστες πηγές π.χ. γνωστούς διεθνείς οργανισμούς, ερευνητικές ομάδες κ.α. Μέσω ειδικής αλγοριθμικής επεξεργασίας υπολογίζονται οι τρέχουσες τιμές κάθε στοιχείου, γίνεταιπροσομοίωση του ρυθμού μεταβολής του, και εμφανίζονται τα “ακριβή” στατιστικά δεδομένα να ανανεώνονται συνεχώς.

http://www.worldometers.info/

Σε συνολικό πληθυσμό 6.901.920.536 ανθρώπων επί Γης οι άνθρωποι που πέθαναν από πείνα σήμερα είναι και γράφω 20915 και ξανακοιτώ το site και βλέπω 20916 και πριν τελειώσω αυτό το άρθρο 21.496.

Ανθρωποι που υποσιτίζονται στο πλανήτη τη δεδομένη χρονική στιγμή 1.031.665.896. Η φιλανθρωπία μας τελικά είναι σταγόνα στο ωκεανό. 1.316.219.930 άνθρωποι χωρίς πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Δείτε και το νούμερο αυτό 499.656.000 τόνοι παραχθείσας τροφής ενώ 81.222.000 δολλάρια δαπάνησαν οι Αμερικανοί σε προγράμματα απώλειας βάρους. Παράλληλα 97.646 τόνοι τροφής καταλήγουν στα σκουπίδια στην Αμερική κάθε μέρα. 94.192.000 δολλάρια δαπανήθηκαν σήμερα σε τρόφιμα που αγοράστηκαν και πετάχτηκαν στα αμερικάνικα νοικοκυριά

Τοξικά χημικά απόβλητα που απορρέουν από τη βιομηχανική δραστηριότητα παγκοσμίως στον αέρα, στη θάλασσα και στο έδαφος 931.700 τόνοι για το 2011 ή 310 τόνοι kg ανά δευτερόλεπτο. Η αλαζονία μας καταστρέφει το σπίτι μας το πλανήτη μας.

Ζώα που έχουν εκλείψει 13.204 και εκτάρια δασών 1.071.742, ο άμετρος εγωισμός να πιστεύουμε ότι είμαστε ανώτεροι και έχουμε την εξουσία για ότι άλλο υπάρχει σε αυτό το Κόσμο.

292.500.000 MWh ρυπογόνου ενέργειας καταναλώθηκαν έναντι 24.140.000 από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ η ενέργεια η οποία έφτασε στο πλανήτη μας μόνο από τον ήλιο σήμερα ήταν 30.024.000.000 MWh. Το άλλο στοιχείο είναι ότι απομένουν 152.241 ημέρες για να τελειώσουν τα αποθέματα άνθρακα του πλανήτη και 15.644 ημέρες για τα αποθέματα πετρελαίου.

Ζούμε στον άκρατο καταναλωτισμό με πεπερασμένους πόρους όπου 435.000 τηλεοράσεις πουλήθηκαν σήμερα και 2.575.000 κινητά τηλέφωνα σε μια μέρα παγκοσμίως ενώ οι πωλήσεις αυτοκινήτων κυμαίνονται σε 51.971.328 σε ένα χρόνο (στοιχεία 2009).

Επίσης βλέπουμε ότι 2.834.000.000 δολλάρια δαπανήθηκαν σήμερα για στρατιωτικό εξοπλισμό ενώ αντίστοιχα 4.114.000 δολλάρια δαπανήθηκαν για αποστολές τροφίμων σε υποσιτισμένες περιοχές. Τέλος 26.772.000 δολλάρια θα μπορούσαν σήμερα 4 Φεβρουαρίου 2011 να θρέψουν όλους τους πεινασμένους και υποσιτισμένους της Γης.

Ομως υπάρχει και ένα νούμερο που μας πάει αλλού από εκεί που ξεκίνησαν όλα, η υπέροχη Γη μας, το σπίτι αυτό που βανδαλίζουμε τόσο ασύστολα κάθε λεπτό ταξίδεψε μέσα στο Σύμπαν από την 1 Ιανουαρίου 2011 89.455.192 χλμ μέσα στο Σύμπαν.

Και είναι όλα τόσο μικρά, τόσο αναίτια και τόσο μάταια όταν σκεφτούμε αυτό το νούμερο, αυτό το ταξίδι και αυτό το άγνωστο Συμπάν μέσα στο οποίο ταξιδέψαμε μαζί με τη Γή. Ας επαναπροσδιορίσουμε τώρα τα νούμερα και τα δεδομένα. Ας σταματήσουμε τους δείκτες της καταστροφής να τρέχουν και ας αντιστρέψουμε τη ζοφερή πραγματικότητα σ’ αυτή τη μικρή μπλε κουκίδα που ζούμε.

