Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Ο άνθρωπος στα χρόνια της φοβίας

Φόβος και Φοβία

Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου. Είναι ένας μηχανισμός που μας προστατεύει. Όταν όμως ο φόβος συνεχίζει να υφίσταται, ενώ δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος, τότε μετατρέπεται σε φοβία και γίνεται εμπόδιο στην φυσιολογική αντιμετώπιση της καθημερινότητας του ατόμου.

Ο φόβος είναι μιά λειτουργία και προστασίας του ατόμου απαραίτητη για τη σωματική αλλά και τη ψυχική του υγεία. Ο φόβος είναι υγιής , όταν όμως μετατρέπεται σε φοβία,πρέπει να αντιμετωπιστεί ,πολλές φορές τα άτομα που διακατέχονται από φοβίες , αντιμετωπίζουν δυσκολία ακομη και στην απλή καθημερινότητα τους ,μιά βόλτα , ένα μικρό ταξίδι , ακόμη και μιά φιλική επίσκεψη μπορεί να μετατραπεί σε μια επώδινη διαδικασία που τους καταρακώνει. Τα συμπτώματα της φοβίας είναι πολλά, φόβος, πανικός, τρόμος, φρίκη.

Πηγή http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%8C%CE%B2%CE%BF%CF%82


Το συμπέρασμα απο τα παραπάνω είναι ένας φαύλος κύκλος όπου ο φόβος μετατρέπεται σε φοβία, η φοβία μεγιστοποιεί και δημιουργεί νέους φόβους, που θα τους χειραγωγήσουν καταλλήλως, για να τους μετατρέψουν σε ακόμη μεγαλύτερη φοβία και ούτω καθ'εξής.

Σημείωστε πόσες φορές θα πούμε τη λέξη φοβάμαι χωρίς να υπάρχει πραγματικός λόγος, παρά μόνο πλασματικός, αλλά τόσο βαθιά εδραιωμένος μέσα μας, που να να δημιουργεί το συναίσθημα στην ίδια και περισσότερη ένταση, σαν να υπήρχε στα αλήθεια ή αιτία.

Ο φόβος φυλάει τα έρμα έλεγαν οι παλιοί, αλλά στη σημερινή εποχή μάλλον ισχύει ότι οι φοβίες μαντρώνουν τα έρμα, δευκολύνοντας τη δημιουργία της ψυχολογίας της μάζας απέναντι στο εγώ. Οταν όλοι φοβομάστε το ίδιο πράγμα δημιουργούμε φοβικούς δεσμούς και όσο μεγεθύνεται η μάζα αυτών που φοβούνται το ίδιο πράγμα, τόσο μεγεθύνεται και καλλιεργείται ο φόβος. Για να το φοβούνται όλοι έχουν δίκιο, μάλλον εγώ είμαι εκτός τόπου και χρόνου, σκέφτεται κάποιος και αμέσως μετά αρχίζει και φοβάται από μια πλασματική αιτία η οποία γίνεται τόσο πραγματική, ώστε η μάζα να αντιδρά χωρίς να υπάρχει η δράση, το αίτιο.

Εκεί ακριβώς ποντάρουν όσοι θέλουν να κατευθύνουν τις μάζες πια. Δεν χρειάζεται να υπάρχει αίτιο για να φοβηθείς το πόλεμο, αρκεί να σου εμφυτεύσουν στο κεφάλι τη φοβία του πολέμου ως απόρροια του φόβου που ο άνθρωπος έχει για το θάνατο.

Και για να είναι πλέον πιστευτός δημιουργείται ο υπερθετικός της φοβίας ο τρόμος.
Εκεί πλέον οι μάζες γίνονται απόλυτα υποχείρια και η αντίδραση στην υπερθετική φοβία, είναι απόλυτα υποκεινούμενη και καθοδηγούμενη. Εκεί υπάρχει πια μια κατάσταση παραλόγου, σαν αυτή που ζούμε καθημερινά, όπου πλέον δημιουργείται και η λαγνεία προς τον τρόμο.

Θεωρούμε απόλυτα φυσιολογικό να αντιδρούμε σαν τρομαγμένοι, ενώ θεωρούμε τρελλό όποιον λειτουργεί υπο το κράτος της λογικής και προσπαθεί να διατηρήσει την ατομικότητα του, την ικανότητα αμφισβήτησης της μάζας. Τα όρια του παραλόγου και της λογικής χάνονται στην εποχή μας, όπου οι λογικοί θεωρούνται παράλογοι και το αντίστροφο.

Ετσι ζούμε τη κάθε μέρα μας περιμένοντας την επιβεβαίωση των φοβιών μας και του τρόμου, για την καταστροφή του πλανήτη, για την οικονομική χρεωκοπία για την απειλή από τους τρομοκράτες και όλα τα άλλα που έχουν φυτρώσει στο κεφάλι μας.

Και ακόμη χειρότερο ζούμε με τις ενοχές ότι έχουμε συμβάλλει να συμβαίνει κάτι που δεν συμβαίνει, αλλά είναι απλά μια πλασματική υποθετική κατάσταση, φταίμε στο ότι μπορεί να πεινάσουμε, να μας επιτεθούν οι Τούρκοι, να καταστραφεί ο πλανήτης, συμπεριφερόμενοι με τέτοιο τρόπο ώστε τελικά αντί να κάνουμε κάτι για να μην βγεί αληθινό το σενάριο, να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να γίνει πραγματικότητα, απλά γιατί εάν δεν βγεί τότε θα έχουμε επιβεβαιώσει το χειρότερο και πιο ενδόμυχο φόβο μας, φοβία μας μάλλον, ότι χαραμίσαμε τη ζωή μας χωρίς να μπορέσουμε για μια μέρα να μην φοβόμαστε, ή τουλάχιστον να είμαστε ελεύθεροι να διαλέξουμε εαν, τι, πόσο και γιατί πρέπει να φοβόμαστε.

Οπως είπε ο Καζαντάζακης στη περιώνυμη φράση ...δεν φοβάμαι τίποτα είμαι λεύτερος...

Αντωνία Πάππας

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Ευχαριστούμε το Focus

Οι ανθρώπινες ζημίες από τους Γερμανούς κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο υπολο­γίζονται ως κάτωθι :











Φονευθέντες στον πόλεμο                                                     16.000

Από ωμότητες Γερμανών, Βουλγάρων & 'Ιταλών,         41.000

Από βομβαρδισμούς και ναυάγια                                             7.000

Από αντίποινα ανταρτοπόλεμου                                             30.000

Από την πείνα                                                                       300.000

Από μη επιστροφή εξ εκπατρισμού                                       80.000

Σύνολο                                                                                 474.000 θύματα



ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ


Εις τους αριθμούς αυτούς πρέπει να προστεθούν οι ζημιές που προέρχονται από την αύξηση της θνησιμότητας από τις στερήσεις και από την μείωση των γεννήσεων κατά την περίοδο της Κατοχής, πού υπολογίστηκαν σε 300.000.. Τέλος στους παραπάνω αριθμούς δεν περιλαμβάνονται αυτοί που κατάντησαν ανίκα­νοι προς εργασία, ανάπηροι και ασθενείς. 

Επομένως οι απώλειες σε ανθρώπινα θύματα πλησιάζουν το εκατομμύριο.

Όσον άφορα τις υλικές ζημίας έχουμε:

α) Διαρπαγή του γεωργικού καλλιεργητικού κεφαλαίου και μείωση της παραγωγής, που υπολογίστηκε στο τέλος του πολέμου σε 40% για τα δημητριακά, 80% για τον καπνό, 70% για το βαμβάκι, 60% για την σταφίδα, 50% για τα αμπέλια κ.ο.κ.

β) Μείωση του κτηνοτροφικού κεφαλαίου που υπολογίστηκε σε απώλειες του 50% για τα μεγάλα ζώα και σε 30% για τα μικρά.

γ) Ελάττωση των δασών μας κατά 20%.

δ) Νέκρωση της μεταλλευτικής κινήσεως και καταστροφή των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων.

ε) Ελάττωση της βιομηχανικής παραγωγής στο 50% σχεδόν, με ζημιές στο βιομηχανικό κεφάλαιο.

στ) Καταστροφή των συγκοινωνιών, δηλαδή :

  • του μεγαλύτερου μέρους του σιδηροδρομικού υλικού,
  • του μεγαλύτερου μέρους του σιδηροδρομικού δικτύου
  • του μεγαλύτερου μέρους των γεφυρών,
  • μεγάλες βλάβες στο οδικό δίκτυο
  • διαρπαγή του 70% των αυτοκινήτων,
  • καταστροφή των λιμενικών εγκαταστάσεων και της διώρυγας της Κορίνθου.

ζ) Απώλεια του 73% της εμπορικής και της επιβατηγού ναυ­τιλίας της Χώρας.

η) Καταστροφή ολική 100.000 περίπου κατοικιών και με­ρική 50.000 περίπου κατοικιών.

θ) Καταστροφή πολλών δημοσίων και παραγωγικών έργων.

ι) Υποτίμηση μέχρις εξαφανισμού της αξίας της δραχμής.


Η διώρυγα της Κορίνθου

Καταστράφηκε κατά την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής

Κατά την απελευθέρωση 1944 και σε σχέση με τον Απρίλιο τού 1941

το κόστος ζωής ήταν αυξημένο κατά 2.305.986.911 φορές

η νομισματική κυκλοφορία ήταν αυξημένη κατά 8.276.320 φορές και

η τιμή της χρυσής λίρας ήταν αυξημένη κατά 1.633.540.989 φορές.

ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ

Η μεγάλη αύξηση που εμφάνισαν οι δείκτες των τιμών καταναλωτή και της νομισματικής κυκλοφορίας δεν είναι ά­σχετη από το γεγονός ότι οι γερμανικές αρχές Κατοχής - παρά τα διεθνή νόμι­μα, τη συμφωνία της Χάγης, αλλά και τη δική τους συμφωνία της Ρώμης τον Μάρτιο του 1942 - εισέπρατταν χρημα­τικά ποσά μεγαλύτερα από τα προβλε­πόμενα για τη συντήρηση των δυνάμε­ων της κατοχής.

Με βάση τη συμφωνία της Ρώμης, οι κατά μήνα αναλήψεις πέ­ραν του 1,5 δισεκατομμυρίου δολα­ρίων -δηλαδή πέραν του ποσού που α­ντιπροσώπευαν τα έξοδα Κατοχής- θα πιστώνονταν στην Ελλάδα ως δάνειο της προς τη Γερμανία και την Ιταλία. Έτσι, οδηγηθήκαμε στο λεγόμενο πρόβλημα του κατοχικού δανείου. Το πο­σό του κατοχικού δανείου, ανατοκιζόμενο από το 1945 έως το 2000, ανήρχε­το, σε τιμές του 2000, στα 18 δισεκα­τομμύρια δολάρια (ίσως και περισσότερο). Σήμερα το ποσό αυτό ανατοκιζόμενο φθάνει σε λίαν υψηλότερες τιμές.

Περισσότερα διαβάστε στην  ιστοσελίδα:http://boraeinai.blogspot.com/2010/02/forum.html





Σχόλιο Σκέψις : Ευχαριστούμε λοιπόν το περιοδικό Focus γιατί μας θύμισε άθελά του ποιοί είναι οι εταίροι μας που υποτίθεται οραματίζονται μια κοινή Ευρώπη.

Μάθε παιδί μου γράμματα.....


Για να ξέρουμε τουλάχιστον τι λένε οι επαϊοντες

Το λεξιλόγιο της οικονομικής κρίσης (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 7/2/2010)

ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΤΑ «ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ» ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ
Του Κ. ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ

Δύσκολη η συγκυρία, δύσκολοι και οι οικονομικοί όροι που κυριαρχούν αυτή την περίοδο στην επικαιρότητα. Ομόλογα, spreads, κερδοσκοπία ζαλίζουν τους πολίτες που δεν ασχολούνται με την... τέχνη των οικονομικών, αλλά αυτοί οι όροι επηρεάζουν πλέον καθοριστικά την καθημερινότητά μας.
Η «Οικονομία» ξετυλίγει το κουβάρι αυτών των όρων και το πώς αλληλεπιδρούν στην πορεία της χώρας, εν μέσω κρίσης.

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=129399

(Μπορείτε να ανατρέξτε στο link, θα σας λύσει πολλές απορίες, γιατί η οικονομική κρίση έχει τη δική της γλώσσα)

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Αλληλεγγύη για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μαυρίκος,oικονομολόγος

Λίγο έως πολύ, νομίζω πως όλοι έχουν αντιληφθεί την μεγάλη οικονομική κρίση που εξελίσσεται σε όλο τον κόσμο. Δεν θα προχωρήσω σε αναλύσεις των αιτιών και ούτε σε προβλέψεις επιδείνωσης, που λίγο πολύ όλοι τις αναμένουν.

Αντίθετα κρίνω πολύ σημαντικό να δώσω μια κρίσιμη σύσταση που μπορεί να εμποδίσει σε ένα βαθμό την επιδείνωση που όλοι περιμένουμε…

Στηρίξτε τα ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες, γιατί έτσι θα στηρίξετε τις θέσεις εργασίας σας και θα δημιουργήσετε θέσεις εργασίας για συμπατριώτες σας!!!

Σκεφτείτε μερικά απλά παραδείγματα αλλαγών και τις επιπτώσεις τους:

α.. Αντί για τυρί gouda ψωνίστε Λογάδι Ηπείρου ή Μακεδονικό Τυρί. Λιώνουν το ίδιο καλά στην     πίτσα και στα τοστ.

β.. Αντί για Coca Cola, Pepsi Cola, αγοράστε αναψυκτικά Lux, Εψα.

γ.. Αντί για Heineken και Amstel, αγοράστε Kraft, Βεργίνα ή προτιμήστε ελληνικά κρασιά.

δ.. Αντί για μακαρόνια Barilla, Misco που παράγονται από πολυεθνική, αγοράστε μακαρόνια     Μέλισσα.

ε.. Αντί για …… προσούτο, αγοράστε ελληνικά αλλαντικά.

ζ.. Αντί για σκληρό τυρί Δανίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια (παράδειγμα Γκλίτσα,     Όλυμπος).

η.. Αντί για γάλα εισαγωγής Βερόπουλου και Lidl αγοράστε γάλα, ΑΓΝΟ, ΜΕΒΓΑΛ, Όλυμπος, ΔΕΛΤΑ.

θ.. Αντί για Ουίσκυ, αγοράστε τσίπουρο, ούζο, τσικουδιά.

ι.. Αντί για σοκολάτες Nestle, αγοράστε σοκολάτες ΙΟΝ.

κ.. Αντί για ταξίδια εκτός Ελλάδας, προτιμήστε φέτος την Ελλάδα και μόνο!!

λ.. Αντί για Marlboro, Camel των αγαπημένων αμερικάνων, αγοράστε ΚΑΡΕΛΙΑ, ΣΕΚΑΠ.

Δείτε τις επιπτώσεις τους:

1.. Όταν αγοράζετε προϊόντα πολυεθνικών εταιρειών, αποδυναμώνετε τις ελληνικές παραγωγές. Αποδυναμώνοντας Ελληνικές Παραγωγές, βοηθάτε στην επιδείνωση της ανεργίας. Αντίθετα ενισχύοντας Ελληνικές Παραγωγές σε τόσο δύσκολους καιρούς, βοηθάτε την διατήρηση και αύξηση θέσεων εργασίας!!

2.. Όταν αγοράζετε εισαγόμενα προϊόντα, ουσιαστικά δίνετε ένα 50% των χρημάτων σας σε εργοστάσια άλλων χωρών που απασχολούν αποκλειστικά αλλοδαπούς.
Σκεφτείτε επίσης ότι αν η κάθε Ελληνική Οικογένεια στρέψει 500 ευρώ ετησίως σε ελληνικά προϊόντα, τότε για κάθε χίλιες οικογένειες, θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση ελληνικών προϊόντων κατά 500.000 ευρώ και θα δημιουργηθεί μια τελική κυκλοφορία χρήματος ισοδύναμη με περίπου 4.500.000 ευρώ στην αγορά!!

Ή πιο απλά, 1000 οικογένειες μπορούν να δημιουργήσουν 100-150 θέσεις εργασίας τουλάχιστον!!!

Αλλάζοντας απλά την κατανάλωση από προϊόντα πολυεθνικών και από εισαγόμενα προϊόντα. Τελικά σκεφτείτε ότι αν όλοι μας υιοθετήσουμε μια τέτοια συνήθεια, τότε 1.000.000 οικογένειες θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην πρόσληψη 100,000-150.000 συμπατριωτών μας!!!

Επομένως όταν κάνετε την επόμενη αγορά σας, σκεφτείτε ότι ίσως να βοηθάτε μεσοπρόθεσμα την επαγγελματική σας εξέλιξη ή την επαγγελματική εξέλιξη αγαπημένων σας προσώπων.

Αγαπητοί Συμπατριώτες ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!

Δημοσιεύτηκε εδω: http://olympia.gr/2010/02/18/αλληλεγγύη-για-την-αντιμετώπιση-της-ο/#respond

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Αιδώς Αργείοι... Για ένα δάνειο......



Άθλια επίθεση γερμανικού περιοδικού με την Αφροδίτη της Μήλου

http://www.madata.gr/epikairotita/economy/53554.html

http://www.focus.de/magazin/videos/focus-titel-betrueger-in-der-euro-familie_vid_15672.html

Ένα άθλιο εξώφυλλο επέλεξε το γερμανικό περιοδικό Focus, για να επιτεθεί και πάλι στην Ελλάδα, όπως το συνηθίζουν το τελευταίο διάστημα και τα γερμανικά έντυπα.

Επέλεξε λοιπόν να παρουσιάσει την Αφροδίτη της Μήλου, σε επεξεργασία Photoshop, τυλιγμένη από τη μέση και κάτω με την ελληνική σημαία, να κάνει τη γνωστή χειρονομία με το μεσαίο δάχτυλο.

Και σίγουρα δεν πρόκειται για χιούμορ, αφού το άθλιο φωτομοντάζ συνοδεύεται από τον επίσης άθλιο κεντρικό τίτλο «Απατεώνες στην ευρω-οικογένεια» και τον υπότιτλο «Μας στερούν τα χρήματά μας και τι γίνεται σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία».

Το απαράδεκτο φωτομοντάζ, όπως και το δημοσίευμα στο σύνολό του, προκάλεσε αντιδράσεις Ελλήνων του εξωτερικού, και όχι μόνο, οι οποίοι το καταδίκασαν στέλνοντας ηλεκτρονικά μηνύματα στη διεύθυνση του περιοδικού.

Το συγκεκριμένο περιοδικό δεν εκφράζει σαφέστατα το σύνολο της κοινής γνώμης στη Γερμανία, αλλά ούτε και την επίσημη άποψη της γερμανικής κυβέρνησης. Προκαλεί όμως, και μάλιστα υπερβαίνοντας κάθε έννοια δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Σχόλιο
Ο Θουκυδίδης το είπε εδώ και εκατοντάδες χρόνια ...και έχει ξαναγραφτεί σε αυτό εδώ το μπλογκ "για να έχεις τον σεβασμό των αντιπάλων, ακόμα και αν αυτοί είναι πολύ ισχυρότεροι από σένα πρέπει όταν σε θίγουν για ελάσσονα θέματα να αντιδράς σαν να σε έχουν θίξει σε μείζονα.
Νομίζω ότι ο Θουκυδίδης θα είχε πάρει των ομματιών του εάν ζούσε στη σημερινή Ελλάδα...και έβλεπε αυτή τη κατρακύλα χωρίς τέλος....

