Το παιδάκι με τα σπίρτα

Η Δημοκρατία και η Ελευθερία λήψης αποφάσεων για ένα λαό χωρίς παιδεία είναι ότι το κουτί με τα σπίρτα για ένα παιδί, εάν κάποιος δεν του δείξει τι ακριβώς γίνεται και γιατί δεν πρέπει να παίζει με αυτά τότε το παιδάκι θα καεί...

Σκεφτόμουν ότι σε ένα λαό τόσο αποπροσανατολισμένο όπως ο δικός μας τελικά υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο τρίτος δρόμος του κυβερνώντος κόμματος χάθηκε ή δεν ανοίχτηκε ποτέ.
Ο ένας είναι να αποκτήσουμε ηγέτες που θα μας οδηγήσουν σε μια ανασύσταση της ταυτότητας μας, το που είμαστε και που πρέπει να πάμε εάν δεν θέλουμε να πάμε κατά γκρεμό μεριά.

Ο άλλος είναι να αποκτήσουμε παιδεία ατομικά και συλλογικά και πιστεύω ότι στη περίπτωση αυτή το θέμα δεν είναι εάν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό τη κότα.
Λαοί με παιδεία αναδεικνύουν "ανδρείους" και "συνετούς" ηγέτες κατά την αρχαία ελληνική απόδοση ηγέτες.

Αρα έχουμε ότι ηγέτες μας αξίζουν και επειδή οι ηγέτες είναι κάποιοι από εμάς που απλά με κάποια μέσα αφανή και σκοτεινά μερικά φορές βγήκαν μπροστά, μη έχοντας όμως ούτε τη παιδεία ούτε το όραμα απλά προχωρούνε και αυτοί χαμένοι και πελαγωμένοι.

Αναζητώντας τον ορισμό της παιδείας στο διαδίκτυο μετά λύπης βλέπω ότι η εποχή μας που όλα τα κονταίνει και όλα τα απλοποιεί τη συνδέει με την εκπαίδευση των πολιτών.
Μάθε παιδί μου γράμματα δηλαδή να γίνεις ένας καλός πτυχιούχος άνεργος στο μέλλον.

Οι μεγαλόστομες διακηρύξεις των κομμάτων λένε ότι η παιδεία είναι ένα δωρεάν κοινωνικό αγαθό. Είναι τόσο απλό άραγε ακόμη και εάν προσφέρεις παιδεία τι είναι αυτή, εάν προϊόν σε διατίμηση που μπορεί ο οποιοσδήποτε να το αποκτήσει άραγε, μη έχοντας κάποιες ιδιαίτερες ιδιότητες.

Μήπως αυτή η κολλεκτιβοποίηση της παιδείας, στα πλαίσια πολιτικών σκοπιμοτήτων τελικά έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο έλλειμμα παιδείας. Αυτό δεν αναφέρεται στη μόρφωση, στην εκπαίδευση όπως σήμερα την εννοούμε, η παιδεία του νου και της ψυχής είναι μια πολύ λεπτή και επίπονη διεργασία την οποία ατομικά πρέπει να αναζητήσουμε και κατ' επέκταση οι ομάδες ατόμων με παιδεία δημιουργούν και κοινωνίες με παιδεία.

Ο όρος εκπαίδευση πρωτοεμφανίστηκε το 12ο αιώνα, γύρω στο 1200 μ.Χ., στη Β. Ιταλία, Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία, Τσεχία για την αναβάθμιση του εργατικού δυναμικού....

Σε τελείως αντιδιαμετρική θέση
Για τον Έλληνα η λέξη εκπαίδευση σήμαινε εκπαίδευση του χαρακτήρα, αρμονική ανάπτυξη του σώματος, του νου και της φαντασίας και συνεπώς κάθε είδους τεχνική εκπαίδευση αποκλειόταν από τα ελληνικά σχολεία ως βάναυσος. Ο Ηρόδοτος ισχυρίζεται πως απέκτησαν αυτή την άποψη από τους λαούς που τους περιέβαλαν. Με τη σειρά του ο Πλάτων θεωρεί τον έμπορο ή τον τεχνίτη ακατάλληλο ως ενεργό πολίτη, όπως και ο Αριστοτέλης, ο οποίος θεωρεί ανάξιο ό,τι παρεμβάλλεται στη σωματική ή τη διανοητική ανάπτυξη.

Και συνεχίζοντας για να καταλήξουμε και πάλι ότι όταν ήταν να ειπωθεί στην ιστορία του ανθρώπου επάνω σε αυτό τον πλανήτη, ειπώθηκε στην Αρχαία Ελλάδα

Υπήρχε, λοιπόν, ένα σύστημα μεταβίβασης της γνώσης, σε ό,τι αφορούσε στο εμπόριο και τις τέχνες, αλλά η γενική άποψη ήταν πως: «η τεχνική καθοδήγηση και όλη η διδασκαλία που αποβλέπει στην οικονομική απολαβή είναι χυδαία και δε δικαιούται το όνομα της εκπαίδευσης. Η αληθινή εκπαίδευση στοχεύει αποκλειστικά στην αρετή, η οποία ωθεί το παιδί να είναι καλός πολίτης, ικανός να κυβερνήσει και να υπακούσει».