Δεν είμαστε μόνο νούμερα σε μια στατιστική καταμέτρηση αλλά και ρυθμιστές για το ρολοι για να γράψει σύντομα δίπλα από κάθε στατιστικό στοιχείο που απεικονίζει όλες τις μάστιγες του ανθρώπου, όπως τη πείνα, το πόλεμο, τη καταστροφή του περιβάλλοντος, την έλλειψη βασικών αυτονόητων αγαθών όπως η εκπαίδευση, τους θανάτους από θεραπεύσιμες αρρώστιες (λόγω έλλειψης χρημάτων) ένα μεγάλο ΜΗΔΕΝ. Είναι στα χέρια μας να μηδενιστούμε ή να μηδενίσουμε.

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Ουφ χάσαμε τους Μεσογειακούς Αγώνες 2013

 Ένα μεγάλο ΟΥΦ θα πρέπει όλοι οι Έλληνες να κάνουν με την είδηση πως μας πήραν την ανάθεση των Μεσογειακών Αγώνων 2013 που επρόκειτο να διεξαχθούν στην Λάρισα και το Βόλο σύμφωνα με την ΔΕΜΑ που συνεδρίασε στο Παρίσι.

Ευτυχώς να αναφωνήσουμε γιατί δυστυχώς ξέρουμε πως γίνονται οι "business" στην χώρα μας. Είμαστε από τις λίγες χώρες στο κόσμο όπου μια ευκαιρία για να αυξηθούν τα έσοδα της χώρας και των πολιτών της θεωρείται κάτι το δυστυχές.

Αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί γνωρίζουμε πως λειτουργεί και ο δημόσιος τομέας με τους διάφορους ημέτερους αλλά και ο αδηφάγος ιδιωτικός τομέας που αρέσκεται στις υπερτιμολογήσεις.

Είναι γεγονός πως η χώρα μας και κατ' επέκταση εμείς οι ήδη χρεοκοπημένοι πολίτες της,  θα πλήρωνε τρεις και τέσσερις φορές παραπάνω από την πραγματική αξία τους τα όποια έργα θα γινόταν για υποδομές στην Λάρισα και το Βόλο.

Είναι επίσης σίγουρο πως μόνο τα "σούρτα φερτά" των εκατοντάδων "επίσημων" για τους Μεσογειακούς αγώνες καθώς και τα αντίστοιχα "υψηλού επιπέδου" γλέντια τους ( λέγε με δημόσιες σχέσεις) θα κόστιζαν ακριβά.
Είναι επίσης βέβαιο πως η προσέλευση του κόσμου από το εξωτερικό για τους αγώνες με τίποτα δεν θα επαρκούσε για να καλύψει τον λογαριασμό των αγώνων.

Το όλο εγχείρημα θα έφτανε τουλάχιστον το 1 δις ευρώ καθώς ο αρχικός προϋπολογισμός του ήταν 380 εκατομμύρια. Η κυβέρνηση γνωρίζοντας βέβαια αυτό που λέμε παραπάνω (τρεις με τέσσερις φορές πλέον του προϋπολογισμού τα έργα από υπερτιμολογήσεις) έφτασε την τελευταία στιγμή να μιλήσει για περικοπές που θα έφερναν τον προϋπολογισμό στα 150 εκατομμύρια, πρόταση που δεν έγινε δεκτή από την ΔΕΜΑ και αφαίρεσε την διοργάνωση από την Ελλάδα.

Το γνωστό ελληνικό χάος επικράτησε και πάλι αφού υπάρχουν ιδιώτες στη Λάρισα και τον Βόλο που είχαν ξεκινήσει ή δρομολογήσει να επενδύσουν στα ξενοδοχεία τους και στις εγκαταστάσεις τους για τους αγώνες αλλά και άλλοι αετονύχηδες που αγόρασαν γη στην περιοχή γνωρίζοντας και στηρίζοντας τους αγώνες προκειμένου να κερδίσουν από την μελλοντική αξία που θα έπαιρνε λόγω των αγώνων.

Οι δήμαρχοι βέβαια της Λάρισας και του Βόλου κλαίνε με μαύρο δάκρυ αφού τελικά δεν θα έχουν την ευκαιρία να βάλουν το δάκτυλο στο μέλι.

Συνεχίζουμε λοιπόν να είμαστε μια χώρα του παραλόγου. Τα αρπαχτικά που τόσα χρόνια με χίλιους τρόπους έφτασαν την χώρα στην χρεοκοπία δεν αρκούνται σε αυτό, πρέπει να σκυλέψουν και το νεκρό ακόμα και την στιγμή αυτή που όλοι πλήττονται από την κρίση και η τροϊκα μας έχει κολλήσει στον τοίχο.

Πόσα θέλετε να φάτε ρε λιγούρηδες για να ηρεμήσετε ?