Οι Γερμανοί και οι βάρβαροι ξανάρχονται και δυστυχώς το όπλο της οικονομικής εξαθλίωσης, με το οποίο απειλούν την Ελλάδα, είναι πολύ ισχυρότερο από όλα τα όπλα και τα βλήματα και τους βομβαρδισμούς που ισοπέδωσαν την Ελλάδα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η λέξη "Αέρα" που φώναζαν πέφτοντας στα χαρακώματα οι πατεράδες και παππούδες μας, στη σημερινή εποχή δεν έχει τίποτα το επικό και το ηρωϊκό, αλλά μάλλον παραπέμπει στο εξευτελιστικό όρο του τζόγου κάποιων λιμοκοντόρων που έπαιξαν με τις οικονομίες του ελληνικού λαού και την ελπίδα του για μια λαμπερή ζωή.

Και καθώς σωριάζονταν σε ερείπια τα όνειρα, άρχιζε και η τελική κατηφόρα, το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο, με πράσινες και μπλε αποχρώσεις ανακατεμένες με το κίτρινο χρώμα του τύπου που παιάνιζε με μεγάλους τίτλους τη κατάντια αυτής της χώρας.

Μέσα από όλα αυτό τον ορυμαγδό προέκυψε το νέο αδίστακτο χρήμα, αυτό που δεν απορρέει από παραγωγή προϊόντων, από μια υγιή οικονομία, αλλά από τον αέρα που κυκλοφορούσε και κυκλοφορεί στα ταμπλό των υπολογιστών των χρηματιστηριακών εταιρειών και τραπεζών και των αέρα στα μυαλά των Νεοελλήνων.

Αυτό το χρήμα δεν έχει χρώμα, πατρίδα, ρίζα, μόνος του σκοπός να γεννά και άλλο αδίστακτο χρήμα και να χρηματοδοτεί πολιτικούς για να υπηρετούν και να διευκολύνουν αυτούς που το κατέχουν.

Οπότε μην κόπτεστε τόσο απόψε στα κανάλια κύριοι πολιτικοί -δημοσιογράφοι - και λοιποί παράγοντες - για μια Αφροδίτη της Μήλου, που σας λέει τι πραγματικά πρέπει να σας κάνουν και την ελληνική σημαία που στολίζει τα οπίσθια της θεάς. Εσύ έχετε προ πολλού γράψει στα εμπρόσθια και οπίσθια σας αυτή τη χώρα, τους πολίτες της και τη κληρονομιά των οικουμενικών και φωτεινών πνευμάτων που πάτησαν στα χώματα αυτής της χώρας, που εσείς βιάζετε ασύστολα. Αιδώς Αργείοι...ξεπουληθήκαμε....ξεφτιλιστήκαμε ...αργεί ακόμη ο πάτος αυτού του πηγαδιού...;

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Διάλογο για το Αιγαίο επιδιώκει η Άγκυρα

Η Άγκυρα υπογράμμισε την αποφασιστικότητά της για «συνέχιση των δραστηριοτήτων» με σκοπό την «υπεράσπιση των δικαιωμάτων και συμφερόντων τους στην Ανατολική Μεσόγειο», αναφέρεται στην ανακοίνωση του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας.

Ως προς τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:«Αξιολογήθηκαν λεπτομερώς υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων τα υφιστάμενα μεταξύ της χώρας μας και της Ελλάδας αλληλένδετα προβλήματα του Αιγαίου και τα νόμιμα και ζωτικά δικαιώματα και συμφέροντα της χώρας μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

ΠΗΓΗ: news.gr.msn.com

Για όσους παρακολουθούν τα γραφόμενα στο blog Σκέψις, θα θυμούνται το άρθρο μου στις 2 Φεβρουαρίου με τίτλο " Θερμό επισόδειο ως τον Ιούλιο ".
Το παραπάνω βέβαια δημοσίευμα έρχεται να επιβεβαιώσει τα γραφόμενα, αφού η Τουρκία δεν είναι δυνατόν να αφήσει την ελληνική χρεοκοπία χωρίς να κερδίσει κάτι από αυτό.

Έχετε λοιπόν λίγη υπομονή και παρακολουθείστε τα βήματα της Άγκυρας πως σιγά σιγά θα κλιμακώσει την ένταση ώς τον Ιούλιο.

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Απέσυραν τον πίνακα του Ντελακρουά με τη Σφαγή της Χίου

Απέσυραν τον πίνακα του Ντελακρουά με τη Σφαγή της Χίου για να μη προκαλείται η Τουρκία!

Σωρεία σοβαρών ερωτημάτων προκαλεί η απόφαση (άγνωστος ο εμπνευστής), να μην εκτίθεται, από τώρα και στο εξής, στο επισκευασμένο Βυζαντινό Μουσείο Χίου (Μετζιτιέ Τζαμί), το πιστό αντίγραφο της Σφαγής της Χίου, του διάσημου Γάλλου Ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά. Την έλλειψη του πίνακα, διαπίστωσε σε ξενάγησή της, στο χώρο της έκθεσης η Νομαρχιακή Σύμβουλος Χίου Ισαβέλλα Μπουρνιά, η οποία ήδη με επιστολή της προς τον Υπουργό Πολιτισμού Παύλο Γερουλάνο, ζητά την παρέμβασή του.

Όπως αναφέρει η τοπική εφημερίδα "Πατρίδα", υπάρχει ήδη μία μυστική προφορική συμφωνία προκειμένου να καθαιρεθεί ο πίνακας, ως ένδειξη απάλειψης του ιστορικού χάσματος που χωρίζει τους δύο λαούς!

Η Τουρκία, επεδίωξε τη μεν πρώτη φορά, να αφαιρεθούν οι ταμπέλες από τις οστεοθήκες των θυμάτων της Σφαγής, στη Μονή του Αγίου Μηνά, που έφεραν την επιγραφή: “ΕΡΓΑ ΟΘΩΜΑΝΩΝ” καθώς και την καθαίρεση της αντίστοιχης επιγραφής στη Νέα Μονή Χίου. Έξι ημέρες, πάντως, πριν γιορτάσουμε την επέτειο της απελευθέρωσης της Χίου (11η Νοεμβρίου 1912) και την ενσωμάτωση με την Ελλάδα, πολλοί αναρωτιούνται, ως που θα φθάσει η Ελληνική υποχώρηση και αν αυτή είναι άξια να διαγράψει τη σφαγή 58.000 κατοίκων και την εξαφάνιση πολιτιστικών εκθεμάτων πανευρωπαϊκής και παγκόσμια εμβέλειας.

Για την Ιστορία (όχι αυτή που διδάσκεται στα σχολεία πάντως), ο αφανισμός των κατοίκων της Χίου συγκλόνισε όχι μόνο τον Ελληνισμό , αλλά και όλη την Ευρώπη. Οι εφημερίδες έγραφαν άρθρα εκφράζοντας τον αποτροπιασμό τους για τη μεγάλη σφαγή. Βιβλία κυκλοφορούσαν στην Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία και οι φιλέλληνες προσπαθούσαν να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη για να βοηθήσουν τα θύματα. Από τη μεγάλη σφαγή της Χίου εμπνεύστηκε και ο Βίκτωρ Ουγκώ το ποίημά του "Το Ελληνόπαιδο".

ΠΗΓΗ: strategy-geopolitics4.blogspot.com

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Μετεξεταστέοι στην Αυτογνωσία


Στην εποχή της πληθώρας γνώσεων, της ευκολίας πρόσβασης στη γνώση, της εκπαίδευσης η οποία σκοπό έχει την γνώση των άλλων του κόσμου γύρω μας, πόσο άραγε γνωρίζουμε τον εαυτό μας ; πόσο ασχολούμαστε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, πόσο εκπαιδευόμαστε στην αυτογνωσία και τελικά πόσο κατανοούμε ότι η έλλειψη αυτογνωσίας είναι η μήτηρ των δεινών μας ως φυλής και ατομικά.

Κάποτε στην Αρχαία Ελλάδα έζησε ο Πυθαγόρας ο Διδάσκαλος της Αυτογνωσίας.

Ο Πυθαγόρας είχε πολλούς και πιστούς μαθητές. Κάθε φορά που έμπαιναν στο σπίτι του τους έλεγε να λένε τα εξής. Που έσφαλα; τι έκανα; τι έπρεπε να κάνω και δεν έκανα;

Ήταν εξαιρετικά δύσκολο να γίνει κανείς δεκτός στη Σχολή των Πυθαγορείων, και ακόμη και όταν γινόταν δεκτός, κανείς απαιτούνταν πλήρη μυστικότητα για τα πάντα όσα άκουγε ή έβλεπε εκεί μέσα (όσα άκουγε ή έβλεπε μόνο, διότι του απαγορευόταν να μιλάει εκεί, να πει έστω και την παραμικρή λέξη, για αρκετά χρόνια).

Ο υποψήφιος μαθητής καλούταν στο Γυμναστήριο της Σχολής, όπου συμμετείχε σε ασκήσεις μαζί με τους άλλους μαθητές. Η πάλη απαγορευόταν από τον Πυθαγόρα, διότι έλεγε ότι εκείνοι που προορίζονται για την άσκηση της αρετής, δεν έπρεπε να κυλιούνται στο χώμα σαν τα ζώα.