Αρα η παιδεία ουδέποτε υπήρξε κοινωνικό αγαθό προσιτό σε όλους και προσόν κάποιου a priori ασχέτως της γνώσης που κατείχε, εάν ήταν τεχνίτης ή έμπορος ή φιλόσοφος.

Οταν πάλι σκέπτεσαι ότι " ο Πλάτωνας όσο και ο Αριστοτέλης επιμένουν πως η φυσική προετοιμασία πρέπει να ξεκινά αρκετά χρόνια πριν από κάθε είδους διανοητική εκπαίδευση".
βλέποντας τους σύγχρονους γονείς να απολαμβάνουν τη μαλθακότητα του καναπέ και τις ατελείωτες ώρες φραπεδοσυζήτησης με τα παιδιά δίπλα τους να παίζουν ηλεκτρονικά και το κινητό του μπαμπά, όπου το "ασε κάτω τη μπάλα και έλα να φας τη σούπα σου" αντικαταστάθηκε από το "θα στραβωθείς παιδάκι μου στον υπολογιστή, έλα η πίτσα κρυώνει", τότε μάλλον έχουμε και πολύ στραβό γυαλό και στραβά αρμενίζουμε, ως οικογένεια. Και ξέρουμε ότι η οικογένεια είναι η μικρογραφία της κοινωνίας, ιδίως της Ελληνικής.

Υπάρχει ελπίς έλεγε ο Σαμαράκης, υπάρχει άραγε ;
Μπορούν οι γονείς να πιάσουν το νήμα από την αρχή για τα παιδιά τους, για τη κοινωνία

του μέλλοντος. Μπορεί η εκπαίδευση να υπηρετεί την παιδεία και όχι τη παραπαιδεία.

Μπορεί ο κάθενας μας μέσα του να μηδενίσει και να αρχίσει ως απαθής νούς που λέει ο Αριστοτέλης να νοήσει τα αισθητά εκ του μηδενός με άλλη αντίληψη του τι εστί παιδεία.

Η το έχουμε χάσει το παιχνίδι....
Θα κλείσω με αυτό, το μεγάλο αυτό κεφάλαιο που θα έχει συνέχεια

Η παιδεία των αρχαίων στην πλήρη μορφή της υπήρξε προνόμιο των εύπορων τάξεων, κάτι που αδιάκριτα συμβαίνει ως τη σύγχρονη εποχή μας με συγκαλυμμένο ή απροκάλυπτο τρόπο. Ωστόσο, είναι φανερό πως ο στόχος της ελληνικής εκπαίδευσης στην αρχαιότητα θεωρητικά και πρακτικά ήταν η παραγωγή του καλύτερου δυνατού πολίτη και όχι ο πλουτισμός –σε αντιστροφή προς τη σύγχρονη πραγματικότητα. Αναζητούσε το καλό της κοινότητας και όχι το καλό του ατόμου.

Τόσο ο νεαρός Σπαρτιάτης όσο και ο νεαρός Αθηναίος ή Εφέσιος από τα έξι μόλις χρόνια του περνούσε όλη την ημέρα του μακριά από το σπίτι, με τη συντροφιά των συνομηλίκων του στην παλαίστρα ή τους δρόμους. Μάθαινε να ξεκόβει από την οικογένειά του και να σχετίζεται με τους αυριανούς συμπολίτες του.

Αναμφίβολα έχανε πολλά από αυτό το σύστημα, αλλά έτσι εξασφαλιζόταν η ενότητα και η συνέχεια της πόλης-κράτους. Όλα εξασφάλιζαν πως το παιδί θα συνειδητοποιούσε ότι είναι μέλος μιας κοινότητας, για την ευτυχία και την ευημερία της οποίας η προσωπική τους επιθυμία ή ευχαρίστηση έπρεπε να υποτάσσεται. Με αυτόν τον τρόπο αναπτύχθηκε και έμεινε στην ιστορική μνήμη η αίσθηση της αυτοθυσίας για χάρη της πολιτείας ή της κοινότητας.

Αν υπάρχει αυτή η ιστορική μνήμη δεν υπάρχει καλύτερη και κρισιμότερη στιγμή από να την ανασύρουμε τώρα, επιστρέφοντας εκεί που όλα αρχίζουν, στη παιδεία.

Αγωγή τών πολιτών κυριώτατον καί μέγιστον πρός ευδαιμονίαν πόλεως.
(Η αγωγή των πολιτών είναι το πιο βασικό και το πιο μεγάλο απ'τα αγαθά,
για να ευτυχήσει μια πολιτεία).
-Πλούταρχος

www.wikipedia.org - Εκπαίδευση στην Αρχαία Ελλάδα

Posted in: 'Ανθρωπος,Κοινωνία