Αντί στην κατάσταση που είμαστε να ξεχάσουμε όλοι τους παλιούς τρόπους που μας έφεραν ως εδώ και να δούμε τους Μεσογειακούς αγώνες σαν μια πραγματική ευκαιρία να βγάλει λεφτά η χώρα μας και το κράτος και οι ιδιώτες εμείς προτιμάμε να χάσουμε και μάλιστα με απαξιωτικό τρόπο τους αγώνες προκειμένου να προλάβουμε την βεβαιότητα πως θα γυρίσει στο πολλαπλάσιο εναντίον μας.

Είναι ποτέ δυνατόν ? Μια χώρα  να μη θέλει να αναλάβει διοργανώσεις γιατί δεν έχει την δυνατότητα να διασφαλίσει την στοιχειώδη νομιμότητα?

Συνεχίστε έτσι και ας ελπίσουμε πως δεν θα φτάσουμε σε σημείο για λόγους οικονομίας να σβήνουμε τα φώτα και στους δημόσιους δρόμους!


Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Ένα κοινό με "ειδικές ανάγκες"...

Μεγάλη ήταν η συμμετοχή του κόσμου στο διήμερο που διοργάνωσηε η Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση Πανγαία στις 22 και 23 Ιανουαρίου στο κινηματογράφο "Μικρόσκοσμος".

Το Σάββατο, η εκδήλωση ξεκίνησε στη 1 με παρουσίαση των δράσεων των ιδρυτών του Zeitgeist Movement στην Ελλάδα τα τελευταία 2,5 χρόνια.
Στην συνέχεια ο πρόεδρος της Πανγαία Ν. Φασόλας μίλησε για τους στόχους της Πανγαίας ΜΚΟ και για το όραμα που υπάρχει για μια κοινωνία βάσει πόρων σύμφωνα με τα πρότυπα του Venus Project κατά τον Jaque Fresco.

Στη συνέχεια υπήρξε προβολή  από την επίσκεψη του J.Fresco στην Ελλάδα όπως την είχε διοργανώσει το (τότε Επίσημο τμήμα του Zeitgeist Movement της Ελλάδας ) www.thezeitgeistmovement.gr.

Κατόπιν ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου κος Νικήτας Νικητάκος, στην ομιλία του μίλησε για την "πράσινη οικονομία" και τον εντελώς διαφορετικό τρόπο που αντιμετωπίζει τον πλανήτη και τους φυσικούς πόρους.

Κάποιοι ανεγκέφαλοι που προφανώς αντί να δουν ένα ακόμα ντοκιμαντέρ στο ΣΚΑΙ ήρθαν στην εκδήλωση φωνάζοντας στο πίσω μέρος της αίθουσας πως αυτά τα βλέπουν και στο ιντερνετ ανυπομονούσαν για την προβολή της ταινίας ( η οποία είναι online στο ιντερνετ από τις 25/1).

Μετά ακολούθησε η προβολή της ταινίας. Η αίθουσα ήταν γεμάτη σε βαθμό που όσες καρέκλες υπήρχαν έξω από την αίθουσα επιστρατεύτηκαν για τον κόσμο.
Κοιτώντας τον ετερόκλητο κόσμο που ήρθε να δει την ταινία έμεινα με την εντύπωση πως ελάχιστα άτομα έχουν πραγματικό ενδιαφέρον για να κάνουν κάτι προκειμένου όλες αυτές οι ιδέες να "προχωρήσουν" στην κοινωνία. Οι περισσότεροι μου έδωσαν την γεύση ενός "ειδικού" κοινού που ψάχνει ταινίες έξω από τις "συμβατικές" για να παρακολουθήσει.

Ο προβληματισμός φτάνει ως εκεί , βλέπουμε την ταινία και πάμε παρακάτω. Δεν προχωρούν στο επόμενο επίπεδο της πραγματικής εμπλοκής για να να ανατρέψουν την πραγματικότητα που βιώνουν. Δίπλα μου στην αίθουσα την ώρα της ομιλίας κάθονταν τρία άτομα , δυο άντρες και μια κοπέλα όχι πάνω από 25 ετών. Αυτό συνέβη την δεύτερη μέρα.

Καθώς η Άρτεμις Μαγλαρά, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός , μέλος της Ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, μιλούσε για θέματα που αφορούσαν την αξιοποίηση της Αιολικής και κυματικής ενέργειας πριν την προβολή της ταινίας για δεύτερη μέρα της εκδήλωσης, δίπλα μου οι δύο νεαροί έκανα αστεία και πειράγματα μεταξύ τους σε σημείο που αναγκάστηκα να τους κάνω παρατήρηση και η κατά τα άλλα χαριτωμένη κοπέλα ξαφνικά άνοιξε ένα βιβλίο και άρχισε να φυλλομετρεί (τώρα λέγεται διαβάζω)!