Ακολουθούσε συμπόσιο κατά το οποίο ο υποψήφιος δεχόταν όλων των ειδών τις παράξενες ερωτήσεις, στις οποίες έπρεπε να απαντήσει αβίαστα και ελεύθερα. Ο Πυθαγόρας και οι συνεργάτες του παρακολουθούσαν με προσοχή τους μορφασμούς, τις όψεις και το γέλιο του υποψήφιου, βγάζοντας συμπεράσματα για την προσωπικότητα του, τον «φυσιογνωμούσαν» όπως έλεγαν.

Αργότερα, ο υποψήφιος καλούταν σε ένα σπήλαιο, στο οποίο οι θρύλοι έλεγαν ότι υπήρχαν φαντάσματα και κακά πνεύματα, και του ζητούσαν να περάσει μία νύχτα μόνος του μέσα στο σπήλαιο αυτό. Αυτός που δεν τα κατάφερνε να παραμείνει εκεί, απορριπτόταν ως ασθενής και επιπόλαιος χαρακτήρας. Αν ο υποψήφιος περνούσε επιτυχώς αυτές και άλλες άγνωστες δοκιμασίες, γινόταν δεκτός στην πρώτη τάξη της Σχολής, όπου η φοίτηση του διαρκούσε πέντε ολόκληρα χρόνια.

Σ' αυτό το χρονικό διάστημα, υπέρτατος νόμος ήταν η απόλυτη σιγή. Ο μαθητής ήταν υποχρεωμένος μόνο να ακούει και να μη ρωτά τίποτε, να μη σχολίαζε: τίποτε, να μη μιλάει σε κανέναν, (στην είσοδο της Σχολής υπήρχε η επιγραφή «Εκάς Βέβηλοι», δηλαδή μακριά οι βέβηλοι από εδώ, οι «αμύητοι», δηλαδή -από το «μύω»- αυτοί που δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό -και όχι κάποιοι «βέβηλοι» με τη θρησκευτική έννοια του όρου, δηλαδή ιερόσυλοι ή κάτι τέτοιο.

Το μόνο δόγμα ήταν το «Αυτός Έφα» (που σήμαινε, αυτό το είπε ο Πυθαγόρας, και άρα είναι ορθό και άρα δεν σηκώνει αμφισβήτηση). Οι μαθητές και μαθήτριες αυτής της πρώτης τάξης, ονομαζόντουσαν «ακουσματικοί», και αποτελούσαν το «Ομακόειον» (δηλαδή αυτούς που ακούνε όμοια), που ήταν κοινόβιο, και συντηρούνταν από κοινό ταμείο στο οποίο οι μαθητές είχαν καταθέσει όλη την περιουσία τους. Τα πρώτα μαθήματα ήταν πολύπλοκες διδαχές ηθικής και φιλοσοφίας. Κατά τη διάρκεια αυτών των πέντε ετών, ο μαθητής δεν συναντούσε ποτέ τον ίδιο τον Πυθαγόρα αλλά τους συνεργάτες του (που αναφέρονταν σε αυτόν λέγοντας «Αυτός» και όχι λέγοντας «ο Πυθαγόρας»), και με κάποιους εκλεκτούς ο Πυθαγόρας επικοινωνούσε με ραβασάκια, όπου τους έγραφε διάφορα αινιγματικά μηνύματα.

Μετά τα πέντε χρόνια, αν ο Πυθαγόρας έκρινε ότι ο μαθητής ήταν άξιος «προαγωγής», τον ανακήρυττε «εσωτερικό μαθητή» και τον δεχόταν στην αληθινή Σχολή. Τότε άρχιζε να μαθαίνει για τους αριθμούς και τα γεωμετρικά σχήματα και τη μουσική.

Η μεγαλύτερη αρετή, κατά τον Πυθαγόρα, ήταν η φιλία, και ίσως γι' αυτό έπρεπε να αποδείξει ότι είχε μεγάλες αρετές για να γίνεις φίλος του. Η φιλία για τους Πυθαγόρειους ήταν «εναρμόνιος ισότης» (μια κωδική φράση που ουσιαστικά σήμαινε ότι πρέπει να κάνεις φίλους μόνο τους ίσους σου). Όταν ρωτούσαν τον Πυθαγόρα τι εννοούσε με τη λέξη «φίλος» (γνωρίζοντας ότι άλλα έλεγε και άλλα εννοούσε), ο Πυθαγόρας απαντούσε: «άλλος εγώ». (Στα συμπόσια, μερικοί γνωρίζοντας πόσο καλός ήταν στη φυσιογνωμική, τον ρωτούσαν να τους πει για τον χαρακτήρα τους κρίνοντας τη φυσιογνωμία τους, κι εκείνος απλά έλεγε το περιβόητο: «Υπάρχει πιο εύκολος τρόπος: δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι...»).

Και φανταστείτε τους Νεοέλληνες, μαθητές του Πυθαγόρα με το φουσκωμένο εγώ τους να πρέπει να ασκηθούν πέντε χρόνια στη δοκιμασία της σιωπής, στη δοκιμασία του να μην σχολιάσουν, να μην αρχίζουν να κραυγάζουν, να ειρωνεύονται, να μιλάνε όλοι μαζί χωρίς τελικά να βγαίνει κάποιο συμπέρασμα. Να μην σχολιάσω την αρετή της φιλίας.....στη παρούσα φάση.

Φανταστείτε το δύσμοιρο Πυθαγόρα σε ένα τηλεοπτικό πάνελ, να αντιμετωπίζει τους "αμύητους" Νεοέλληνες και να φυσιογνωμεί (ιδίως σε πάνελ πολιτικών) ή σε οποιαδήποτε καθημερινή συζήτηση, όπου η έλλειψη σιωπής και διαλόγου θεωρείται ένδειξη ανώτερης διανοητικής κατάστασης (τον πήρα από τα μούτρα δεν τον άφησα να πεί κουβέντα), η σιωπή δειλία (δεν μιλάς ε, τι να πεις βρε βλήτο...), έλλειψη μαγκιάς (καθόταν αμίλητος σαν κότα.....) και άλλα πολλά, τα οποία θα οδηγούσαν το Πυθαγόρα να βάλει το πιστόλι στο κρόταφο ή να πιεί (ποιό σύνηθες στην αρχαιότητα) μια νταμιτζάνα κώνειο.

Στη εποχή που ανακαλύπτουμε το τεράστιο διάστημα και το απειροελάχιστο κουάρκ, δεν έχουμε σκύψει μέσα μας να δούμε και να βρούμε τα δικά μας πάθη, να εκτιμήσουμε το τεράστιο μεγαλείο του ανθρώπου του κατέχοντος την αρετή της αυτογνωσίας, εφαρμόζοντας το "εν οίδα ότι ουδέν οίδα".

Μόνο μιλώντας ταπεινά γι΄αυτά που δεν γνωρίζουμε, παρά κομπορρημονώντας για αυτά που πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε, σιωπώντας και αναζητώντας ταπεινά τη γνώση, καλλιεργώντας το διάλογο, έχουμε μια ελπίδα να επαναπροσδιορίσουμε τη πορεία μας ως άτομα και ως φυλή ανθρώπων που πατούν σε χώματα που πάτησαν πνεύματα όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Πυθαγόρας, ο Ηράκλειτος και τόσοι άλλοι.

Δεν τολμώ να πω βέβαια απόγονοι αυτών, γιατί γι' αυτό το έπαθλο θα έπρεπε για τα επόμενα δεν ξέρω πόσα χρόνια να βυθιστούμε ως χώρα σε απόλυτη σιωπή και να επικοινωνούμε ως κωφάλαλοι, κωφοί και άλαλοι, μήπως και καταλάβουμε ότι αυτός που κάθεται σαν κότα τελικά κάνει το αυγό και όχι ο κόκορας που ξελαρυγγιάζεται.....

http://www.xrysalogia.gr/aytognosia_pyth.html
http://el.wikipedia.org

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

50 Ερωτήσεις περί Μεταναστευτικής Ψήφου, Ιθαγένειας



(01) Η ψήφος στους Μετανάστες τι ακριβώς θα προσθέσει στην χώρα που λέγεται Ελλάδα;

(02) Τι ακριβώς έχει η χώρα Ελλάδα που (και) με το δικαίωμα ψήφου θα προσφέρει σε αυτούς τους ανθρώπους;

(03) Γιατί τονίζεται συνεχώς, η οικονομική ωφέλεια της χώρας από τους Μετανάστες; Πότε ερευνήθηκε κάτι τέτοιο σε επίπεδο Επιστημονικού μέτρου, και σε συλλογική κλίμακα;

(04) Γιατί όλοι μας, έχουμε μπολιαστεί ότι δεν προτιμώνται κάποιες δουλειές και ευτυχώς που υπάρχουν οι Μετανάστες, ΕΝΩ, η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες εγκατέλειψαν αυτές τις δουλειές διότι οι Μετανάστες έριξαν τα μεροκάματα;

(05) Αντίθετα, γιατί λογίζεται το παραπάνω σαν επιτυχία διότι, υποτίθεται, κρατά την Ελληνική οικονομία ανταγωνιστική; 

(06) Με αύξηση της ανεργίας των ήδη πολιτών;

(07) Ή είναι τεράστια αποτυχία γιατί το κράτος, με όλες τις κυβερνήσεις, δεν έχει επιτρέψει υποδομές παραγωγής προϊόντων/υπηρεσιών που να αμείβουν ικανοποιητικά τους εργαζόμενους ενώ παραμένουν ανταγωνιστικά;

(08) Αν η Ελλάδα έχει ανάγκες σε Μετανάστες, τότε, γιατί ουδέποτε ζήτησε να έρθουν και να πλαισιώσουν την Ελληνική κοινωνία και το εργατικό δυναμικό της χώρας;
Ο κύριος Παυλόπουλος ευχαρίστησε δημόσια τους εισβάλοντες Πακιστανούς, και άλλους «που μας προτιμούν». Αν αυτό ήταν σωστό, τότε, γιατί δεν ζήτησε νόμιμους Μετανάστες και, ως παράνομοι, θαλασσοπνίγονται;

