Πράσσειν άλογα-Πράσινα (και μπλε) (παρ)άλογα

Σήμερα το απόγευμα οι παρεπιδημούντες και παραφιλολογούντες στα έδρανα της Βουλής αποφάσισαν να συζητήσουν το φλέγον θέμα περί της πάταξης της διαφθοράς.
Η συζήτηση αναλώθηκε σε κατηγορίες των μπλε κόκκων στους πράσινους και των πράσινων κόκκων στους μπλε Με τις απαραίτητες κορώνες, φαντάζομαι ότι με το πέρας της συζήτησης, θα συναντηθούν όλοι σε κάποια σουαρέ και βραδινά στέκια και θα δώσουν οι μεν στους δε συγχαρητήρια για την παράσταση που έστησαν για τα μάτια του "κοσμάκη" Αιδώς Αργεί οι....



Σημειώνω απόσπασμα από την ομιλία του Πρωθυπουργού

Είναι εθνικό χρέος, να ακυρώσουμε στην πράξη όλες τις προσπάθειες που γίνονται να σπρώξουν τη χώρα στο γκρεμό. Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να πράξει ό,τι χρειαστεί, για να μην επιτρέψει να γίνει ο κίνδυνος πραγματικότητα ανέφερε ο Πρωθυπουργός

«Γνωρίζουμε ότι χρήματα υπήρχαν και πολλά» σημείωσε σε άλλη αποστροφή της ομιλίας του ο κος Παπανδρέου, δεχόμενος έντονα σχόλια εκ μέρους βουλευτών της ΝΔ. «Πού πήγαν τα 100 δις που αυξήθηκε το χρέος επί των ημερών σας; Εσείς δεν ντρέπεστε για την πολιτική σας;

Πέραν των χρημάτων, αυτή η διαφθορά που υπήρξε, δημιούργησε μιαν αντίληψη διακυβέρνησης που έδινε το παρασύνθημα σε όλη την κοινωνία, ότι η ανομία είναι προτιμητέα. Ο φορολογούμενος λέει πως "αυτοί εκεί πάνω κάνουν πάρτι - εγώ γιατί να είμαι το κορόιδο;". Γι’ αυτό η πάταξη της διαφθοράς αποτελεί ζωτική οικονομική ανάγκη, συνυφασμένη και με τον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας».
.....................................

Παραθέτω κλίνοντας ευλαβικά το γόνυ τον παρακάτω διάλογο σε τόπο όχι μακρυά από τη σημερινή Βουλή, πριν από δυόμιση περίπου χιλιετίες ο αρχαίος πρόγονός μας Σωκράτης δια της γραφίδος του μαθητή του Πλάτωνα στο διαλογικό έργο «Κρίτων» αναρωτήθηκε :
...................................
"Σωκράτης: Μα, σκέψου έτσι: Αν τη στιγμή που ξεκινούμε για να δραπετεύσουμε απ΄ εδώ- αν η λέξη «δραπετεύσουμε» δεν σου αρέσει, πες την όπως θέλεις- έρθουν να μας συναντήσουν οι νόμοι της Πολιτείας και αυτή η Πολιτεία προσωπικώς και παρουσιαζόμενοι εμπρός μας μάς ρωτήσουν: «Σωκράτη, πες μας, τι έχεις κατά νου να κάνεις; Δεν σκέπτεσαι ίσως ότι με αυτή τη φυγή σου καταργείς εμάς και όλη την Πολιτεία, εφόσον εξαρτάται από σένα; Ή νομίζεις ότι είναι δυνατόν να σταθεί όρθια μία Πολιτεία και να μην ανατραπεί, όπου οι αποφάσεις των δικαστηρίων δεν έχουν κανένα κύρος, αλλά ματαιώνονται και ποδοπατούνται από τους πολίτες;».

Τι θα απαντήσουμε εμείς, Κρίτων, σε αυτά και σε άλλες παρόμοιες επιπλήξεις; Πολλά, βεβαίως, θα μπορούσε να πει κανείς μάλιστα αν είναι ρήτωρ για να δικαιολογηθεί, επειδή παραβίασε αυτό το νόμο, που απαιτεί οι αποφάσεις να έχουν το αποτέλεσμά τους. Ή θα απαντήσουμε ότι «η Πολιτεία μάς αδίκησε και δεν μάς έκρινε σύμφωνα με το δίκαιο;».΄Ετσι θα απαντήσουμε ή όχι;

Κρίτων: Έτσι, μα το Δία, Σωκράτη.

Σωκράτης: Αλλά, ας υποθέσουμε ότι οι νόμοι τότε μάς λένε: «Σωκράτη, αυτή ήταν η συμφωνία, που κάναμε αναμεταξύ μας, ή δεν συμφωνήσαμε να μένεις πιστός στις αποφάσεις που εκδίδουν τα δικαστήρια, οποιεσδήποτε κι αν είναι;» ή είσαι τόσο σοφός, ώστε να έχει διαφύγει ότι και από τη μητέρα και από τον πατέρα και από όλους τους άλλους προγόνους, το πολυτιμότερο πράγμα είναι η πατρίδα και σεβαστότερο και αγιότερο και σε ανώτερη θέση και κατά τη γνώμη των θεών και κατά τη γνώμη των συνετών ανθρώπων, και ότι πρέπει να σεβόμεθα και περισσότερο να υπακούουμε και να θωπεύουμε την πατρίδα, όταν οργίζεται, παρά τον πατέρα, και ή να προσπαθούμε να την πείθουμε ή να εκτελούμε ό,τι και αν διατάσσει και ή να υποφέρουμε, αν αυτή θέλει, χωρίς το παραμικρό παράπονο, και να θέλει ακόμη να μάς δείρει ή να μάς ρίξει στη φυλακή ή να μάς στείλει στον πόλεμο για να πληγωθούμε ή να σκοτωθούμε, όλα αυτά πρέπει να τα κάνουμε.

Κι έτσι είναι το σωστό. Και δεν πρέπει να ξεφεύγουμε ούτε να οπισθοχωρούμε, ούτε να εγκαταλείπουμε τη θέση μας, αλλά και στον πόλεμο και στα δικαστήρια και όπου αλλού καθήκον μας είναι να εκτελούμε όσα διατάσσει η Πολιτεία ή, το πολύ, αν εκείνο που διατάσσει δεν μάς φαίνεται δίκαιο, να της παραστήσουμε με τρόπο ποιο είναι το ορθό. Να μεταχειριζόμαστε όμως βία, δεν είναι ασέβεια σε μια μητέρα, σε έναν πατέρα και πολύ περισσότερο στην πατρίδα;» Τι θα απαντήσουμε σε όλα αυτά, Κρίτων; Θα απαντήσουμε ότι οι νόμοι λένε αλήθεια ή όχι;

Κρίτων: Έτσι μού φαίνεται"

Κάθε άλλο σχόλιο για τη παράσταση που παρακολουθήσαμε απόψε στη Βουλή περιττεύει.

Posted in: Πολιτική