Συλλογιζόμενος αργότερα το συμβάν και κοιτώντας τον κόσμο κατάλαβα πως μια μερίδα ατόμων είχαν απλά έρθει για να δουν μια ακόμα ταινία και όχι να προβληματιστούν από αυτή ή να σκεφτούν τι μπορούν να κάνουν πέρα από απλά να δουν ένα ειδικό ντοκιμαντέρ.

Το συμπέρασμα βγαίνει καθώς η ερευνήτρια που μιλούσε πριν την ταινία έδινε πολύτιμες πληροφορίες για θέματα που θίγονται στην ταινία και μάλιστα αφορούν την ελληνική πραγματικότητα και τα νέα αυτά παιδιά αν και είχαν έρθει να δουν την ταινία αδιαφορούσαν παντελώς για οτιδήποτε άλλο πέρα από την προβολή.

Έχω δυστυχώς αφήσει τα σχολικά και πανεπιστημιακά θρανία αρκετά χρόνια τώρα όμως έντονα θυμάμαι τον εαυτό μου εκείνα τα χρόνια και μου είναι εντελώς περίεργο να προσπαθήσω να εξηγήσω την συμπεριφορά των συγκεκριμένων νέων.

Για μένα ήταν μια απογοήτευση που δείχνει πως η υποβάθμιση του πνεύματος ( dumping down ) στις μέρες μας καλά κρατεί.

Ευτυχώς τις αλλαγές και τις καινοτόμες ιδέες στο κόσμο μας ποτέ δεν τις έφεραν οι μάζες αλλά ορισμένα φωτεινά μυαλά.

Έτσι μπορώ να χαμογελάσω γιατί ως γνωστό ουκ εν τω πολλώ το ευ…

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Είδαμε το πολυαναμενόμενο Zeitgeist III, Moving Forward

Επιτέλους είδαμε το πολυαναμενόμενο Moving Forward Zeitgeist III του Πήτερ Τζόσεφ! 

Η γεύση μου αναλυτικά μιας και δεν μου αρέσει με μια λέξη να περιγράφω πολλά πράγματα.

Γενικότερα θα μπορούσα να πώ ότι το ντοκιμαντέρ είναι μια πιο "δουλεμένη" έκδοση του  προηγούμενου Addendum. Έχει δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ποιότητα της όλης παρουσίασης με πιο πολλά γραφικά και η δουλειά του Πήτερ Τζόσεφ είναι σαφώς πιο καλή και μεστή.

Υπάρχει μια σημαντική παρουσίαση του ανθρώπου από  γενετικής και βιολογικής  πλευράς καθώς και ανάλυση των ανθρώπινων συμπεριφορών μέσα στο κοινωνικό σύστημα.

Επίσης παρουσιάζεται με ξεκάθαρο τρόπο το αναπόφευκτο γεγονός πως τα κοιτάσματα πετρελαίου εξαντλούνται πολύ πιο σύντομα από όσο νομίζουμε και αυτό από μόνο του οριοθετεί τις προϋποθέσεις για μια "στροφή" στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον πλανήτη μας, δηλαδή η αντίληψη πως οι φυσικοί πόροι είναι ουσιαστικά ανεξάντλητοι πρέπει να αλλάξει σε σχέση με την πραγματικότητα που λέει πως ο πλανήτης μας έχει πεπερασμένους φυσικούς πόρους για να τους εκμεταλλευόμαστε αλόγιστα.

Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε θέματα που άπτονται των υπηρεσιών της Αμερικανικής Κυβέρνησης όπως με τους Economic Hitmen στο προηγούμενο (Addendum).

Επίσης δεν υπάρχει καμία αναφορά ούτε σε ένα σχέδιο μετάβασης (transition plan) , καθώς και με μελετημένο τρόπο έχει αγνοηθεί πλήρως η όλη οργανωτική δομή και προσπάθεια του Zeitgeist movement.

Δεν υπάρχει κανένα κάλεσμα στο κόσμο για στήριξη της προσπάθειας και θεωρείται ως αυτονόητη η - κατά την γνώμη μου απλοϊκή - λύση πως κάποια μέρα το σύστημα καταρρέει και ο κόσμος τρέχοντας πετάει τα χρήματα του μπροστά στα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Η όλη ταινία, διάρκειας δυο ωρών και σαράντα λεπτών, μπορεί να θεωρηθεί κουραστική για άτομα που πρώτη φορά έρχονται σε επαφή με αυτά τα θέματα που θίγει καθώς η πληροφορία είναι πολύ συμπυκνωμένη και οι άνθρωποι που μιλάνε εξηγούν πολύπλοκα νοήματα με αρκετά μεγάλη ταχύτητα για κάποιον που δεν έχει ψάξει καθόλου αυτά τα θέματα.

Έμεινα ικανοποιημένος από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα και από λεπτομέρειες που δεν ειπώθηκαν στις προηγούμενες ταινίες, όμως δεν μπορώ να προσπεράσω μια αίσθηση επανάληψης.