(09) Οι Μετανάστες στην χώρα μας γιατί προπαγανδίζονται ως εν δυνάμει αιμοδότες του Ασφαλιστικού μας συστήματος, και του Οικονομικού, ενώ, στην χώρα μας για να βρει κάποιος δουλειά πρέπει κάποιος άλλος να την αφήσει;

(10) Αυτός δεν είναι και ο λόγος που η Ελλάδα ουδέποτε ζήτησε Μετανάστες;

(11) Αν τα παιδιά των Μεταναστών δεν έχουν γνωρίσει την πατρική χώρα, και δεν την αγαπούν, όπως είναι μια από τις βασικές αιτιολογίες της απόδοσης ψήφου, τότε, ποια είναι η ευθύνη των γονιών στο σπίτι τους; Τι τα μαθαίνουν;

(12)
α) Γιατί να επωμισθεί η δική μου χώρα ΚΑΙ την ανευθυνότητα αυτών των γονιών, ή την πονηριά τους; Εγώ γιατί λατρεύω (πχ) την Ζάκυνθο σαν κομμάτι της πατρίδας μου και ας μην έχω πάει ποτέ;
β) Οι διάφορες προσφέρουσες κυρίες, μέσω ΜΚΟ ή μη, βγαίνουν μόνιμα, στα έντυπα, φωτογραφίες αγκαλιά με συμπαθή Αφρικανάκια και ουδέποτε με Αλβανάκια, ενώ, οι Αλβανοί, της γειτονικής μας Αλβανίας, είναι το 60% των Μεταναστών και οι Αφρικανοί το 10%.
Γιατί ο ιδιότυπος αυτός ρατσισμός;

(13) Τα παιδιά των παράνομων Μεταναστών (οι οποίοι νομιμοποιήθηκαν εκ των υστέρων) θέλουν να λογίζονται ως δικαιούμενα Ελληνικών Πολιτικών δικαιωμάτων, διακηρύττοντας ότι δεν ευθύνονται για τις πράξεις των γονιών τους.
Τα δικά «μου» παιδιά, τι φταίνε αν κάποτε «εγώ» ψήφισα (πχ) τον κ Σημίτη ο οποίος νομιμοποίησε εισβολείς Μετανάστες;

(14) Αν η ισχνή και μικρή μας χώρα έχει τόσο μεγαλεπήβολες βλέψεις ενσωμάτωσης Μεταναστών, και, το ίδιο πράξει σε αναλογία η ΕΕ, οι χώρες προέλευσης των Μεταναστών σε ποιον θα ανήκουν; τι θα απογίνουν;

(15) Γιατί, αφού ανακουφίσουμε στο μέτρο του δυνατού τους Μετανάστες, δεν καταβάλουμε τις ίδιες προσπάθειες να τους βοηθήσουμε, και στην συνέχεια να επιστρέψουν και να βελτιώσουν την δική τους χώρα;

(16) Όλοι, μα όλοι, οι Μετανάστες διαμαρτύρονται για διάφορα προβλήματα της χώρας μας. Τουλάχιστον, ορισμένοι προσθέτουν για «ξεκάρφωμα» ότι αγαπάνε την χώρα μας. Και εγώ αγαπάω το σπίτι τους αν το βλέπω συνέχεια, θα μου το δώσουν;

(17) Η γενική απορία είναι γιατί δεν έμεναν στα προβλήματα της δικής τους χώρας, αλλά ήρθαν εδώ να μας «ζητούν τον λόγο» για τα δικά μας;

(18) Και αν δεν μπορούσαν αλλιώς γιατί δεν συνεχίζουν, όπως μπήκαν και σε εμάς παράνομα, προς μια άλλη καλύτερη χώρα;

(19) Που σίγουρα και πιο εύκολη Γλώσσα, και πιο χρήσιμη διεθνώς, θα έχει από την δική μας;

(20) Εξουσιοδοτήσαμε ποτέ εμείς ως λαός κάποιον, να τάξει «λαγούς με πετραχήλια» σε άλλους λαούς, ώστε να υπάρχουν Μετανάστες που τώρα είναι δέσμιοι των αρχικών τους επιλογών, δηλαδή να έχουν μάθει την δύσκολη γλώσσα μας και να έχουν πλέον εθιστεί στην χώρα μας;

(21) Αυτή η συνεχής και συντονισμένη προσπάθεια, για σταδιακή πολιτογράφηση εκκατομυρίων Μεταναστών, και η αντίστοιχη τεράστια αλλοίωση του Εκλογικού Σώματος, γιατί δεν λογίζεται ως ανήθικη;

(22) Γιατί, αντίθετα, λογίζεται ως Ανθρωπιστική;

(23) Γιατί η λυσσαλέα προπαγάνδα των ημερών θολώνει εντέχνως τα Ατομικά δικαιώματα με τα Πολιτικά δικαιώματα;

(24) Ατομικό, ανθρώπινο, δικαίωμα είναι η τιμή, η υπόληψη, η ασφάλεια, κλπ.
Είναι ατομικό δικαίωμα και το αίτημα για την ιδιοκτησία του σπιτιού του άλλου; (ψήφος/ιθαγένεια)

(25) Είναι ανθρώπινο δικαίωμα (α) η εισβολή στο σπίτι του άλλου, και (β) η απαίτηση για (γ) συνιδιοκτησία του σπιτιού;

(26) Οι Έλληνες Μετανάστες πήγαν σε άλλες χώρες με πρόσκληση ή αποδοχή για εργασία. Οι Έλληνες Μετανάστες δεν εισέβαλαν στις ξένες χώρες, αλλά πήγαν νόμιμα και με υπολογισμό, από αυτές τις χώρες, για τις ανάγκες και τα κριτήρια υποδοχής τους.
Οι εδώ Μετανάστες σε ποιο ποσοστό ανήκουν στην κατηγορία αυτή; Με άλλα λόγια, σε ποιο ποσοστό δεν είναι «έτσι θέλω» εισβολείς;

(27) Οι νόμιμοι Μετανάστες δεν πήγαν σε άλλες χώρες:
- ούτε σπρωγμένοι από τα παιχνίδια του Διεθνισμού
- ούτε για να αλώσουν τις τοπικές κοινωνίες
- ούτε για να δημιουργήσουν εκ του μηδενός εθνικές μειονότητες
- ούτε για να αλλοιώσουν τα εκλογικά σώματα
- ούτε για να πάρουν την δουλειά του ντόπιου.
Οι εδώ Μετανάστες σε ποιο ποσοστό ανήκουν στην κατηγορία αυτή;

(28) Γιατί η ανησυχία των πολιτών σε όλα αυτά τα τεράστια τεκταινόμενα λογίζεται σαν Ξενοφοβία; και μάλιστα και από τον Πρωθυπουργό μας;

(29) Πότε συμφωνήσαμε ότι στο περιεχόμενο της ψήφου μας, εξουσιοδοτούμε και για την παιδαγωγική μας καθοδήγηση, αν υποθέσουμε ότι πράγματι είμαστε Ξενοφοβικοί; Και ποιος αποφασίζει ποια θα πρέπει να είναι αυτή;

(30) Υπάρχει αντίστοιχη λέξη για τον φόβο μας της εισαγόμενης τεράστιας ανεργίας;

(31) Την οποία λέξη, θα την υιοθετήσει και ο κ Πρωθυπουργός, και θα την αναφέρει επίσης συχνά;

(32) Υπάρχει αντίστοιχη λέξη για τον φόβο μας, εξ αιτίας της εισερχόμενης τεράστιας ανεργίας, στην συνεπαγόμενη τεράστια εγκληματικότητα, ποιότητας και ποσότητας επιπέδου ΗΠΑ;

(33) Η Τουρκία (ή η Αλβανία, ή τα Σκόπια), γιατί να μας ζητά το ένα κομμάτι και το άλλο κομμάτι, και να μην εποικίσει με Μετανάστες τα κομμάτια που την ενδιαφέρουν, ώστε στην συνέχεια πληθυσμιακά ισχυρότερα, και με ψήφο, αυτά τα μέρη να ζητήσουν την απόσχιση σε αντιστοιχία Κοσσόβου;

(34) Γιατί έχει σχηματιστεί μια πλειάδα ΜΚΟ (πολλές είναι και επιδοτούμενες), όπως και εφημερίδες, που δεν προλαβαίνουμε οι πολίτες να πούμε κουβέντα, και σπεύδουν να μας κατατάξουν αυθαίρετα σαν Φασίστες, ή Ρατσιστές, ή Εθνικιστές;

(35) Γιατί δεν συμβαίνει αντίστοιχη δράση ΜΚΟ, και εφημερίδων, με ΣΥΝΕΧΕΙΣ κατηγορίες εναντίον του λαού τους στο Μεταναστευτικό θέμα σε άλλες χώρες; Όπως (πχ) Ισραήλ, Ελβετία, Τουρκία, Ιταλία, FYROM, Αλβανία, Κύπρο, Ιρλανδία;

(36) Γιατί στην Ιρλανδία, το φθινόπωρο 2009, κάποιοι θερμόαιμοι (ας πω ότι ήταν Ρατσιστές, και Ναζί) έσπασαν 2-3 σπίτια νυχτιάτικα, Βαλκάνιων(;), όλοι οι δύστυχοι Μετανάστες έφυγαν άρον-άρον, και μετά από δυο ημέρες κανένα Πρακτορείο δεν ασχολιόταν πλέον με την είδηση, ούτε ΜΚΟ;

(37) Γιατί δεν λέει κανείς τους Ιρλανδούς «Ρατσιστές»; Γιατί, όμως, ειδικά για ΕΜΑΣ, κάνουμε-δεν κάνουμε, πούμε-δεν πούμε, υπάρχει τέτοιος ζήλος από τους άλλους;

(38) Γιατί Πρωθυπουργοί άλλων χωρών δεν δηλώνουν δημόσια και φωναχτά για τον λαό τους αν είναι ξενοφοβικός και ανάλογες ορολογίες;

(39) Γιατί πολλά έντυπα, αλλά και πλήθη οπαδών παρατάξεων, κυρίως αριστερά του κέντρου, ειρωνεύονται συνεχώς που να πήγε η φιλοξενία μας για την οποία υπερηφανευόμαστε, ενώ δεν είναι αυτό το θέμα αλλά το να δώσουμε και το «σπίτι» μας; (ψήφο)

(40) Όπως είναι η μορφή με την οποία προωθείται η ρύθμιση περί Ιθαγένειας, δηλ χωρίς προϋπάρχουσα ποσόστωση επί της χώρας μας, σε τι διαφέρουν τα κύματα Μετανάστευσης από κανονικότατο Εποικισμό;

(41) Το ΠΑΣΟΚ, και τα άλλα κόμματα, αντιδρά «μετά βδελυγμίας» στον εποικισμό περιοχών όπως της Γάζας, ή της Β.Κύπρου. Ποια είναι η διαφορά του Μεταναστευτικού εποικισμού που γίνεται στην δική μας χώρα;

(42) Αν, τελικώς, υπάρξει διάταξη για προϋπάρχουσα ποσόστωση επί της χώρας μας, θα ισχύει αυτή με αυστηρά μέτρα τέτοια ώστε να μην αυξάνεται τεχνητά από επιπλέον έμμεσες πολιτογραφήσεις «εκ συμπαθείας», ή «εξ αγχιστείας», και συναφών προσελεύσεων;
Ο κύριος Σημίτης γιατί έσπευσε, «άρον-άρον», να περάσει τον «Νόμο περί συνένωσης»;

(43) Ακούγεται ότι μέσα από την αθρόα πολιτογράφηση των επερχόμενων Μεταναστών το κράτος επιχειρεί και την εξομάλυνση της υπογεννητικότητας μας. Αν αυτό ισχύει, λογίζεται ως ηθικό;

(44) Αν το κράτος δεν θέλει να μας «τιμωρήσει» που είμαστε υπό-γεννητικοί ως λαός, προτίθεται να πάρει δραστικά και ουσιαστικά μέτρα υπέρ της δικής μας υπέρ-γεννητικότητας, αντί να προσβλέπει στους Μετανάστες;

(45)
α) Γιατί δεν προωθείται με τον ίδιο ζήλο το θέμα της Ομογενειακής Ψήφου, που μοιάζει και πιο ηθικό, και για το οποίο δεν είμαστε ούτε «Ξενόφοβοι», ούτε «Ρατσιστές»;
β)
 Οι Ομογενείς, λέγεται, ότι δεν είναι τόσο επιθυμητοί διότι δεν θα έχουν συναίσθηση των αποφάσεων της ψήφου τους για έναν τόπο στον οποίο δεν ζουν. Γιατί κρίνεται πως θα έχει συναίσθηση η ψήφος ενός Αλβανού, ή Πακιστανού, για την Μυτιλήνη, ή την Ήπειρο, ή την Μακεδονία, απέναντι σε απαιτήσεις γειτονικών κρατών;

(46) Με ποιο ΗΘΙΚΟ δικαίωμα μια εκλεγμένη Κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την ψήφο μας, που της δόθηκε για διαχειριστικούς λόγους σε τρέχοντα θέματα, και αποφασίζει σε βαριά θέματα Θεσμών, όπως τα αφορούντα τους Μετανάστες, χωρίς Δημοψήφισμα;

(47) Γιατί το θέμα της Ιθαγένειας ή Υπηκοότητας (βλ. ψήφος) στους Μετανάστες θα προωθηθεί με κοινοβουλευτική διαδικασία, σαφώς νομότυπα αλλά, όχι με Δημοψήφισμα;

(48) Αν οι υποστηρικτές του "δικαίωμα ψήφου στους Μετανάστες" δεν θέλουν Δημοψήφισμα φοβούμενοι πως θα καταψηφιστεί, αυτό δεν είναι Φασιστικό προς τους ανθρώπους που απαρτίζουν την πλειοψηφία;
Δεν είναι, εν τέλει, και Ρατσιστική αντιμετώπιση στους ανθρώπους αυτής της πλειοψηφίας;

(49) Η προπαγάνδα υπέρ των, εκ των υστέρων νομιμοποιημένων, εισβολέων Μεταναστών, έχει ωθήσει, ή προσλάβει, ακόμη και γραφίδες από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.
Προωθεί ακόμη και «αθώες» συζητήσεις τύπου «καφενείου» σε τηλεοπτικές εκπομπές και διαδικτυακές σελίδες.
Όλη αυτή η λυσσαλέα μεθόδευση, όλος αυτός ο παρασκηνιακός μηχανισμός προώθησης, γιατί ουδέποτε λειτούργησε για χρονίζοντα, δίκαια, αιτήματα άλλων δεινοπαθούντων κοινωνικών ομάδων;
Με άλλα λόγια, ποια, και πόσο μεγάλα πια, είναι τα συμφέροντα που προωθούν, τόσο, όλη αυτή την κατάσταση;

(50) Έχω χάσει "κάποιο τεύχος", ή, "ο Βασιλιάς είναι γυμνός";

Ο θανάσιμος κίνδυνος των τραπεζών

Το 30% του ελληνικού εξωτερικού χρέους ευρίσκεται σε χέρια των ξένων τραπεζών, ενώ οι ελληνικές τράπεζες εμφανίζονται ευάλωτες σε αιφνίδια απόσυρση αποταμιευτικών καταθέσεων, που αποτελούν το 50% περίπου του παθητικού τους. Εάν η εμπιστοσύνη  των ξένων επενδυτών και των Ελλήνων καταθετών στο τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας κλονιστεί, τότε και οι ευρωπαϊκές τράπεζες θ’ αντιμετωπίσουν προβλήματα.

Το ενδεχόμενο αυτό προβληματίζει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ν’ αφήσει την Ελλάδα να πτωχεύσει. Απ’ την άλλη μεριά, τυχόν διάσωσης της αποτελεί «κακό προηγούμενο» για τις αδύναμες οικονομίες της Ευρωζώνης, όπως, λόγου χάρη, την Πορτογαλία. Εν τούτοις η κρίση μεταφέρεται εκ των πραγμάτων σε έτερο πεδίο: Των ημεδαπών τραπεζών.
 
Στα τέλη του 2009, οι ξένοι επενδυτές διακρατούσαν ελληνικά ομόλογα αξίας 216 δις ευρώ, που αντιπροσώπευαν το 72% του εξωτερικού χρέους της χώρας μας και το 90% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της. Οι επενδυτές στα ελληνικά ομόλογα προσελκύστηκαν από το 2004 και είναι αναλογικώς οι υψηλότερες μέσα στην Ευρωζώνη. Οι ελληνικές τράπεζες παρασύρθηκαν κι αυτές απ’ τα εύκολα κέρδη των κρατικών ομολόγων και επένδυσαν άνω των 50 δις ευρώ κεφάλαια.
Λαμβάνοντας υπόψη  την πρόσφατη υποτίμηση των τίτλων αυτών και της συνεχούς αναθεωρήσεως των στοιχείων του ελληνικού προϋπολογισμού, η ραγδαία επιβράδυνση ή ακόμη και απόσυρση των εισροών κεφαλαίων  υπό των ξένων επενδυτών αυξάνει τον κίνδυνο ρευστότητας για την ελληνική οικονομία.

Για τις τράπεζες όμως ο κίνδυνος είναι θανάσιμος. Πλήττει όχι μόνον τον ισολογισμό, αλλά και την ρευστότητά τους. Την κατάσταση χειροτερεύει το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δυσκόλευσε τα κριτήρια αποδοχής εγγυήσεων, για την παροχή ρευστότητας στις τράπεζες. Εάν δεν βελτιωθεί η αξιολόγηση του ελληνικού πιστωτικού κινδύνου από τον Moody’s, τα ελληνικά κρατικά ομόλογα δεν θα ικανοποιούν τα κριτήρια αναπροεξοφλήσεως, άπαξ και η ΕΚΤ αυξήσει το κατώφλι  εγγυήσεων στο προηγούμενο επίπεδο. Αυτό αναμένεται να συμβεί (πλην απροόπτου) στις 16/12/2010 αλλά εν τω μεταξύ «πολύ νερό  θα’ χει κυλήσει στο γεφύρι» των τραπεζών.
Η ελληνική κυβέρνηση ελπίζει ότι οι ξένοι επενδυτές (τράπεζες και επενδυτικά κονδύλια) θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούν τα δημόσια ελλείμματα καθώς πολλοί από αυτούς πιστεύουν τελικώς στη διάσωση (bail out) της Ελλάδος από την Ευρωζώνη. Οι ενδείξεις όμως ότι οι ελπίδες αυτές εξασθενούν, καθώς οι ξένοι κεφαλαιούχοι ζητούν ολοένα και υψηλότερο επασφάλιστρο (premium) για ν’ αγοράσουν  το ελληνικό χρέος. Εφόσον οι ξένοι κεφαλαιούχοι αποσυρθούν από τις δημοπρασίες των ελληνικών ομολόγων, η Υπηρεσία Διαχειρίσεως του Ελληνικού Δημοσίου Χρέους θα στραφεί στις εγχώριες τράπεζες, των οποίων η χωρητικότητα των ισολογισμών δεν είναι η απεριόριστη.
Επιπρόσθετα, η πώληση κρατικών ομολόγων πέρα των ήδη διατεθέντων τον περασμένο Δεκέμβριο (2 δις ευρώ με ιδιωτική τοποθέτηση) θα εκτοπίσει την εγχώρια οικονομία απ’ την τραπεζική χρηματοδότηση, επιτείνοντας έτσι την ύφεση, οπότε ο φαύλος κύκλος των δημοσίων ελλειμμάτων επαναλαμβάνεται από την πτώση των φορολογικών εσόδων.