Γεγονός που για μένα ήταν αναμενόμενο μιας και τα πάντα στα οποία έχει στηριχτεί από πλευράς παρουσίασης ενός νέου κόσμου το Zeitgeist movement, οφείλονται στον Ζακ Φρέσκο και την ιδέα του για οικονομία βάσει πόρων ( Resource Based Economy ).

Εφόσον λοιπόν ο Ζ. Φρέσκο δεν έχει σχεδιάσει και μιλήσει για μια μεταβατική περίοδο ( transition plan ) περιμένα να μην γίνει και τέτοια αναφορά σε αυτό το πολύ βασικό θέμα.

Όσο περνάει δε ο καιρός τόσο θα γίνεται εμφανέστερο πως το Zeitgeist movement δεν είναι κίνημα γιατί δεν έχει κάποια δική του ιδεολογία άλλη από το Venus Project. Οι ιδέες του Φρέσκο αποτελούν στόχο για ένα κίνημα. Σήμερα οι ιδέες του Φρέσκο παρουσιάζονται από το Zeitgeist movement αύριο από κάποιον άλλον.

Υπάρχουν πάρα πολλές ταινίες που "ξεσκεπάζουν" το υπάρχον σύστημα και μιλούν για το χρήμα, τις επιχειρήσεις και για τις δυνατότητες της τεχνολογίας.

Στο βαθμό που ο Πήτερ Τζόσεφ αναφέρει την βασική ιδέα που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον Ζακ Φρέσκο είμαι ικανοποιημένος να το προωθήσω ώστε να υπάρξει κάποια αφύπνιση στον κόσμο.

Σημασία για μένα έχει η κεντρική ιδέα που είναι και θα παραμείνει η οικονομία βάσει πόρων. Ίσως γι' αυτό ο Πήτερ Τζόσεφ δεν θέλει να είναι ηγέτης κανενός κινήματος, γιατί ακριβώς αναγνωρίζει πως ουσιαστικά πνευματικός ηγέτης των ιδεών είναι ο Ζακ Φρέσκο και το Zeitgeist δεν αποτελεί κίνημα αλλά μια προσπάθεια αφύπνησης.

Πέρα από αυτά είναι μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ταινία που σε όσους την δουν για πρώτη φορά θα δώσει τροφή για πολύ μεγαλύτερη έρευνα. Μετά τις 25 Ιανουαρίου θα είναι διαθέσιμη δωρεάν στο ίντερνετ. Κατεβάστε την, δείτε την , αντιγράψτε την και δώστε την σε όσους ακόμα κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου ….



Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Αντιστασιακή Δράση στα Διόδια...

Διαπιστώνω τον τελευταίο καιρό μια "κινητικότητα" και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα των πολιτών σε σχέση με την διεκδίκηση του δικαίου.

ιδιαίτερα στο θέμα των διοδίων όλο και περισσότεροι πολίτες βλέποντας την κατάσταση των "εθνικών δρόμων" αρνούνται να πληρώσουν τα διόδια και κάθε τόσο στις ειδήσεις βλέπω άτομα να σταματάνε το αυτοκίνητό τους και να σηκώνουν την μπάρα προκειμένου να περάσουν ελεύθερα.

Βλέποντας λοιπόν αυτό να συμβαίνει μαζικότερα και παρατηρώντας τα πρόσωπα αυτών που κάθε τόσο έδειχνε η τηλεόραση να σηκώνουν την μπάρα  - πρόσωπα με υπερηφάνεια επαναστατικού ήρωα - δεν ήταν δυνατόν να μην λυπηθώ με το θέαμα.

Τι εννοώ. Τόσο πρόβατα μας έχει καταντήσει το σύστημα που κάποιοι από μας θεωρούν "επαναστατική δράση" κατά του συστήματος την "ανυπακοή" στην πληρωμή διοδίων. Είμαι σίγουρος πως την στιγμή που σηκώνουν την μπάρα γεμίζουν με υπερηφάνεια για την "επαναστατική" τους δράση ενάντια στο κατεστημένο.

Μετά αφού γλιτώσουν τα 2.80 ευρώ από τα διόδια πάνε επιτέλους σπίτι τους και εκεί πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται για τους ληστρικούς τόκους των τραπεζών στα δάνεια που έχουν, για την μονόπλευρη και άδικη φορολόγηση του κράτους εναντίον τους, για το πώς τα λαμόγια οι πολιτικοί αν και χρεοκόπησαν την χώρα είναι ακόμα απέξω (από τη φυλακή) και τα μύρια όσα "βασανιστήρια" σωματικά και ψυχικά το κατεστημένο τους υποβάλλει καθημερινά.

Πότε αυτή η μάζα προβάτων θα καταλάβει πως έχει πραγματική δύναμη?