7 δις ευρώ διέρρευσαν

Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες είναι η πορεία των αποταμιευτικών καταθέσεων. Εάν συνεχισθεί η αιμορραγία των τελευταίων μηνών, εξαιτίας των άστοχων δηλώσεων των «αρμόδιων» (περί δήθεν δεσμεύσεως ή δηλώσεως των καταθέσεων στο «πόθεν έσχες»), τότε η συρρίκνωση της ρευστότητας θα προέλθει και από άλλη αιτία: της διατραπεζικής αγοράς, όπου σχεδόν το 90% των ρευστών προέρχονται από καταθέσεις, και η οποία μόλις προσφάτως επανεκκίνησε αλλά με πολύ αργό ρυθμό.  Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά τα δυσάρεστα, οι τράπεζες αντιμετωπίζουν και την εχθρότητα της κυβέρνησης, με την  ψήφιση του νομοσχεδίου για τη ρύθμιση των υποχρεώσεων  των επιχειρήσεων, παρά την αντίθεση της ΕΚΤ – γεγονός που επιτείνει την απογοήτευση και την ανησυχία των εγχωρίων τραπεζιτών.
Καθώς η επιτοκιακή διαφορά των ελληνικών ομολόγων με τα γερμανικά αυξάνει, ο δανεισμός των εμπορικών τραπεζών καθίσταται ακριβότερος και η χρηματοδότηση της οικονομίας επιλεκτική. Οπότε και το τελευταίο ίχνος αισιοδοξίας στους συνήθως «εξ επαγγέλματος αισιόδοξους» τραπεζίτες εξατμίζεται. Οπότε την κρίση να περιμένουμε να εκδηλωθεί από το τραπεζικό σύστημα και όχι απ’ την αδυναμία του κράτους, που έπαυσε προ πολλού να πληρώνει τους προμηθευτές. 

ΠΗΓΗ: www.banknews.gr


Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Η ζωή δεν έχει εισιτήριο επιστροφής!

Χαρείτε τη βόλτα σαν να μην υπάρχει εισιτήριο επιστροφής!

Οι απόψεις του George Carlin's για τα γηρατειά

Έχετε αντιληφθεί ότι η μόνη περίοδος της ζωής μας που μας αρέσει να μεγαλώνουμε είναι όταν είμαστε παιδιά; Εάν είσαι κάτω των 10 ετών, είσαι τόσο ενθουσιασμένος που μεγαλώνεις που σκέφτεσαι τμηματικά.

«Πόσων ετών είσαι;», «Είμαι τέσσερα και μισό!» Ποτέ δεν είσαι τριάντα έξι και μισό. Είσαι τέσσερα και μισό, και περπατάς στα πέντε! Αυτό είναι το κλειδί.

Μπαίνεις στην εφηβεία, και τώρα κανείς δεν μπορεί να σε συγκρατήσει. Πηδάς στον επόμενο αριθμό, ή ακόμη και μερικούς αριθμούς μπροστά.

«Πόσων ετών είσαι;» «Θα γίνω 16!» Μπορεί να είσαι 13, αλλά έ, θα γίνεις 16! Και τότε έρχεται η καλύτερη μέρα της ζωής σου! Γίνεσαι 21. Ακόμα και οι λέξεις ακούγονται σαν ιεροτελεστία.ΓΙΝΕΣΑΙ 21.. ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ !!!

Αλλά τότε περνάς στα 30. Ωωωω, τί έγινε εδώ; Ακούγεσαι σαν χαλασμένο γάλα! Αυτός ΠΕΡΑΣΕ, έπρεπε να τον πετάξουμε. Δεν έχει πλάκα πια, είσαι απλά ένας ξινισμένος λουκουμάς. Τι πάει στραβά; Τί άλλαξε;

ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, και τότε ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40. Ουάου! Πάτα φρένο, όλα σου ξεγλυστρούν. Πριν να το καταλάβεις, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και τα όνειρά σου χάνονται...

Αλλά! για περίμενε!!! ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60. Δεν πίστευες ότι θα τα έφθανες!

Οπότε ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60.

Έχεις αναπτύξει τόσο μεγάλη ταχύτητα που ΧΤΥΠΑΣ τα 70! Μετά απ'αυτό, η κατάσταση είναι μέρα με τη μέρα. ΧΤΥΠΑΣ την Τετάρτη!

Μπαίνεις ! στα 80 και κάθε μέρα είναι ένας πλήρης κύκλος. ΧΤΥΠΑΣ το γεύμα. ΠΕΡΝΑΣ στις 4:30. ΦΘΑΝΕΙΣ την ώρα του ύπνου. Και δεν τελειώνει εκεί. Στα 90 σου, αρχίζεις να οπισθοδρομείς.  «Ήμουν ΜΟΛΙΣ 92».

Και τότε κάτι παράξενο συμβαίνει. Εάν καταφέρεις να ξεπεράσεις τα 100, ξαναγίνεσαι μικρό παιδί. «Είμαι 100 και μισό!».

Μακάρι να φθάσετε όλοι στα υγιή 100 και μισό!!

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΝΕΟΙ

1.    Πετάξτε τους ασήμαντους αριθμούς. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ηλικία, το βάρος και το ύψος. Αφήστε τους γιατρούς να νοιάζονται γι'αυτά. Γι'αυτό τους πληρώνετε άλλωστε.

2.    Κρατήστε μόνον τους ευχάριστους φίλους. Οι γκρινιάρηδες σας ρίχνουν.

3.    Να μαθαίνετε συνεχώς! Μάθετε περισσότερα για τους υπολογιστές, τις τέχνες, την κηπουρική, ο,τιδήποτε, ακόμη και για το ραδιόφωνο. Να μην αφήνετε ποτέ τον εγκέφαλο ανενεργό. «Ένα ανενεργό μυαλό είναι το εργαστήρι του Διαβόλου». Και το επίθετο του διαβόλου είναι Αλτζχάιμερ.

4.Απολαύστε τα απλά πράγματα.

5.Γελάτε συχνά, διαρκώς και δυνατά. Γελάστε μέχρι να σας κοπεί η ανάσα.

6.Τα δάκρυα τυχαίνουν... Υπομείνετε, πενθήστε, και προχωρήστε παραπέρα. Το μόνο άτομο, που μένει μαζί μας για ολόκληρη τη ζωή μας είναι ο εαυτός μας. Να είστε ΖΩΝΤΑΝΤΟΙ ενόσω είστε εν ζωή.

7.Περιβάλλετε τον εαυτό σας με ό,τι αγαπάτε, είτε είναι η οικογένεια, τα κατοικίδια, η μουσική, τα φυτά, τα ενδιαφέροντά σας, ο,τιδήποτε. Το σπίτι σας είναι το καταφύγιό σας.

8.Να τιμάτε την υγεία σας: Εάν είναι καλή, διατηρήστε την. Εάν είναι ασταθής, βελτιώστε την. Εάν είναι πέραν της βελτιώσεως, ζητήστε βοήθεια.

9.Μην κάνετε βόλτες στην ενοχή. Κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά, ακόμη και στον διπλανό νομό ή σε μια ξένη χώρα αλλά ΜΗΝ πηγαίνετε εκεί που βρίσκεται η ενοχή.

10. Πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε, σε κάθε ευκαιρία.

ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:

Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα

Κι αν δεν στείλετε το παρόν σε τουλάχιστον 8 άτομα - ποιος νοιάζεται; Αλλά μοιραστείτε το με κάποιον. Όλοι χρειαζόμαστε να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο κάθε μέρα!!

Το θερμό επεισόδιο ως τον Ιούλιο

Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις :

Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στην διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.

BINTEO

Απόσπασμα από την προσφώνηση της τότε Προέδρου την Βουλής των Ελλήνων στον νέο εκλεγέντα Πρόεδρο Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια πρίν πέντε χρόνια.

Είναι προφανές πως  μια σύγχρονη χώρα πρέπει και οφείλει να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις και τον λαό της προκειμένου να επιβιώσει. Είναι επίσης προφανές πως δεν είναι δυνατόν μια χώρα χωρίς οικονομία  - η οποία θα προέρχεται μόνο μέσα από τις δικές της παραγωγικές δυνάμεις -  να μπορεί να στηρίξει την στρατιωτική της ισχύ και αμυντική της δυνατότητα.

Σήμερα το 2010, οι παραπάνω προφανείς συνθήκες για την επιβίωση της χώρας μας απουσιάζουν εμφανώς. Η προσφώνηση της κας Ψαρούδα Μπενάκη αν και έγινε σε μια χρονική στιγμή που τίποτα στον ορίζοντα δεν έδειχνε την υπάρχουσα – αλλά κρυφή – ανεπάρκεια της Ελλάδας,  μας δείχνουν πως τα πράγματα και οι εξελίξεις δρομολογούνται σε ένα χρονικό επίπεδο πενταετίας ή δεκαετίας.

Αυτοί δε που τα δρομολογούν μέσα στην φαινομενικά μεγάλη ποικιλία «κέντρων αποφάσεων» παραμένουν πάντα αόρατοι παρ’ όλες τις υποψίες που τυχόν να έχει κάποιος από εμάς.

Σήμερα λοιπόν μια χώρα οικονομικά εξαθλιωμένη, η οποία δεν παράγει τίποτα που οι ξένοι να αποτιμούν ως σημαντικό .