Πότε θα δει πως το να γλιτώνεις "επαναστατικά" 2.80 ευρώ από τα διόδια την στιγμή που δεν ξέρεις τι άλλο να πρωτοπληρώσεις στους ληστές με τα κοστούμια δεν αποτελεί λύση ?

Πως το να πηγαίνεις έξω από την βουλή και να τις τρως από τα ΜΑΤ μόνο υλικό για τα δελτία ειδήσεων στα κανάλια δίνει και καμία ουσιαστική λύση?

Είναι κρίμα να βλέπεις ένα λαό τόσο μα τόσο νυχτωμένο που έφτασε σε σημείο να θεωρεί πως αποτελεί κατόρθωμα πολιτικής αντίστασης η μη πληρωμή 2.80 ευρώ στα διόδια.

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

24 Χαρακτηριστικά που έχουν οι ιδιοφυϊες

1.    ΚΙΝΗΤΡΟ
Οι  ιδιοφυΐες έχουν ισχυρό κίνητρο να εργαστούν σκληρά. Είναι πρόθυμοι να δώσουν όλη τους την ενέργεια σε αυτό που αναλαμβάνουν. Αναπτύξτε τα κίνητρά σας εστιάζοντας στη μελλοντική σας επιτυχία και συνεχίστε να εργάζεστε.

2.    ΘΑΡΡΟΣ
Χρειάζεται θάρρος για να κάνετε πράγματα που άλλοι θεωρούν αδύνατα. Σταματήστε να ανησυχείτε τι θα σκεφτεί ο κόσμος αν κάνετε κάτι διαφορετικό.

3.    ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ
Οι  ιδιοφυΐες ξέρουν τι θέλουν και το κυνηγούν. Πάρτε τον έλεγχο της ζωής σας. Να έχετε καθημερινά έναν στόχο που θα πρέπει να ολοκληρώσετε.

4.    ΓΝΩΣΗ
Οι  ιδιοφυΐες συνεχώς μαζεύουν πληροφορίες. Μην πηγαίνετε ποτέ για ύπνο αν δεν έχετε μάθει τουλάχιστον ένα καινούργιο πράγμα μέσα στην ημέρα. Διαβάστε, ρωτήστε ανθρώπους που γνωρίζουν.

5.    ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ
Οι  ιδιοφυΐες έχουν ειλικρίνεια και τιμιότητα. Πάρτε υπευθυνότητα για τα πράγματα που δεν πηγαίνουν καλά. Να είστε πρόθυμοι να αναγνωρίσετε τα λάθη σας και να μάθετε από αυτά.

6.    ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ
Οι  ιδιοφυΐες δεν αμφιβάλλουν ποτέ ότι θα πετύχουν. Σκόπιμα στρέψτε την προσοχή σας σε κάτι καλό που έρχεται.

7.    ΣΩΣΤΗ ΚΡΙΣΗ
Προσπαθήστε να καταλάβετε τα γεγονότα σε μία κατάσταση προτού να κρίνετε. Αξιολογήστε τα πράγματα με ανοικτό μυαλό και χωρίς προκατάληψη. Να είστε πρόθυμοι να αλλάξετε την άποψή σας.

8.    ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ
Οι  ιδιοφυΐες έχουν ενθουσιασμό για αυτό που κάνουν και ενθαρρύνουν τους άλλους να συνεργαστούν μαζί τους. Πιστέψτε πραγματικά ότι τα πράγματα θα πάνε καλά. Μη συγκρατείτε τον εαυτό σας.

9.    ΠΡΟΘΥΜΙΑ ΝΑ ΡΙΣΚΑΡΟΥΝ
Υπερνικήστε τον φόβο της αποτυχίας. Όταν συνειδητοποιήσετε ότι μπορείτε να μάθετε από τα λάθη σας, θα πάψετε να φοβάστε να ρισκάρετε.

10.    ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
Μην κάθεστε άπραγοι περιμένοντας κάτι καλό να συμβεί. Να έχετε αποφασιστικότητα προκειμένου να το κάνετε να συμβεί.

11.    ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ
Οι ιδιοφυΐες ψάχνουν για ευκαιρίες. Να είστε πρόθυμοι να αναλάβετε δουλειές που άλλοι δεν τολμούν. Μην φοβηθείτε ποτέ να δοκιμάσετε κάτι, επειδή σας είναι άγνωστο.

12.    ΠΕΙΘΩ
Οι ιδιοφυΐες ξέρουν πώς να παρακινήσουν τους ανθρώπους και να τους βοηθήσουν να πάρουν μπροστά. Θα βρείτε ότι είναι εύκολο να γίνετε πειστικοί, αν πιστεύετε σε αυτό που κάνετε.