Μια χώρα που ακόμα και όσα παράγει διοχετεύονται στην ελληνική αγορά με αποτέλεσμα να μην εισρέει καινούργιο χρήμα.

Μια χώρα που  δεν εξάγει σχεδόν τίποτα, έχοντας βασιστεί στον εντελώς  χαμηλής ποιότητας τουρισμό ο οποίος τελικά πιο πολύ κακό κάνει στην χώρα παρά καλό, είναι αναπόφευκτο να μην έχει καμία δυνατότητα αύξησης του πραγματικού πλούτου της .

Από την δεκαετία του 90 όπου ο δανεισμός σε επίπεδο ατόμων ξεκίνησε, η έλλειψη καταναλωτικής παιδείας και βέβαια το πνεύμα καταναλωτισμού που πέρασε στην ελληνική κοινωνία άρχισε να δημιουργεί μια δανειστική φούσκα ευημερίας η οποία σε μια κοινωνία οικονομικά στάσιμη ήταν αναπόφευκτο να οδηγήσει σε ένα χρεοκοπημένο κράτος και σε αντίστοιχα χρεωκοπημένη κοινωνία.

Σε μια τόσο εξαθλιωμένη κατάσταση, είναι βέβαια αστείο να μιλάμε για αμυντικές δαπάνες , αφού η κρυφή οικονομική αυτή φούσκα υπάρχει στο στράτευμα εδώ και χρόνια καθώς έχουν υπάρξει ΕΣΩ ειδικών δυνάμεων που δεν έκαναν άσκηση σε όπλα γιατί δεν υπήρχαν σφαίρες.

Η υπήρξαν άρματα μάχης που αγοράστηκαν από τους φίλους μας χωρίς όμως να έχουν αγοραστεί τα βλήματα τους.

Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά τις διάφορες δηλώσεις της νέας κυβέρνησης μέσω των υπευθύνων της ακόμα και του Πρωθυπουργού θα διαπιστώσει πως μέσα σε όλα μιλάνε για «διακύβευση της εθνικής κυριαρχίας». Αυτό βέβαια ούτε τυχαίο είναι , ούτε και χωρίς λόγο λέγεται.

Περιμένετε λοιπόν φίλοι μου ένα θερμό επεισόδιο με την φίλη Τουρκία μέχρι τον Ιούλιο , μια σημαντική αρνητική υποχώρηση στο Σκοπιανό και μια ακόμα σημαντική αρνητική εξέλιξη στο Κυπριακό.

Είναι η πάγια τακτική του διεθνούς κατεστημένου για χώρες που μέσα στην τεράστια οικονομική φούσκα του πλανήτη ξέχασαν να παράγουν , να εξάγουν , να αξιοποιούν τον πλούτο τους….

Αντώνης Φασόλας

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Πράσσειν άλογα-Πράσινα (και μπλε) (παρ)άλογα

Σήμερα το απόγευμα οι παρεπιδημούντες και παραφιλολογούντες στα έδρανα της Βουλής αποφάσισαν να συζητήσουν το φλέγον θέμα περί της πάταξης της διαφθοράς.
Η συζήτηση αναλώθηκε σε κατηγορίες των μπλε κόκκων στους πράσινους και των πράσινων κόκκων στους μπλε Με τις απαραίτητες κορώνες, φαντάζομαι ότι με το πέρας της συζήτησης, θα συναντηθούν όλοι σε κάποια σουαρέ και βραδινά στέκια και θα δώσουν οι μεν στους δε συγχαρητήρια για την παράσταση που έστησαν για τα μάτια του "κοσμάκη" Αιδώς Αργεί οι....



Σημειώνω απόσπασμα από την ομιλία του Πρωθυπουργού

Είναι εθνικό χρέος, να ακυρώσουμε στην πράξη όλες τις προσπάθειες που γίνονται να σπρώξουν τη χώρα στο γκρεμό. Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να πράξει ό,τι χρειαστεί, για να μην επιτρέψει να γίνει ο κίνδυνος πραγματικότητα ανέφερε ο Πρωθυπουργός

«Γνωρίζουμε ότι χρήματα υπήρχαν και πολλά» σημείωσε σε άλλη αποστροφή της ομιλίας του ο κος Παπανδρέου, δεχόμενος έντονα σχόλια εκ μέρους βουλευτών της ΝΔ. «Πού πήγαν τα 100 δις που αυξήθηκε το χρέος επί των ημερών σας; Εσείς δεν ντρέπεστε για την πολιτική σας;

Πέραν των χρημάτων, αυτή η διαφθορά που υπήρξε, δημιούργησε μιαν αντίληψη διακυβέρνησης που έδινε το παρασύνθημα σε όλη την κοινωνία, ότι η ανομία είναι προτιμητέα. Ο φορολογούμενος λέει πως "αυτοί εκεί πάνω κάνουν πάρτι - εγώ γιατί να είμαι το κορόιδο;". Γι’ αυτό η πάταξη της διαφθοράς αποτελεί ζωτική οικονομική ανάγκη, συνυφασμένη και με τον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας».
.....................................

Παραθέτω κλίνοντας ευλαβικά το γόνυ τον παρακάτω διάλογο σε τόπο όχι μακρυά από τη σημερινή Βουλή, πριν από δυόμιση περίπου χιλιετίες ο αρχαίος πρόγονός μας Σωκράτης δια της γραφίδος του μαθητή του Πλάτωνα στο διαλογικό έργο «Κρίτων» αναρωτήθηκε :
...................................
"Σωκράτης: Μα, σκέψου έτσι: Αν τη στιγμή που ξεκινούμε για να δραπετεύσουμε απ΄ εδώ- αν η λέξη «δραπετεύσουμε» δεν σου αρέσει, πες την όπως θέλεις- έρθουν να μας συναντήσουν οι νόμοι της Πολιτείας και αυτή η Πολιτεία προσωπικώς και παρουσιαζόμενοι εμπρός μας μάς ρωτήσουν: «Σωκράτη, πες μας, τι έχεις κατά νου να κάνεις; Δεν σκέπτεσαι ίσως ότι με αυτή τη φυγή σου καταργείς εμάς και όλη την Πολιτεία, εφόσον εξαρτάται από σένα; Ή νομίζεις ότι είναι δυνατόν να σταθεί όρθια μία Πολιτεία και να μην ανατραπεί, όπου οι αποφάσεις των δικαστηρίων δεν έχουν κανένα κύρος, αλλά ματαιώνονται και ποδοπατούνται από τους πολίτες;».

Τι θα απαντήσουμε εμείς, Κρίτων, σε αυτά και σε άλλες παρόμοιες επιπλήξεις; Πολλά, βεβαίως, θα μπορούσε να πει κανείς μάλιστα αν είναι ρήτωρ για να δικαιολογηθεί, επειδή παραβίασε αυτό το νόμο, που απαιτεί οι αποφάσεις να έχουν το αποτέλεσμά τους. Ή θα απαντήσουμε ότι «η Πολιτεία μάς αδίκησε και δεν μάς έκρινε σύμφωνα με το δίκαιο;».΄Ετσι θα απαντήσουμε ή όχι;

Κρίτων: Έτσι, μα το Δία, Σωκράτη.

Σωκράτης: Αλλά, ας υποθέσουμε ότι οι νόμοι τότε μάς λένε: «Σωκράτη, αυτή ήταν η συμφωνία, που κάναμε αναμεταξύ μας, ή δεν συμφωνήσαμε να μένεις πιστός στις αποφάσεις που εκδίδουν τα δικαστήρια, οποιεσδήποτε κι αν είναι;» ή είσαι τόσο σοφός, ώστε να έχει διαφύγει ότι και από τη μητέρα και από τον πατέρα και από όλους τους άλλους προγόνους, το πολυτιμότερο πράγμα είναι η πατρίδα και σεβαστότερο και αγιότερο και σε ανώτερη θέση και κατά τη γνώμη των θεών και κατά τη γνώμη των συνετών ανθρώπων, και ότι πρέπει να σεβόμεθα και περισσότερο να υπακούουμε και να θωπεύουμε την πατρίδα, όταν οργίζεται, παρά τον πατέρα, και ή να προσπαθούμε να την πείθουμε ή να εκτελούμε ό,τι και αν διατάσσει και ή να υποφέρουμε, αν αυτή θέλει, χωρίς το παραμικρό παράπονο, και να θέλει ακόμη να μάς δείρει ή να μάς ρίξει στη φυλακή ή να μάς στείλει στον πόλεμο για να πληγωθούμε ή να σκοτωθούμε, όλα αυτά πρέπει να τα κάνουμε.

Κι έτσι είναι το σωστό. Και δεν πρέπει να ξεφεύγουμε ούτε να οπισθοχωρούμε, ούτε να εγκαταλείπουμε τη θέση μας, αλλά και στον πόλεμο και στα δικαστήρια και όπου αλλού καθήκον μας είναι να εκτελούμε όσα διατάσσει η Πολιτεία ή, το πολύ, αν εκείνο που διατάσσει δεν μάς φαίνεται δίκαιο, να της παραστήσουμε με τρόπο ποιο είναι το ορθό. Να μεταχειριζόμαστε όμως βία, δεν είναι ασέβεια σε μια μητέρα, σε έναν πατέρα και πολύ περισσότερο στην πατρίδα;» Τι θα απαντήσουμε σε όλα αυτά, Κρίτων; Θα απαντήσουμε ότι οι νόμοι λένε αλήθεια ή όχι;

Κρίτων: Έτσι μού φαίνεται"

Κάθε άλλο σχόλιο για τη παράσταση που παρακολουθήσαμε απόψε στη Βουλή περιττεύει.

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Hot Sonakshi Sinha, Car Price in India