13.    ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ
Έχει βρεθεί ότι οι ιδιοφυΐες είναι ικανές να κάνουν εύκολα φίλους. Προσπαθήστε να ανεβάζετε τους άλλους, όχι να τους ρίχνετε. Με αυτή την συμπεριφορά θα κερδίσετε πολλούς πολύτιμους φίλους.

14.    ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Οι ιδιοφυΐες είναι ικανές να μεταβιβάζουν αποτελεσματικά τις ιδέες τους. Εκμεταλευτείτε κάθε ευκαιρία και εξηγήστε τις ιδέες σας στους άλλους.

15.    ΥΠΟΜΟΝΗ
Να είστε υπομονετικοί με τους άλλους, αλλά πάντα να είστε ανυπόμονοι με τον εαυτό σας. Να έχετε περισσότερες απαιτήσεις από τον εαυτό σας, παρά από τους άλλους.

16.    ΑΝΤΙΛΗΨΗ
Οι ιδιοφυΐες έχουν το διανοητικό τους ραντάρ συνέχεια σε λειτουργία. Σκεφτείτε τις ανάγκες και τα «θέλω» των ανθρώπων γύρω σας, περισσότερο από τα δικά σας.

17.    ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ
Οι ιδιοφυΐες δεν μπορούν να ανεχτούν τη μετριότητα, ειδικά αν αυτή αφορά τον εαυτό τους. Πότε να μην ικανοποιήστε εύκολα με τον εαυτό σας. Πάντα να προσπαθείτε να πηγαίνετε ακόμα καλύτερα.

18.    ΑΙΣΘΗΣΗ ΧΙΟΥΜΟΡ
Να είστε πρόθυμοι να αυτοσαρκαστείτε. Μην προσβάλεστε όταν ένα αστείο αφορά εσάς.

19.    ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Όσο περισσότερα πράγματα μπορείτε να φέρετε εις πέρας, τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη θα έχετε στον εαυτό σας. Μην φοβάστε να προσπαθήσετε κάτι καινούργιο.

20. ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
Εάν είστε ευέλικτοι μπορείτε να προσαρμοστείτε εύκολα σε συνθήκες που αλλάζουν γρήγορα. Αντισταθείτε στο να κάνετε τα πράγματα με τον ίδιο παλιό τρόπο. Να είστε πρόθυμοι να εξετάσετε νέες επιλογές.

21. ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ
Ένα μυαλό που είναι πάντα σε εγρήγορση θα σας βοηθήσει να αναζητήσετε νέες πληροφορίες. Μη φοβάστε να παραδεχτείτε ότι δεν ξέρετε κάτι. Πάντα να κάνετε ερωτήσεις για πράγματα που δεν καταλαβαίνετε.

22. ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ
 Κάντε τα πράγματα όπως εσείς πιστεύετε ότι πρέπει να γίνουν,
χωρίς να φοβάστε μη σας αποδοκιμάσουν.

23. ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ
Κρατήστε τα πόδια σας στο έδαφος, αλλά να έχετε το κεφάλι σας στα σύννεφα. Προσπαθήστε να επιτύχετε σπουδαία πράγματα, όχι μόνο για σας, αλλά και για το γενικότερο καλό.

24. ΦΑΝΤΑΣΙΑ
Οι ιδιοφυΐες ξέρουν πώς να δουν τα πράγματα από μία διαφορετική προοπτική, σε σχέση με όλους τους άλλους. Αφήστε το μυαλό σας ελεύθερο να δημιουργήσει πράγματα. Δώστε κάθε μέρα στον εαυτό σας χρόνο να ονειρευτεί και να φανταστεί, όπως ακριβώς κάνατε όταν είσασταν παιδί.

Τα παραπάνω είναι σύμφωνα με την ΑΜΤ Σύμβουλοι Επιχειρήσεων. Δεν είναι απαραίτητα πως συμφωνούμε σε όλα όμως πείτε μας τις σκέψεις σας.

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Η αποτυχία της επιτυχίας

Στην κοινωνία μας επιβραβεύεται πάντα η επιτυχία, πάντα ο νικητής και πάντα ο πρώτος. Δεν είναι τυχαίο βέβαια αφού η βάση της κοινωνίας μας είναι ο ανταγωνισμός.

Υπάρχει η επί της τύχης κατάσταση δηλαδή, μια ενέργεια που βρέθηκε πέραν και πάνω της τύχης και έγινε γεγονός πρωτεύον. Υπάρχει και ο αντί-αγώνας (ανταγωνισμός) δηλαδή δυο ή περισσότεροι αντί-Πάλοι που μάχονται (θεμιτά ή αθέμιτα) κόντρα ο ένας στον άλλον προκειμένου να πρωτεύσουν.

Δυστυχώς στην κοινωνία μας δεν επιβραβεύεται το λάθος.   Αν το εξετάσει κανείς αυτό συμβαίνει γιατί η κοινωνία μας έχει ανταγωνιστικές βάσεις. Υπάρχουν λάθη Και λάθη βέβαια και όλα έχουν το κόστος τους. Αλλά γενικότερα μια αναγνώριση της "αποτυχίας" ή της λάθους επιλογής, θα έπρεπε να είναι γεγονός για να χαρεί κανείς αφού αναγνωρίζοντας τα λάθη της αποτυχίας μαθαίνουμε. Είναι ο μόνος τρόπος να μάθουμε μέσα από την αποτυχία.

Βέβαια για να μάθουμε πρέπει να εξετάσουμε, να μελετήσουμε αυτά που μας συμβαίνουν και όχι να τα δούμε πίσω από το προσωπείο της κοινωνίας γιατί τότε αποφεύγουμε την ουσία.

Έτσι οι άνθρωποι καταφεύγουν σε ένα σωρό λανθασμένες ενέργειες προκειμένου να κρύψουν την αποτυχία τους εκτός και αν είναι οφθαλμοφανής. Υπάρχουν άνθρωποι που θα κάνουν τα πάντα ακόμα και εις βάρος του εαυτού τους προκειμένου να μην παραδεχτούν το λάθος μιας επιλογής τους και να αντιληφθούν πράγματα μέσα από αυτό.

Η αποτυχία μέσα από το σύστημα είναι κατακριτέα αν και η μόνη διαφορά ανάμεσα στην επί-τυχία και την από-τυχία είναι πως στην δεύτερη περίπτωση η "τύχη" δεν ήταν με το μέρος μας. Όταν λέω τύχη βέβαια δεν εννοώ εντελώς τύχη αλλά διάφορες λεπτομέρειες που δεν έγιναν και οδήγησαν στην αποτυχία.

Το σύστημα και ο κοινωνικός περίγυρος μα πλάθει με τέτοιο τρόπο που όποιο μονοπάτι στηθεί στον δρόμο μας ακόμα και αν το αναγνωρίζουμε ως αρνητικό , να νιώθουμε την ανάγκη να το περπατήσουμε για να μην κουβαλήσουμε την "ρετσινιά" της αποτυχίας.  Είμαστε τόσο φοβισμένοι να ακολουθήσουμε αυτό που λέει η καρδιά μας που δημιουργούμε χίλιες δυο δικαιολογίες προκειμένου να μείνουμε στο "μονοπάτι" που έστησαν για μας.

Υπάρχουν τόσες κοινωνικές "ταμπέλες" για τόσα πράγματα, που όλες μαζί διαμορφώνουν το μονοπάτι που οι περισσότεροι προσπαθούν να διασχίσουν. Ταμπέλες όπως "δεν θα γίνεις μουσικός θα πεινάσεις", "ένα παιδί ίσον κανένα", "μα είναι καλό παιδί", "μα είσαι τόσα χρόνια μαζί της", "δημόσιος υπάλληλος λίγα αλλά σταθερά", "αυτός θα σε παρατήσει τι να κάνει μαζί σου" και και και…

Χίλια δυο πράγματα που ο κοινωνικός περίγυρος με τρόπο ή εντελώς φανερά τοποθετεί στην κρίση μας και διαμορφώνει τις προσδοκίες του. Προσδοκίες που δεν συμπίπτουν πάντα με μας, με το μέσα μας…. όμως λόγω του συστήματος θα κάνουμε τα πάντα για να δείξουμε πως συμμεριζόμαστε προκειμένου να μην χρεωθούμε μια αποτυχία.

Βέβαια είναι το ίδιο κοινωνικό σύστημα που όταν ακολουθήσουμε τον δρόμο και τις "ταμπέλες" που μας έθεσε όταν αποδειχθεί πως ήταν λάθος για εμάς θα γυρίσει να πει "εσύ το επέλεξες".

Πολλές φορές κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας εφευρίσκοντας πράγματα προκειμένου να δικαιολογήσουμε την επιλογή μας παρόλο που γνωρίζουμε πως είναι εναντίον μας προκειμένου να μην παραδεχτούμε το λάθος μας.

Είναι η αποστροφή στο λάθος, την "αποτυχία" και ο άκρατος εγωισμός που αναπτύσσεται στην κοινωνία μας που κάνουν την λέξη συγνώμη όλο και πιο σπάνια αλλά και τις πράξεις συγνώμης ανύπαρκτες.

Αν λοιπόν δεν πετάξουμε ψηλά έξω από το μονοπάτι που μας στήνει κάθε φορά το σύστημα και η κοινωνία για να μπορέσουμε να δούμε την συνολική εικόνα σε σχέση με μας και το τι πραγματικά θέλουμε τότε ποτέ δεν θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις φοβίες μας , τα κόμπλεξ μας και να ζήσουμε ελεύθεροι πέρα από το δρόμο που όρισαν για εμάς.

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Hot Sonakshi Sinha, Car Price in India